In dit artikel noemde ik Alex Pentlands boek Social Physics. Eén van de punten die hij meerdere malen maakt in het boek is dat de onderlinge betrokkenheid (engagement) van mensen bij elkaar in groepen, de directe, sterke, positieve interacties tussen mensen, heel belangrijk is. Door herhaaldelijk op een samenwerkende manier met elkaar te interacteren ontstaat vertrouwen tussen groepsleden en gemeenschappelijke overtuigingen, gewoonten en normen.

De vraag is  hoe je een omgeving kunt creëren waarin dit soort sociale connecties worden gestimuleerd. Conventionele management praktijken zoals het werken met individuele targets and incentives werken averechts. Wat nodig is, aldus Pentland, is om incentives te geven die gericht zijn op de socials netwerken van mensen en die een sociale druk creëren om met elkaar te interacteren rondom specifiek gekozen ideeën.

Samen met Nadav Ahrony ontwikkelde Pentland een systeem van socale netwerk incentives, FunFit, dat hij gebruikte in een onderzoek met de naam Friends and family dat er op gericht was om mensen aan te moedigen om actief te blijven. In dit onderzoek werd iedere deelnemer gekoppeld aan twee buddy’s (zelf ook deelnemers aan het onderzoek). Ieder persoon in het onderzoek was dus zowel een doelpersoon als een buddy van iemand anders. Tijdens het onderzoek werden de buddies (de grijze personen in het plaatje) beloond gebaseerd op het gedrag van de centrale doelpersoon (de donkere persoon in het plaatje).

Deze sociale netwerk incentive aanpak schiep een sociale druk bij doelpersonen en buddies om meer met elkaar te interacteren en bleek bijna vier keer zo effectief als een traditionele individuele incentives aanpak.