Recent verzorgden wij een progressiegerichte sessie voor een team hulpverleners in de jeugdzorg. In eerdere sessies hadden we aandacht besteed aan het oefenen met progressiegerichte principes en technieken. In deze sessie stond het team zelf centraal. We trapten de sessie af met de progressiereceptie-oefening. Vervolgens ging het team aan de slag met de cirkeltechniek oefening. Daarna deden we een oefening die we de waarderingsmuur noemen. We sloten de sessie af met een oefening in drietallen waarin gelegenheid was om casuïstiek te bespreken en te oefenen. Hieronder zal ik uitleggen hoe de oefening waarderingsmuur in zijn werk gaat. Dit is een eenvoudige oefening die vaak nuttige dingen oplevert.Lees verder »

Onlangs deed ik met een klein groepje cursisten een oefencase waarbij zij eerst een intakegesprek voerden waarbij ik in de rol van opdrachtgever zat. Vervolgens bedachten zij samen een aanpak voor een heidag voor mijn (fictieve) organisatie die helemaal progressiegericht was. Wat mij opviel bij dit groepje was hoe duidelijk gestructureerd en goed de aanpak was die ze in vrij korte tijd hadden weten te bedenken. In de nabespreking bleek dat één van hen, Mirjam Nederveen (zie foto), zelf al ervaring had opgedaan met het voorbereiden en uitvoeren van een progressiegerichte heidag. Ze had deze grondig voorbereid en hij was succesvol verlopen. Ik werd nieuwsgierig en we praatten hier even over verder en na afloop hadden we e-mailcontact waarin ze meer details gaf over wat ze had gedaan en wat er goed had gewerkt. Lees verder »

Nu progressiegericht werken bekender aan het worden is, zijn veel mensen op zoek naar manieren om progressiedenken in hun teams vorm te geven. Het vinden van dit soort vormen kan meerdere voordelen hebben. Een eerste voordeel is dat alle teamleden geactiveerd worden in plaats van alleen een minderheid die normaal gesproken de boventoon voert. Een tweede voordeel is dat in kaart gebracht wordt wat al goed gaat en bereikt is. Dit is een tegenmaatregel tegen de negativiteitsbias en helpt om het competentiegevoel en optimisme in het team te versterken. Een derde voordeel is dat er een duidelijk beeld ontstaat van verder te bereiken progressie. Een vierde voordeel is dat er duidelijke stappen vooruit worden geformuleerd.

Hier wil ik een nieuwe vorm introduceren om progressiedenken in teams te stimuleren en dit soort voordelen te behalen: progressiepresentaties. Lees verder »

De directeur van adviesbureau ABCDE nodigde een progressiegerichte coach uit voor een kennismakingsgesprek. In dit kennismakingsgesprek vertelde hij dat hij de coach graag wilde uitnodigen om de jaarlijkse heidag met het hele bureau te begeleiden. Bij het bureau werkten zo’n 60 mensen. De directeur had een half jaar eerder een introductieworkshop over progressiegericht werken meegemaakt en was daar toen enthousiast over. Hij vroeg de coach of die de heidag wilde begeleiden op een vergelijkbare progressiegerichte manier.Lees verder »

Visser, C.F. (2017). Leren van progressie. O&O – Ontwikkeling en Opleiding, jaargang 30. nr. 4. 

Fouten laten ons zien wat er beter moet worden. Zorgvuldig kijken naar progressie kan ons laten zien hoe dat wat we belangrijk vinden beter moet worden en hoe we dat kunnen bereiken.

