In Social: why our brains are wired to connect (lees ook dit artikel) legt Matt Lieberman uit dat er in ons brein twee tamelijk verschillende neurale systemen zijn voor respectievelijk sociaal en niet-sociaal denken.

Lees verder »

Via Anne Murphy Pauls mooie website vond ik dit artikel dat op research gebaseerd kleine psychologische interventies die grote en lange termijn impact hebben kunnen worden opgeschaald mits dat op een contextgerichte manier wordt gedaan.

Social-Psychological Interventions in Education: They’re Not Magic
door David S. Yeager and Gregory M. Walton

Samenvatting [vertaling CV]: Recente gerandomiseerde experimenten hebben laten zien dat ogenschijnlijk kleine sociaal-psychologische interventies in onderwijs – kleine oefeningen die gericht zijn om de gedachten, gevoelens en overtuigingen van studenten over school – kunnen leiden tot grote verbeteringen in studentprestaties en tot grote reducties in prestatiekloven zelfs maanden en jaren later. Deze interventies leren leren studenten geen vakinhoudelijke inhoud aan maar zijn in plaats daarvan gericht op de psychologie van de student, zoals hun overtuiging dat ze het potentieel hebben om hun intelligentie te verbeteren of dat ze op deze school thuis horen en er gewaardeerd worden.  Wanneer sociaal-psychologische interventies blijvende effecten hebben kan het verrassend en zelf “magisch” lijken wat kan maken dat mensen ze gaan zien als snelle oplossingen voor gecompliceerde problemen of ze gaan beschouwen als niet de moeite waard om serieus te nemen. Dit artikel raad beide reacties af. Het zet de theoretische basis van enkele prominente sociaal-psychologische interventies op een rijtje en benadrukt dat ze blijvende effecten hebben omdat ze gericht zijn op de subjectieve ervaringen van studenten op school, omdat ze overtuigende maar subtiele methoden gebruiken om psychologische ideeën over te dragen en omdat ze recursieve processen aanboren die aanwezig zijn in onderwijs omgevingen. Door psychologische interventies te zien als krachtig maar contextafhankelijke instrumenten kunnen onderwijsonderzoekers beter toegerust zijn om deze op te schalen. Dit overzichtsartikel sluit af met een discussie over de uitdagingen bij het opschalen van psychologische interventies en hoe deze uitdaging kunnen worden overwonnen.

In zijn boek The Demon Haunted World uit 1996 schreef Carl Sagan het hoofdstuk The Fine Art of Baloney Detection. Een pas verschenen boek van Carl Bergstrom en Jevin West, Calling Bullshit. The Art of Scepticism in a Data-Driven World, kan als een uitbreiding en update van dat hoofdstuk worden gezien. Het boek gaat over bullshit, ofwel, beweringen die flauwekul zijn.

Bullshit is al zo oud als de mensheid en zelfs ouder. Vele andere diersoorten passen ook allerlei vormen van misleiding toe. Sommige dieren slaan alarm om te suggereren dat er een roofdier aankomt om andere dieren bij voedsel weg te lokken en het zelf te kunnen bemachtigen. Naast de mens zijn er slechts enkele diersoorten die bewust misleiden. Het bewust misleiden van anderen vergt namelijk een tamelijk complex brein.Lees verder »

Door Coert Visser (2006)

Carol Dweck is hoogleraar Psychologie aan de Stanford universiteit. Ze is één van de topexperts in het veld van menselijke motivatie en intelligentie en door de jaren heen heeft ze een veel theorievorming en onderzoek tot stand gebracht. Dit jaar heeft ze het opmerkelijke boek Mindset: The New Psychology of Success uitgebracht. Het boek is een waar juweeltje, niet alleen vanwege de helderheid van schrijven en de overzichtelijke structuur maar bovenal door de belangrijke en bruikbare boodschap. Deze boodschap is dat de manier waarop je je eigen intelligentie ziet in hoge mate bepaalt hoe deze zich zal ontwikkelen. In dit interview vraag ik Carol Dweck over het boek en over wat de praktische implicaties van haar werk zijn voor managers.

Er is een nieuwe publicatie die suggereert dat gecontroleerde motivatie op verschillende manieren een obstakel kan vormen voor goede relaties tussen groepen:

Controlled Motivational Orientation and Prejudice

The Mediating Role of Dehumanization

Abstract. This research investigates the effect of controlled versus autonomous motivation on intergroup relations. Two studies were conducted: Study 1 (N = 152 Greek Cypriot undergraduate students) showed that controlled motivational orientation, measured as a personality variable, was related to more prejudicial beliefs toward outgroups, lower intrinsic motives for contact, less desire for contact, and less actual contact with outgroups.

Lees verder »

In dit artikel noemde ik Alex Pentlands boek Social Physics. Eén van de punten die hij meerdere malen maakt in het boek is dat de onderlinge betrokkenheid (engagement) van mensen bij elkaar in groepen, de directe, sterke, positieve interacties tussen mensen, heel belangrijk is. Door herhaaldelijk op een samenwerkende manier met elkaar te interacteren ontstaat vertrouwen tussen groepsleden en gemeenschappelijke overtuigingen, gewoonten en normen. 

