Een krachtige toepassing van progressiegerichte technieken en principes is conflicthantering. De aanpak is heel activerend. Als progressiegerichte coach ben je niet degene die analyseert, oordeelt en adviseert. Je werkt vanuit een houding van niet weten. Dit leidt ertoe dat je gesprekspartners stap voor stap meer zicht krijgen op wat zij samen zouden willen bereiken en hoe ze vooruit kunnen komen in die richting. In dit artikel kun je lezen welke principes en technieken je kunt inzetten.
Hieronder bespreek ik 4 psychologische principes die van belang zijn in gesprekken. Vervolgens kun je een checklist progressiegerichte gespreksvoering invullen die je kan helpen om je gesprekken effectiever te maken.
De zelfdeterminatietheorie (ZDT) is de meest onderzochte en meest invloedrijke motivatietheorie van dit moment. Wat de theorie zo interessant maakt is dat er in vele landen veel onderzoek naar is gedaan. De bevindingen zijn praktisch goed bruikbaar in veel contexten zoals in de opvoeding, de schoolcontext, werk en leidinggeven en coachen en counseling.
Norman Doidge publiceerde in 2007 de beststeller The Brain that changes itself. Met dit boek maakte hij bij het grote publiek het onderwerp neuroplasticiteit bekend. Neuroplasticiteit is het vermogen van de hersenen om zich te blijven ontwikkelen en reorganiseren. We hebben dat vermogen van wieg tot graf. In dat interessante boek beschreef Doidge het werk van verschillende pioniers in het vakgebied zoals Michael Merzenich, Paul Bach-y-Rita en Barbara Arrowsmith Young. Nu is er de opvolger van dat boek met de titel: The brain’s way of healing.
Welke les kunnen we het beste trekken uit het Stanford-gevangenisexperiment?
Het Stanford-gevangenisexperiment, opgezet uitgevoerd door Philip Zimbardo in 1971, is één van de meest bekende experimenten in de psychologie. In de kelder van Stanford University werd een gevangenis nagebouwd. Studenten die meededen aan het onderzoek werden willekeurig de rol van gevangene of bewaarder toegekend. Zimbardo zelf deed ook mee aan het experiment. Hij speelde de rol van gevangenisdirecteur. De standaardinterpretatie van wat het onderzoek heeft opgeleverd, komt ongeveer neer op het volgende: na verloop van tijd gingen gevangen zich onderdanig machteloos gedragen en bewaarders kwamen in de verleiding om hun macht te misbruiken en zich wreed te gaan gedragen. Het experiment werd stopgezet toen een student die meedeed aan het onderzoek kritiek gaf op mensonterende toestanden die tijdens het experiment plaatsvonden.
In dit artikel beschrijf ik nieuw onderzoek van David Yeager en zijn collega’s naar hoe mindsets over capaciteiten en mindsets over stress elkaar kunnen versterken, in positieve en in negatieve zin.
“Ik begrijp het verschil tussen straffen en een logische consequentie. Ik kan me echter voorstellen dat in dit geval Henk de logische consequentie toch als straf ervaart. Helemaal voorkomen lukt misschien niet, maar hoe verklein je de kans dat dat gebeurt?”
Coert Visser, Annabel van der Linden en Roelien van der Woude (2014), TvOO- Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties
Samenvatting
Wanneer medewerkers meer bevlogen zijn, functioneren zij in vele opzichten beter dan hun minder bevlogen collega’s. De bevlogenheid van medewerkers kan op allerlei manieren worden bevorderd, waardoor de prestaties van zowel het individu als de organisatie verbeteren. Peter Heslin (2010) suggereerde dat het stimuleren van een groeimindset een manier kan zijn om bevlogenheid te bevorderen. Uit recent onderzoek binnen een grote financiële organisatie blijkt dat er inderdaad een samenhang bestaat tussen een groeimindset en bevlogenheid.
In opvoeding, opleiding en werk willen we mensen graag in beweging krijgen. Hoe doen we dat? Grofweg zijn er twee motivatiestijlen onderscheiden die beide veel voorkomen: de contolerende motivatiestijl en de autonomie-ondersteunende motivatiestijl. Veel onderzoek uit de zelfdeterminatietheorie heeft laten zien: de autonomie-ondersteunde stijl is veruit superieur (zie bijvoorbeeld hier). Mensen voelen zich er beter bij en ze functioneren er beter bij. Maar de controlerende stijl, hoe ineffectief ook, komt toch nog zeer vaak voor. Hoe komt dat?
