De Canadese onderzoekers Marlee Mercer en Duygu Biricik Gulseren onderzochten de potentieel schadelijke gevolgen van negatieve feedback gericht op bachelorstudenten (Mercer & Gulseren, 2023). Prestatiefeedback is essentieel in het hoger onderwijs, met name om studenten te ondersteunen in hun leerproces. Ook het geven van negatieve feedback kan nodig en nuttig zijn. Negatieve feedback kan echter onbedoeld schadelijk zijn, zeker wanneer het algemener is dan constructieve kritiek en het zich niet richt op specifieke gedragingen.

Lees verder »

Vaak is het niet zo gemakkelijk om te beoordelen of iets juist of onjuist is. Er zitten vaak meerdere kanten aan een zaak en er is soms veel kennis nodig om iets goed te kunnen beoordelen. Zelfs experts kunnen van mening verschillen over veel kwesties. Maar het komt ook vaak voor dat het onderscheid tussen juist en onjuist wel degelijk eenduidig te maken is.

Lees verder »

Hoe is het mogelijk dat we zoveel fouten maken in de manier waarop we waarnemen, redeneren en oordelen? Er zijn meerdere redenen aan te geven, zoals:

• De beperkte informatieverwerkingscapaciteit van ons brein
• Het gebruik van heuristieken
• Gemotiveerd redeneren
• Sociale druk

Lees verder »

Hieronder vind je een geordend overzicht van onderzoeksupdates op deze website van de afgelopen 2 maanden.

Lees verder »

Lees ook: Aannames in progressiegericht werken

Naast progressiegerichte aannames over mensen, over inspanning en over effectieve gesprekken, bevat de progressiegerichte aanpak ook een viertal aannames over betekenisvolle progressie. Deze kunnen als volgt worden beschreven:

1. We houden altijd behoefte aan betekenisvolle progressie.
2. Betekenisvolle progressie motiveert.
3. Progressiemonitoring is nodig voor het opmerken van betekenisvolle progressie.
4. We kunnen altijd blijven voortbouwen op eerdere betekenisvolle progressie.

Lees verder »

Automatische negatieve gedachten over jezelf kunnen je functioneren en welbevinden in de weg staan. Ik beschrijf hier kort twee manieren om je hiertegen te wapenen: flow en mindfulness-meditatie.

Onderzoekers Michael Robinson en Maya Tamir (2011) hebben twee soorten hersenactiviteit met elkaar vergeleken: taakgericht en zelfgericht. Deze twee toestanden van het brein remmen elkaar. Met andere woorden: als de ene actiever wordt, wordt de ander minder actief. De auteurs betogen op basis van onderzoek en theorieën dat een taakgerichte focus meer samenhangt met allerlei positieve uitkomsten zoals geluk, mentale gezondheid en productiviteit, terwijl een zelfgerichte focus meer samenhangt met depressie, psychopathologie en minder taaksucces.

Lees verder »

Rosy retrospection bias (RRB; de rooskleurige-terugblikbias) is een cognitieve bias die inhoudt dat we ons ons verleden iets te positief herinneren. We kijken, met andere woorden, door een roze bril naar gebeurtenissen in ons verleden. De observatie dat deze bias bestaat, is al oud. De oude Romeinen kenden het gezegde: “memoria praeteritorum bonorum“, wat betekent: “Het verleden wordt altijd goed herinnerd”. Maar ook in een nostalgisch Nederlands liedje als Het dorp herken je de RRB terug.

Lees verder »

Bij mentale problemen, zoals depressiviteit, kun je aan verschillende soorten aanpakken denken om ze op te lossen. Drie soorten aanpakken zijn: (1) het nemen van medicijnen, (2) in psychotherapie gaan en (3) het zelfstandig aanpakken van het probleem. Naar de effectiviteit van (1) en (2) wordt veel onderzoek gedaan; naar de effectiviteit van (3) minder. Dat dit zo is, kun je op een niet-cynische manier interpreteren maar ook een wat cynischere manier. Ik laat in het midden welk soort interpretatie meer hout snijdt (vermoedelijk zijn ze beide deels waar).