Lees verder »

Veel leraren hebben de neiging om te denken dat het stellen van grenzen hetzelfde is als het inperken van de autonomie van de leerling. Als een leerling grensoverschrijdend gedrag vertoont (zoals het slaan van een ander kind) denken ze dat zogenaamd controlerend gedrag de enige effectieve optie is. Met controlerend gedrag bedoelen we hier dominant en eisend gedrag. Je kunt bijvoorbeeld denken aan een autoritaire toon aanslaan, dreigen, eisen dat de leerling zijn mond dicht houdt en precies zeggen wat de leerling moet doen. Maar onderzoek binnen de zelfdeterminatietheorie heeft laten zien dat grenzen stellen en structuur aanbieden kan op een manier die niet autonomie-ondermijnend is (lees meer). Het bieden van structuur terwijl je de autonomie van de leerlingen blijft ondersteunen werkt het beste. Maar, zo vragen veel leraren zich af, kan dat wel bij zulk grensoverschrijdend gedrag van leerlingen? Avi Assor en zijn collega’s onderzochten dit in een 22 maanden durend project.

Lees verder »

Stereotypering kan allerlei schadelijke gevolgen hebben. In dit artikel kun je lezen dat mensen op wie een stereotypering betrekking heeft, in hun functioneren belemmerd kunnen worden door de stereotypering. Ook kun je in het artikel lezen dat stereotypering een eerlijke en goede beoordeling en behandeling van gestereotypeerde individuen kan ondermijnen. In dit artikel kun je lezen dat stereotypering de manier van denken van mensen al op zeer jonge leeftijd kunnen beïnvloeden, vaak zelfs zonder dat zij zich hier zelf bewust van zijn. In dit artikel kun je lezen dat niet alleen negatieve maar ook positieve stereotyperingen presteren kunnen ondermijnen.

In zijn nieuwe boek Social Physics introduceert MIT hoogleraar Alex Pentland de discipline sociale fysica, een big-data-benadering van sociale wetenschap. Deze discipline richt zich met name op hoe ideeën door groepen en gemeenschappen stromen (idea flow) en hoe sociaal leren plaatsvindt waardoor productiviteit en creativiteit mogelijk gemaakt worden. Het boek beschrijft veel grootschalige onderzoeken en veel kernconcepten uit de sociale fysica en het introduceert ideeën om groepen, organisatie, steden en maatschappijen effectiever te maken.

Lees verder »

In een vorig bericht werden twee publicaties genoemd die laten zien dat zelfkritiek progressie belemmert. Blijkbaar werkt een dergelijk harde aanpak van jezelf niet goed. Werkt een vriendelijke ‘zelfaanpak’ beter? Nieuw onderzoek laat zien dat dit inderdaad het geval is.

Lees verder »

Snel schrijven is een manier van werken die goed kan helpen als je een stuk moet produceren en steeds maar niet vooruitkomt. Dat je niet vooruitkomt, heeft er misschien mee te maken dat je voortdurend maar blijft nadenken over hoe je je stuk nou precies moet gaan opzetten of waar je moet beginnen. De gedachten blijven maar door je hoofd malen en het lukt je maar niet om een goed overzicht te krijgen van wat je nu in je stuk wilt gaan zeggen. En omdat je het je maar niet lukt om dat heldere overzicht te verkrijgen, stel je het eigenlijke schrijven voortdurend uit. Herken je dit soort situaties? Dan is snel schrijven een aanpak die je eens moet uitproberen. 

Lees verder »

Bestaat er zoiets als beschaving? Of is wat we beschaving noemen een illusie en kunnen we beter terug naar onze natuurlijke staat?

Verveling ervaren we wanneer prikkels uit de buitenwereld ons niet voldoende uitdagen of interesseren. Als we ons vervelen, wordt onze aandacht dus niet vanuit de buitenwereld opgeëist en worden we teruggeworpen op onze eigen gedachten.

Lees verder »

Het valt niet te ontkennen dat de mensheid geconfronteerd wordt met een aantal existentiële problemen, zoals economische ongelijkheid, aantasting van het milieu en politieke instabiliteit. Daarom is het noodzakelijk dat de samenleving als geheel werkt aan het algemeen belang. Helaas overheerst een gevoel van moedeloosheid omdat zoveel mensen zich machteloos lijken te voelen tegenover deze problemen. Toch kan onze bijdrage aan een betere wereld, zelfs als we af en toe denken dat ze weinig te maken hebben met deze belangrijke uitdagingen, invloed hebben. In dit artikel onderzoeken we de kracht van kleine acties en hoe ieders keuzes de loop van de toekomst kunnen beïnvloeden.

Lees verder »

Progressie bereiken in wat belangrijk voor ons is, is heel motiverend. Ik heb het zowel over individuele progressie, progressie in je eigen leven, als over collectieve progressie, progressie op groepsniveau of samenlevingsniveau. Wat lastig kan zijn is dat progressie lang niet altijd gemakkelijk te zien is. Wanneer we er niet goed op letten zien we het gemakkelijk over het hoofd. Bovendien is het niet altijd duidelijk of we een ontwikkeling moeten interpreteren als progressie. Er is, denk ik, een inherente reden waarom progressie moeilijk te zien is. Door progressie te boeken, komen we op een hoger niveau terecht waarin nieuwe, hogere eisen aan ons worden gesteld. Die hogere eisen kunnen we interpreteren als een teken van achteruitgang in plaats van vooruitgang.

Lees verder »