Er is een boek verschenen over existentiële risico’s en over progressie op de grootst denkbare tijdschaal. Het heet The Precipice (De Afgrond) en het is geschreven door de aan Oxford werkende Australische moraalfilosoof Toby Ord. Het boek stelt dat we als mensheid mogelijk pas aan ergens aan het begin van onze ontwikkeling staan en enorme progressie voor de boeg hebben als we in staat zijn de ondergang van de menselijk beschaving door existentiële risico’s af te wenden. De mensheid bestaat 200.000 jaar en er zouden nog miljoenen toekomstige menselijke generaties kunnen zijn. In de tijd die we tot nu toe hebben gehad als mensheid hebben we belangrijke progressie geboekt in het verbeteren van de menselijke conditie, met name in de laatste paar honderd jaren. Als mensheid hebben we met elkaar samengewerkt over tijd en afstand.

Lees verder »

De relatief nieuwe wetenschappelijke discipline van implementatiewetenschap heeft als doel de kloof tussen wetenschap en praktijk te overbruggen. Soicher et al., 2020 schreven een introductie over implementatiewetenschap voor het hoger onderwijs. Hieronder vat ik deze kort samen.

Lees verder »

Het pas verschenen Handbook of Wise Interventions (Walton & Crum, Eds., 2020) biedt, via bijdragen van vooraanstaande onderzoekers, een overzicht van psychologische wijze interventies. Dit zijn korte interventies gebaseerd op sociaal-psychologisch onderzoek die leiden tot verschuivingen in de manier waarop mensen zichzelf, anderen en sociale situaties begrijpen. Deze andere manieren van denken kunnen helpen om progressie te boeken in uiteenlopende contexten. Denk hierbij aan schoolprestaties, gezondheid, welzijn en persoonlijke relaties. De effecten van  dit soort interventies kunnen soms leiden tot langdurige verbeteringen (lees waarom).

Lees verder »

Leerlingbetrokkenheid speelt een belangrijke rol bij het bereiken van goede schoolprestaties. Traditioneel gaan onderzoekers ervan uit dat er drie manieren zijn waarop leerlingen betrokken kunnen zijn (gedragsmatig, emotioneel en cognitief). In twee longitudinale onderzoeken laten Reeve et al. (2020) zien dat leerlingbetrokkenheid op twee manieren geherdefinieerd moet worden.

Lees verder »

In een e-mail ontving ik de volgende vraag: “Heb je ideeën over hoe je om moet gaan met het feit dat er zoveel psychologische kennis is dat het voor de typische manager moeilijk is om het op het juiste moment te onthouden, zelfs als ze het eerder hebben geleerd? Ik blijf neigen naar AI-oplossingen, maar dat kan technofilie zijn.” Voor de vuist weg schreef ik een antwoord op zijn vraag:

Lees verder »

In zijn boek The Demon Haunted World uit 1996 schreef Carl Sagan het hoofdstuk The Fine Art of Baloney Detection. Een pas verschenen boek van Carl Bergstrom en Jevin West, Calling Bullshit. The Art of Scepticism in a Data-Driven World, kan als een uitbreiding en update van dat hoofdstuk worden gezien. Het boek gaat over bullshit, ofwel, beweringen die flauwekul zijn.

Bullshit is al zo oud als de mensheid en zelfs ouder. Vele andere diersoorten passen ook allerlei vormen van misleiding toe. Sommige dieren slaan alarm om te suggereren dat er een roofdier aankomt om andere dieren bij voedsel weg te lokken en het zelf te kunnen bemachtigen. Naast de mens zijn er slechts enkele diersoorten die bewust misleiden. Het bewust misleiden van anderen vergt namelijk een tamelijk complex brein.Lees verder »

Er is een boek verschenen over de psychologie van complimenteren: Psychological perspectives on praise (Brummelman (Ed.), 2020). Complimenteren is een techniek die we vaak gebruiken en vaak met de beste bedoelingen. Maar de psychologie van complimenteren is behoorlijk complex. De effecten van complimenten zijn lang niet altijd wat we ervan verwachten. In dit boek belichten 36 onderzoekers in 16 hoofdstukken complimenten vanuit verschillende theoretische perspectieven zoals de self-enhancement theorie, de self-verification theorie, de attributietheorie, en de zelfdeterminatietheorie. Hieronder bespreek ik kort twee interessante hoofdstukken uit het boek.