De wat-nog-meer-vraag is een type vraag waarbij je je gesprekspartner uitnodigt om meer uitleg of voorbeelden te geven. Veel mensen gebruiken dit soort vragen nog niet zoveel terwijl ze meerdere voordelen kunnen hebben. Ze hebben zowel voordelen voor de degene die ze stelt als voor degene aan wie ze gesteld worden. Ze kunnen in veel soorten gespreks- en overlegsituaties goed van pas komen. Lees hier hoe je deze vragen kunt inzetten om je gesprekken meer te laten opleveren.
In de hedendaagse tijd, waarin we vaak druk voelen in onze communicatie en meningsverschillen frequent voorkomen, is het vaak verstandig om aandachtig en respectvol met elkaar te communiceren. Het is nuttig het perspectief van de ander serieus te nemen omdat mensen het in het algemeen belangrijk vinden om echt gehoord te worden. Ik kwam in een artikel van Julia Minson een acroniem tegen dat ons kan helpen onze gesprekken effectiever te voeren. Dit acroniem, HEAR, biedt een paar eenvoudige richtlijnen om gesprekken beter te laten verlopen.
Het 4PR model schetst 4 progressiegerichte rollen die afhankelijk van de situatie waarin je je bevindt kunnen worden ingezet: helpen, sturen, trainen (/adviseren) en instrueren. Wat de meest passende rol is in de situatie waarin je je bevindt, kun je bepalen door te kijken naar de twee assen waarop het model is gebaseerd. De horizontale as beschrijft om wat voor doelen het gaat in het gesprek. Links staan doelen die van binnenuit komen; de eigen doelen van het individu of het team; rechts staan doelen die van buitenaf komen en waaraan het individu moet voldoen. De verticale as beschrijft waar ideeën voor oplossingen vandaan komen. Onderaan staan oplossingen die van binnenuit komen (vanuit het individu of het team). Bovenaan staan oplossingen die van buitenaf komen zoals van een adviseur of uit een artikel.Lees verder »
Iets meer dan 10 jaar geleden speelde het schandaal over de psycholoog Diederik Stapel die op grote schaal fraude had gepleegd in zijn onderzoeken. Recent zijn er weer enkele berichten geweest over wetenschappers die vermoedelijk niet ethisch hebben gehandeld.
Hoe belangrijk moeten mensen het vinden om gelukkig te zijn? Moet dat een algemeen doel zijn in je leven? Misschien zelf het ultieme doel dat je kunt hebben als mens? Moeten we geluk in alle onderdelen van ons leven, zoals onderwijs en werk als hoofddoel zien? Hoewel geluk als doel heel belangrijk klinkt, denk ik dat we niet te snel moeten denken dat het leven alleen om geluk draait. Wat geluk precies is, hoe je het bereikt en hoe centraal je het moet stellen in je leven, is volgens mij namelijk minder gemakkelijk te beantwoorden dan je op het eerste gezicht zou denken.
Ik heb veel boeken gelezen van Jeffrey Pfeffer en zag dan ook uit naar zijn nieuwe boek Leadership BS: fixing workplaces and careers one truth at a time. Helaas is het, wat mij betreft, een teleurstellend boek.
Stanford University professor Jeffrey Pfeffer heeft een provocerend nieuw boek geschreven met als titel Leadership BS: Fixing Workplaces and Careers One Truth at a Time. In het boek bekritiseert hij de leiderschapstrainingsindustrie die, volgens hem, leert dat leiders betrouwbaar, authentiek, dienend, bescheiden en empathisch moeten zijn. Maar volgens Pfeffer is er geen bewijs dat deze leiderschapstrainingen enig goed doen. Hij beweert dat het effect ervan eerder schadelijk is omdat het een te idealistisch plaatje schetst van de realiteit van organisaties en leiderschap.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek van Slemp et al. (2024) kijkt naar de effectiviteit van interpersoonlijke ondersteuning voor de psychologische…