Als professionals op het gebied van ‘leren en ontwikkelen’ zijn we gericht op hoe mensen zichzelf kunnen verbeteren in hun werk en hoe leerprocessen hier ondersteunend bij kunnen zijn. Het is daarom belangrijk dat we kennis hebben over hoe mensen bepaalde leerervaringen kunnen opdoen, die teweeg brengen dat ze progressie boeken in dat wat ze doen en waarin ze zich willen verbeteren. Fouten spelen meestal een belangrijke rol bij leren: ze laten ons zien en ervaren wat er beter moet. Maar de rol van fouten is iets beperkter dan we ons vaak realiseren. Om een proces van voortgaande verbetering tot stand te brengen, is het nodig om zorgvuldig te kijken naar de progressie die we boeken en naar hoe die progressie tot stand komt. In dit artikel leg ik uit hoe dat werkt.Lees verder »

Deze week overleed David Cassidy op 68-jarige leeftijd. In 1972 was hij een ongekend populair tieneridool. Hij speelde de hoofdrol in de tv-serie The Partridge familie en had grote hits als I think I love you en How can I be sure. Na dit gloriejaar 1972 verbleekte de ster van David Cassidy echter snel. In 2008 maakte hij bekend te worstelen met een alcoholverslaving. In februari van dit jaar maakte hij bekend te lijden aan dementie. In november werd hij in het ziekenhuis opgenomen wegen nier- en leverproblemen. Drie dagen later overleed hij. Gisteren deelde zijn dochter Katie Cassidy, via Twitter, Cassidy’s laatste woorden. Deze laatste woorden zijn wat mij betreft vrij tragisch maar ze kunnen ons misschien inspireren. Lees verder »

Een cursist stelde me vanochtend een vraag over de evidence-base van kernkwadranten en de testen-en-leren aanpak. Ze vroeg me waarom ik op pagina 89 van mijn boek Progressiegericht werken schrijf dat progressiegericht werken werkt vanuit aanname dat effectieve verandering in complexe systemen beter verloopt volgens het zogenaamde testen-en-leren model. Ze vroeg me naar mijn reden om hier het woord ‘aanname’ te gebruiken. Ik vind dat een interessante vraag. Hier is het antwoord dat ik haar stuurde: Lees verder »

Binnen een team in een onderwijsorganisatie heerste al twee jaar een slechte sfeer. Zowel tussen de teamleden onderling als tussen het team en de teamleider werden veel verwijten uitgewisseld en was er weinig vertrouwen. De teamleider besloot een coach in te huren om dit probleem te analyseren.

Lees verder »

Als mensen progressiegerichte gesprekstechnieken aanleren, stellen ze nogal eens de kritisch onderzoekende vraag: ben ik wel authentiek als ik mijn gesprekken op deze manier voer? Deze vraag kan bijvoorbeeld opkomen als ze leren om in plaats van negatief-kritisch te communiceren doelgericht en sensitief te communiceren. De authenticiteitsvraag vind ik zeker een begrijpelijke en terechte en het is er één waar ik ook zelf vaak over heb nagedacht (en nog steeds regelmatig over nadenk). En hij is niet alleen aan de orde bij progressiegerichte gespreksvoering maar bij iedere vorm van gespreksvoering waarbij je bewust nadenkt over hoe je gesprekken structureert, welke gesprekstechnieken je inzet en hoe je reageert op lastige uitingen van je gesprekspartner. Lees verder »

De afgelopen tijd heb ik regelmatig opmerkingen gehoord in de trant van: “Ik heb heel erg veel geleerd van jullie boeken en blogs maar het voegt toch ontzettend veel toe om ook training bij jullie te volgen.” Als ik doorvraag over wat het dan is dat die trainingen vooral toevoegen, hoor ik steevast als meest genoemde antwoord: oefenen volgens de deliberate practice aanpak. Tijdens deliberate practice oefenen we wat de cursisten nog niet zo goed afgaat, wat ze dus lastig vinden. Dit brengt altijd wel een zeker ongemak met zich mee omdat je als cursist tijdens het oefenen merkt dat nog niet alles goed lukt en je ook feedback krijgt over hoe je het anders zou kunnen doen. Soms is het oefenen op de deliberate-practice-manier op een eerste dag van een training wel wat wennen maar op latere trainingsdagen worden cursisten er vaak steeds enthousiaster over omdat ze merken hoeveel ze ervan leren.Lees verder »