Lees verder »

In een nieuw artikel presenteren Slemp et al. (2020) de resultaten van een meta-analyse naar de antecedenten en consequenties van gecontroleerde motivatie en autonome motivatie bij leraren. De meta-analyse, waarbij 1117 correlatiecoëfficiënten uit 102 steekproeven werden geanalyseerd, toetste belangrijke voorspellingen van de zelfdeterminatietheorie.

Lees verder »

Zowel in ons eigen alledaagse leven als in de maatschappij worden we geconfronteerd met belangrijke vraagstukken die lastig met kennis en rationaliteit alleen kunnen worden opgelost. De reden hiervoor is dat deze vraagstukken complex zijn, met veel onzekerheid zijn omgeven en dat er vaak verschillende perspectieven en belangen bij betrokken zijn. Denk aan hoe om te gaan met de Corona-crisis, de opkomst van artificiële intelligentie en de mogelijke ethische consequenties daarvan, politieke polarisatie en de verspreiding van misinformatie. Veel filosofen en psychologen denken dat wijsheid nodig is om dit soort vraagstukken effectief te lijf te gaan (lees meer). Maar wat is wijsheid?

Lees verder »

De Corona-crisis is uitdagend voor vrijwel iedereen en daarom bij uitstek een periode die vraagt om een groeimindset. Lees hieronder waarom.

Lees verder »

Er is een nieuw boek van Robert H. Frank, hoogleraar economie aan Cornell University en New York Times Columnist. De titel van het boek is Under the Influence: Putting Peer Pressure to Work. Het werk van Frank is wat mij betreft interessant omdat hij als econoom gebruik maakt van geavanceerde ideeën uit de psychologie, iets wat veel van zijn collega’s nog te weinig doen in mijn ogen. Dit boek van hem gaat over de grote invloed van onze context op onze keuzes.

Lees verder »

Van oudsher hebben filosofen zich al verdiept in wijsheid. Maar binnen de psychologie heeft dit onderwerp tot voor kort relatief weinig aandacht gekregen, zeker vergeleken met een onderwerp als intelligentie. Maar de laatste jaren komt daar verandering in. Er is meer consensus ontstaan over wat we bedoelen met wijsheid, in welke mate het voorkomt bij mensen en waar het mee correleert. Grossmann & Brienza (2018) beschrijven in een nieuw artikel hoe wijsheid een unieke bijdrage kan leveren aan het oplossen van complexe vraagstukken van onze tijd.

Lees verder »

Naar aanleiding van mijn artikel De do’s en don’ts van autonomie-ondersteuning stuurde een hogeschooldocent me enige tijd geleden enkele interessante vragen. Hieronder noem ik die vragen en beantwoord ik ze beknopt.

Lees verder »

Heb jij een idee over wat jouw deskundigheid is? Zie je jezelf als een deskundige, of als iemand die op weg is naar het zijn van een deskundige? Als je antwoord ‘nee’ is op deze vragen wil ik je in overweging geven om alsnog op die manier te gaan denken. Ik denk dat het voor (bijna) iedereen goed zou zijn om zichzelf te zien als een deskundige in ontwikkeling. Ik zal uitleggen wat ik hiermee bedoel, waarom ik denk dat het een goed idee is en hoe je het zou kunnen uitvoeren.

Lees verder »

Veel leraren hebben de neiging om te denken dat het stellen van grenzen hetzelfde is als het inperken van de autonomie van de leerling. Als een leerling grensoverschrijdend gedrag vertoont (zoals het slaan van een ander kind) denken ze dat zogenaamd controlerend gedrag de enige effectieve optie is. Met controlerend gedrag bedoelen we hier dominant en eisend gedrag. Je kunt bijvoorbeeld denken aan een autoritaire toon aanslaan, dreigen, eisen dat de leerling zijn mond dicht houdt en precies zeggen wat de leerling moet doen. Maar onderzoek binnen de zelfdeterminatietheorie heeft laten zien dat grenzen stellen en structuur aanbieden kan op een manier die niet autonomie-ondermijnend is (lees meer). Het bieden van structuur terwijl je de autonomie van de leerlingen blijft ondersteunen werkt het beste. Maar, zo vragen veel leraren zich af, kan dat wel bij zulk grensoverschrijdend gedrag van leerlingen? Avi Assor en zijn collega’s onderzochten dit in een 22 maanden durend project.

Lees verder »