Progressiemonitoring is een goede manier om gemotiveerd te blijven terwijl je iets probeert te bereiken en om je doelen sneller te bereiken. Maar zelfs als je je resultaten goed monitort kan het moeilijk zijn om je progressie goed te kunnen zien. Hiervoor zijn oplossingen. Als je resultaten sowieso bijhoudt (omdat het verplicht is) werkt het goed om de trendlijn in je resultaten goed in het oog te houden. Maar als je niet verplicht bent om je resultaten te monitoren heb je een extra probleem. Het kan dan namelijk verleidelijk zijn om te stoppen met het bijhouden van je resultaten als het tegenzit. Een oplossing hiervoor is wat ik noem exclusieve progressienotatie. Lees verder »

Als mensen dingen doen die ons dwars zitten of pijn doen kunnen we soms een sterke neiging voelen opkomen om hen dit betaald te zetten. De impuls om te straffen en wraak te nemen kan soms heel krachtig zijn. Dit geldt in extreme gevallen. Als iemand een moord op zijn geweten heeft, kan het zijn dat nabestaanden de moordenaar toewensen dat hij mag rotten in de hel. Maar ook in mindere extreme situaties kunnen we de neiging op voelen komen om de ander te laten boeten. Als iemand ons op het werk of in ons privéleven dwarszit kan het zijn dat we loeren op een kans om wraak te nemen. In een conflictsituatie hoorde ik eens iemand zeggen: “Ik wil het conflict niet eens oplossen. Ik wil alleen maar boos zijn en dat hij zich minstens even slecht gaat voelen als ik.” Een docent hoorde ik eens tegen een collega zeggen over een groepje leerlingen dat zich storend had opgesteld: “Hoe kunnen we hen straffen?” Ik ken en begrijp de neiging tot straffen en wraak nemen goed maar ik vermoed dat we er beter niet aan kunnen toegeven. Lees verder »

Het stroomschema in deze video beschrijft op een eenvoudige wijze welke ingrediënten een progressiegericht coachingsgesprek bevatten. Het gaat natuurlijk niet in op alle nuances die zich in een coachingsgesprek kunnen voordoen. Maar veel beginnende coaches (en soms ook ervaren coaches) zoeken naar manieren om beter de structuur te kunnen zien in gesprek en om overzicht te hebben. Daar kan het schema in deze video bij helpen.Lees verder »

Veel coaches en trainers hebben van tijd tot tijd te maken met cliënten of cursisten die tegen hun zin in mee moeten doen aan het gesprek of de training met jou. Wanneer je met zulke cliënten te maken hebt, heeft het geen zin om over hun bezwaren heen te stappen en gewoon aan de gang te gaan. Een techniek die je goed kunt gebruiken om constructief met hen in gesprek te komen is de kantelinterventie. Hieronder staat een voorbeeld van een begin van een coachingsgesprek waarin deze techniek gebruikt wordt.Lees verder »

Recent kreeg ik het verzoek om een pas opgericht team te begeleiden binnen een organisatie die zich bezighoudt met internationaal ontwikkelingswerk. Binnen het team zijn drie expertisegebieden ondergebracht die tot voor kort als subunits onafhankelijk van elkaar binnen de organisatie functioneerden. De vraag aan mij was om een dagdeel ter verzorgen in een tweedaags programma met dit nieuwe team. In dit artikel laat ik zien hoe een progressiegerichte aanpak bij een dergelijke vraag eenvoudig kan zijn en goed kan werken.

Lees verder »

Recent verzorgden wij een progressiegerichte sessie voor een team hulpverleners in de jeugdzorg. In eerdere sessies hadden we aandacht besteed aan het oefenen met progressiegerichte principes en technieken. In deze sessie stond het team zelf centraal. We trapten de sessie af met de progressiereceptie-oefening. Vervolgens ging het team aan de slag met de cirkeltechniek oefening. Daarna deden we een oefening die we de waarderingsmuur noemen. We sloten de sessie af met een oefening in drietallen waarin gelegenheid was om casuïstiek te bespreken en te oefenen. Hieronder zal ik uitleggen hoe de oefening waarderingsmuur in zijn werk gaat. Dit is een eenvoudige oefening die vaak nuttige dingen oplevert.Lees verder »

Onlangs deed ik met een klein groepje cursisten een oefencase waarbij zij eerst een intakegesprek voerden waarbij ik in de rol van opdrachtgever zat. Vervolgens bedachten zij samen een aanpak voor een heidag voor mijn (fictieve) organisatie die helemaal progressiegericht was. Wat mij opviel bij dit groepje was hoe duidelijk gestructureerd en goed de aanpak was die ze in vrij korte tijd hadden weten te bedenken. In de nabespreking bleek dat één van hen, Mirjam Nederveen (zie foto), zelf al ervaring had opgedaan met het voorbereiden en uitvoeren van een progressiegerichte heidag. Ze had deze grondig voorbereid en hij was succesvol verlopen. Ik werd nieuwsgierig en we praatten hier even over verder en na afloop hadden we e-mailcontact waarin ze meer details gaf over wat ze had gedaan en wat er goed had gewerkt. Lees verder »

Nu progressiegericht werken bekender aan het worden is, zijn veel mensen op zoek naar manieren om progressiedenken in hun teams vorm te geven. Het vinden van dit soort vormen kan meerdere voordelen hebben. Een eerste voordeel is dat alle teamleden geactiveerd worden in plaats van alleen een minderheid die normaal gesproken de boventoon voert. Een tweede voordeel is dat in kaart gebracht wordt wat al goed gaat en bereikt is. Dit is een tegenmaatregel tegen de negativiteitsbias en helpt om het competentiegevoel en optimisme in het team te versterken. Een derde voordeel is dat er een duidelijk beeld ontstaat van verder te bereiken progressie. Een vierde voordeel is dat er duidelijke stappen vooruit worden geformuleerd.