Veel coaches die progressiegericht leren werken, zijn enthousiast over de CPW 7 stappenaanpak. Deze aanpak is geeft een gespreksstructuur weer die vaak erg goed bruikbaar is in coachingsgesprekken. Lang geleden vertelde een cursist me dat ze de progressiegerichte aanpak toepaste in haar coachingsgesprekken. Aan het einde van de gesprekken vroeg ze steevast aan haar coachees of ze het gesprek nuttig hadden gevonden. Bijna zonder uitzondering zeiden die coachees dat dat inderdaad zo was. Maar, zo vroeg deze cursist me, het is fijn dat zij het nuttig vonden maar ik ben ook met mijn eigen leerproces bezig. Hoe kan ik nu voor mezelf een idee krijgen of ik het gesprek goed heb aangepakt? Lees verder »

Eén van de eenvoudigste en populairste progressiegerichte technieken is de cirkeltechniek. Eén van de situaties waarin deze techniek erg goed werkt is in een intakegesprek. Een intakegesprek is een oriënterend gesprek met een mogelijke opdrachtgever of cliënt. Het doel van een intakegesprek is meestal om te bepalen of de dienstverlener de opdracht gaat uitvoeren. Hier is een voorbeeld van hoe de cirkeltechniek nuttig kan zijn in dat soort situaties. Lees verder »

Het CPW 4-Progressiegerichte-Rollen-model (4PR-model) dat wij in 2008 introduceerden*, beschrijft de volgende vier verschillende soorten rollen: helpen, sturen, trainen (/adviseren) en instrueren. Het model is gebaseerd op een assenstelsel dat vier veelvoorkomende rollen beschrijft die in verschillende soorten situaties bruikbaar zijn in het contact met cliënten. Lees verder »

Progressiegericht sturen wordt gezien als één van de nuttigste technieken die wij cursisten aanleren tijdens onze trainingen. De techniek is bruikbaar in situaties waarin je in een rol zit waarin je verwachtingen mag stellen aan het gedrag en prestaties van anderen. Het meest voor de hand liggende voorbeeld van zo’n rol is die van leidinggevende. Maar sturen kan ook in allerlei andere rollen van toepassing zijn zoals die van ouder, docent, opdrachtgever, toezichthouder, enzovoorts.

Het belang van duidelijkheid over wat je verwacht

Een van de dingen die belangrijk zijn bij sturen is dat je duidelijk bent over wat je precies verwacht van de persoon. Je sturing is gemakkelijker te begrijpen als je je verwachting in positieve termen uitdrukt (benoemen wat je wel wilt zien) dan als je deze in negatieve termen benoemt (benoemen wat je niet wilt zien). Ook helpt het vaak goed om je verwachting in termen van concreet gedrag te benoemen in plaats van in abstracte termen (“Ik wil graag een positievere werkhouding van je zien”). En als je stuurt op resultaten kan het verstandig zijn om duidelijk te zijn over de mate waarin je het resultaat verwacht en het moment waarop je het verwacht.

Gedragsbestelling

Een behulpzame metafoor voor sturen is het doen van een bestelling. Als je een bepaalde verwachting hebt van iemand dan bestel je als het ware bepaald gedrag of bepaalde resultaten bij die persoon. Vooral het doen van een gedragsbestelling, waarbij je duidelijk maakt welk gedrag je van de persoon verwacht, werkt goed. Hoe duidelijker je bent over wat je bestelt hoe groter de kans is dat die persoon begrijpt wat je precies bestelt en hoe groter de kans is dat hij of zij je ‘bestelling’ zal leveren. Onthoud dus goed bij sturen: wees duidelijk over wat je bestelt.

[/um_loggedin]

Coert Visser, 2016, Gastcolumn in O&O, Tijdschrift voor Human Resource Development (pdf)

Hierbij nodig ik u uit om na te denken over persoonlijke en professionele ontwikkeling in termen van spiralen en er een experimentje mee te doen. Een spiraal is een positieve feedbacklus, een lus van oorzaak en gevolg die zichzelf versterkt. Een voorbeeld hiervan is een microfoon die dicht bij een luidspreker wordt gehouden. De microfoon pikt dan het geluid van de luidspreker op en stuurt dat steeds opnieuw naar de versterker. Het resultaat is een snerpende hoge toon waarvan het volume uitsluitend begrenst wordt door het vermogen van de versterker.Lees verder »