Toen ik opgeleid werd als psycholoog, in de jaren ’80, neigde de dominante manier van denken over intelligentie en persoonlijkheid naar wat we nu een statische mindset noemen. In grote lijnen werd ons aangeleerd dat zowel intelligentie als persoonlijkheid vanaf een bepaalde leeftijd (zeg, 18) nauwelijks ontwikkelbaar zijn. Persoonlijkheid werd grofweg gedefinieerd als het geheel van stabiele gedragsneigingen van individuen. Er werd gedacht dat individuele verschillen in persoonlijkheid relatief onveranderlijk waren en ook betekenisvol voor hoe we ons leven zouden moeten inrichten (denk bijvoorbeeld aan loopbaankeuzes). Met het woord ‘stabiel’ werd gedoeld op twee dingen. Ten eerste werd gedacht dat persoonlijkheidskenmerken stabiel over situaties waren. Met andere woorden: dat we ons in verschillende soorten situaties ongeveer op een zelfde manier gedragen vanwege onze persoonlijkheidstrekken. Ten tweede werd gedacht dat persoonlijkheidstrekken stabiel over tijd waren. Hiermee werd bedoeld dat persoonlijkheidskenmerken over de loop van een leven niet veel (kunnen) veranderen.Lees verder »

Hier vind je een overzicht van onderzoeksupdates op deze website van de afgelopen drie maanden.Lees verder »

Een recent onderzoek door Kramer et al. (2024) belichtte de impact van groepszelfevaluatie. Het onderzoek vond plaats in de context van scholen, waarbij leerlingen betrokken waren bij samenwerkingsleerprojecten. Ze stelden zelf basisregels op voor hun samenwerking en evalueerden achteraf de naleving ervan.Lees verder »

Hieronder kun je drie voorbeeldgesprekjes tussen een leidinggevende (Marina) en een medewerker (Roelof) lezen. In de eerste twee gesprekjes is de aanpak van de leidinggevende niet effectief. In het eerste gesprekje stelt zij zich forcerend op, in het tweede gesprekje helpend. In het derde gesprekje past ze de techniek progressiegericht sturen toe. Lees verder »

De affaire rondom Matthijs van Nieuwkerk wierp een schijnwerper op een hardnekkig probleem: tekortschietend leiderschap. Het onderzoeksrapport van de Commissie van Rijn toont aan dat grensoverschrijdend gedrag binnen de NPO wijdverbreid is. 1484 medewerkers meldden dat ze in het afgelopen jaar te maken kregen met toxisch werkgedrag: intimidatie, kleinering of seksueel grensoverschrijdend gedrag. De commissie concludeert dat leidinggevenden op alle niveaus tekortschoten in hun verantwoordelijkheid.
Lees verder »

In dit artikel kun je iets lezen over de impact van bereikte progressiefocus versus resterende progressiefocus op taakvolharding na de voltooiing van een taak.Lees verder »

Veel mensen hebben een besef dat feedback geven nuttig en nodig kan zijn. Maar ze worstelen vaak met hoe ze effectief feedback kunnen geven. Een populaire manier van feedback geven wordt wel de complimentensandwich genoemd. In deze gespreksaanpak begin je met een oprecht compliment, vervolgens geef je constructieve kritiek en dan sluit je het gesprek weer af met een welgemeend compliment. Klinkt dat goed en logisch? In een nieuw artikel legt psycholoog Adam Grant uit waarom deze aanpak niet werkt.

Lees verder »

In onze gesprekken met leidinggevenden, coaches en docenten horen we hen vaak de vraag noemen: “Wat heb je nodig?” Ook in oefeningen tijdens trainingen horen we mensen deze vraag vaak stellen. Een enkele keer kan deze vraag nuttig zijn maar meestal is het niet zo’n goed idee om deze vraag te stellen.

Lees verder »

Flipped learning (FL) is een innovatief onderwijsmodel dat de traditionele klasstructuur omkeert. In dit model bereiden leerlingen zich thuis voor met studiemateriaal, zoals videolectures en leesmateriaal, waarna de klas tijd wordt gebruikt voor diepgaande verkenning van de onderwerpen. Deze methode stimuleert intrinsieke motivatie (IM) en zelfstandig leren, wat leidt tot een dieper en betekenisvoller leerproces. Velen in het onderwijs zijn al enigszins bekend met FL en de voordelen ervan. Toch zou FL meer toegepast kunnen worden.Lees verder »

Innovatief werkgedrag speelt een belangrijke rol in het bereiken van progressie in organisaties. In dit artikel bespreek ik een studie van Papachristopoulos et al. (2023), die onderzoekt hoe psychologische basisbehoeften en prosociale motivatie creativiteit en innovatief werkgedrag (IWB) binnen organisaties beïnvloeden.Lees verder »

Hieronder kun je drie gesprekjes lezen tussen een HR-adviseur en een leidinggevende. In de eerste drie gesprekjes is de aanpak van de leidinggevende niet effectief, in het vierde gesprekje wel. In de eerste twee gesprekjes is de aanpak van de HR-adviseur niet effectief, in het derde gesprekje, een voorbeeld van progressiegericht adviseren, wel.Lees verder »

De PTV-aanpak is een krachtige progressiegerichte aanpak. PTV staat voor Progressiegerichte Toekomstprojectie Vragen. Deze methodiek maakt gebruik van een reeks van vijf strategisch gekozen vragen die individuen of teams helpen om hun toekomstige doelen te visualiseren en de nodige stappen te identificeren om deze doelen te bereiken. De kracht van PTV ligt in zijn eenvoud en effectiviteit, waardoor het een waardevol instrument is in team- en organisatieontwikkeling.Lees verder »

Leidinggeven in de hedendaagse werkwereld vereist meer dan zakelijke en operationele vaardigheden; het vraagt om kennis over psychologie. Hoewel sommigen zich hier misschien niet bewust van zijn, speelt psychologisch inzicht een waardevolle rol in effectief leiderschap. Dit artikel belicht hoe psychologische kennis bijdraagt aan het succes van leidinggevenden.Lees verder »

Edward Deci, grondlegger van de zelfdeterminatietheorie, benadrukt het belang van autonome motivatie en autonomie-ondersteuning. In een TED-presentatie legt Deci uit dat autonoom gemotiveerd zijn je prestaties verbetert, vooral bij ‘heuristische activiteiten’. Als we Deci’s video tonen in trainingen, krijgen we soms de vraag: Wat zijn heuristische activiteiten? Laten we dat eens nader bekijken.

Lees verder »

Nu progressiegericht werken bekender aan het worden is, zijn veel mensen op zoek naar manieren om progressiedenken in hun teams vorm te geven. Het vinden van dit soort vormen kan als voordelen hebben:

1. dat alle teamleden geactiveerd worden in plaats van alleen een minderheid die normaal gesproken de boventoon voert.
2. dat in kaart gebracht wordt wat al goed gaat en bereikt is. Dit is een tegenmaatregel tegen de negativiteitsbias en helpt om het competentiegevoel en optimisme in het team te versterken.
3. dat er een duidelijk beeld ontstaat van verder te bereiken progressie.
4. dat er duidelijke stappen vooruit worden geformuleerd.

Hier wil ik een nieuwe vorm introduceren om progressiedenken in teams te stimuleren en dit soort voordelen te behalen: progressiepresentaties.