Hier wil ik een nieuwe vorm introduceren om progressiedenken in teams te stimuleren en dit soort voordelen te behalen: progressiepresentaties. Lees verder »

De directeur van adviesbureau ABCDE nodigde een progressiegerichte coach uit voor een kennismakingsgesprek. In dit kennismakingsgesprek vertelde hij dat hij de coach graag wilde uitnodigen om de jaarlijkse heidag met het hele bureau te begeleiden. Bij het bureau werkten zo’n 60 mensen. De directeur had een half jaar eerder een introductieworkshop over progressiegericht werken meegemaakt en was daar toen enthousiast over. Hij vroeg de coach of die de heidag wilde begeleiden op een vergelijkbare progressiegerichte manier.Lees verder »

Visser, C.F. (2017). Leren van progressie. O&O – Ontwikkeling en Opleiding, jaargang 30. nr. 4. 

Fouten laten ons zien wat er beter moet worden. Zorgvuldig kijken naar progressie kan ons laten zien hoe dat wat we belangrijk vinden beter moet worden en hoe we dat kunnen bereiken.

Als professionals op het gebied van ‘leren en ontwikkelen’ zijn we gericht op hoe mensen zichzelf kunnen verbeteren in hun werk en hoe leerprocessen hier ondersteunend bij kunnen zijn. Het is daarom belangrijk dat we kennis hebben over hoe mensen bepaalde leerervaringen kunnen opdoen, die teweeg brengen dat ze progressie boeken in dat wat ze doen en waarin ze zich willen verbeteren. Fouten spelen meestal een belangrijke rol bij leren: ze laten ons zien en ervaren wat er beter moet. Maar de rol van fouten is iets beperkter dan we ons vaak realiseren. Om een proces van voortgaande verbetering tot stand te brengen, is het nodig om zorgvuldig te kijken naar de progressie die we boeken en naar hoe die progressie tot stand komt. In dit artikel leg ik uit hoe dat werkt.Lees verder »

Deze week overleed David Cassidy op 68-jarige leeftijd. In 1972 was hij een ongekend populair tieneridool. Hij speelde de hoofdrol in de tv-serie The Partridge familie en had grote hits als I think I love you en How can I be sure. Na dit gloriejaar 1972 verbleekte de ster van David Cassidy echter snel. In 2008 maakte hij bekend te worstelen met een alcoholverslaving. In februari van dit jaar maakte hij bekend te lijden aan dementie. In november werd hij in het ziekenhuis opgenomen wegen nier- en leverproblemen. Drie dagen later overleed hij. Gisteren deelde zijn dochter Katie Cassidy, via Twitter, Cassidy’s laatste woorden. Deze laatste woorden zijn wat mij betreft vrij tragisch maar ze kunnen ons misschien inspireren. Lees verder »

Een cursist stelde me vanochtend een vraag over de evidence-base van kernkwadranten en de testen-en-leren aanpak. Ze vroeg me waarom ik op pagina 89 van mijn boek Progressiegericht werken schrijf dat progressiegericht werken werkt vanuit aanname dat effectieve verandering in complexe systemen beter verloopt volgens het zogenaamde testen-en-leren model. Ze vroeg me naar mijn reden om hier het woord ‘aanname’ te gebruiken. Ik vind dat een interessante vraag. Hier is het antwoord dat ik haar stuurde: Lees verder »

Binnen een team in een onderwijsorganisatie heerste al twee jaar een slechte sfeer. Zowel tussen de teamleden onderling als tussen het team en de teamleider werden veel verwijten uitgewisseld en was er weinig vertrouwen. De teamleider besloot een coach in te huren om dit probleem te analyseren.

Lees verder »

Als mensen progressiegerichte gesprekstechnieken aanleren, stellen ze nogal eens de kritisch onderzoekende vraag: ben ik wel authentiek als ik mijn gesprekken op deze manier voer? Deze vraag kan bijvoorbeeld opkomen als ze leren om in plaats van negatief-kritisch te communiceren doelgericht en sensitief te communiceren. De authenticiteitsvraag vind ik zeker een begrijpelijke en terechte en het is er één waar ik ook zelf vaak over heb nagedacht (en nog steeds regelmatig over nadenk). En hij is niet alleen aan de orde bij progressiegerichte gespreksvoering maar bij iedere vorm van gespreksvoering waarbij je bewust nadenkt over hoe je gesprekken structureert, welke gesprekstechnieken je inzet en hoe je reageert op lastige uitingen van je gesprekspartner. Lees verder »

De afgelopen tijd heb ik regelmatig opmerkingen gehoord in de trant van: “Ik heb heel erg veel geleerd van jullie boeken en blogs maar het voegt toch ontzettend veel toe om ook training bij jullie te volgen.” Als ik doorvraag over wat het dan is dat die trainingen vooral toevoegen, hoor ik steevast als meest genoemde antwoord: oefenen volgens de deliberate practice aanpak. Tijdens deliberate practice oefenen we wat de cursisten nog niet zo goed afgaat, wat ze dus lastig vinden. Dit brengt altijd wel een zeker ongemak met zich mee omdat je als cursist tijdens het oefenen merkt dat nog niet alles goed lukt en je ook feedback krijgt over hoe je het anders zou kunnen doen. Soms is het oefenen op de deliberate-practice-manier op een eerste dag van een training wel wat wennen maar op latere trainingsdagen worden cursisten er vaak steeds enthousiaster over omdat ze merken hoeveel ze ervan leren.Lees verder »