Vanwege de COVID-19 pandemie hebben veel landen beperkingen opgelegd aan hun bevolking. Deze restricties zijn nodig om het Coronavirus in te dammen maar kunnen negatieve effecten hebben op het psychologische welbevinden wat zich kan uiten in bijvoorbeeld irritaties, depressieve klachten en stress. De relatie tussen deze restricties en deze klachten kan veroorzaakt zijn door de psychologische basisbehoeften (aan autonomie, competentie en verbondenheid) van mensen mindere mate bevredigd kunnen worden. Een sleutel tot het verbeteren van het welbevinden zou dan ook kunnen liggen in het vinden van manieren om de behoeftenbevrediging alsnog beter te ondersteunen (lees ook dit). Een nieuw onderzoek werpt hier licht op.

Lees verder »

Authenticiteit wordt meestal gezien als iets goeds. Maar in hoeverre kunnen anderen aan ons zien hoe authentiek we zijn in een bepaalde situatie? En kunnen wij de mate van authenticiteit van anderen goed inschatten? Deze vragen worden beantwoord in een nieuw onderzoek.

Lees verder »

Bron: Visser, C.F., (2017). Leren & presteren. Hoe word je beter? Just-in-Time Books. 

Hoe goed we leren en presteren, hangt mede af van hoe goed we denken. Maar wat is goed denken? Is dit hetzelfde als intelligentie? Weten we, als we een intelligentietest bij iemand hebben afgenomen, hoe goed die persoon kan denken? Het antwoord is “nee”. Goed denken is veel breder dan intelligentie. Intelligentietests zijn slechts incomplete instrumenten om de kwaliteit van denken van mensen te meten. Als goed denken breder is dan intelligentie, hoe zou je het dan kunnen definiëren? Ik doe dat aan de hand van de volgende vier dimensies:

Lees verder »

Naar aanleiding van mijn artikel Hoe we door prestatieplafonds heen kunnen blijven breken kwamen veel positieve reacties binnen en ook enkele kritisch onderzoekende reacties. De meeste reacties gingen over de stelling dat het verleggen van je grenzen gepaard gaat met ongemak en frustratie. Eén persoon vroeg bijvoorbeeld of bij leren nu echt die frustratie (/dat ongemak) nodig is. Een andere persoon vroeg of deze steeds optredende frustratie niet haaks staat op het progressieprincipe dat zegt dat het ervaren van betekenisvolle progressie sterk motiverend werkt (“frustratie ervaren is toch niet echt motiverend?”). 

Lees verder »

Een groeimindset hangt samen met bevlogenheid

Coert Visser, Annabel van der Linden en Roelien van der Woude (2014), TvOO- Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties

Samenvatting

Wanneer medewerkers meer bevlogen zijn, functioneren zij in vele opzichten beter dan hun minder bevlogen collega’s. De bevlogenheid van medewerkers kan op allerlei manieren worden bevorderd, waardoor de prestaties van zowel het individu als de organisatie verbeteren. Peter Heslin (2010) suggereerde dat het stimuleren van een groeimindset een manier kan zijn om bevlogenheid te bevorderen. Uit recent onderzoek binnen een grote financiële organisatie blijkt dat er inderdaad een samenhang bestaat tussen een groeimindset en bevlogenheid.

Lees verder »

Eerder heb ik al meerdere malen geschreven over de gevaren van een levensstijl die gekenmerkt wordt door weinig lichaamsbeweging (zie hier). Niet alleen vergroot een dergelijke levensstijl de kans op lichamelijke ongemakken en ziektes maar ook wordt de kans op allerlei hersenstoornissen en mentale problemen erdoor vergroot. Als je dagelijks matig intensief beweegt neemt de doorbloeding van de hersenen toe en daarmee de hersenactiviteit en je alertheid. Ook leidt bewegen tot hogere niveau’s van neurotrofines in de hersenen waardoor het ontstaan van nieuwe neuronen wordt bevorderd en ook de groei van uitlopers van neuronen.

Lees verder »

Vorige week schreef ik het artikel Onvriendelijkheid als een donkere wolk voor je duidelijkheid. Kort samengevat schreef ik in dat artikel dat als je wilt dat je boodschap goed begrepen wordt door een ander het verstandig is om niet onvriendelijk te worden als je die boodschap brengt. Jouw onvriendelijkheid leidt namelijk af van de inhoud van wat je met de ander bespreken wilt. Ik pleitte daarom voor het combineren voor duidelijkheid en vriendelijkheid. Ik heb over dit onderwerp nog wat verder nagedacht en gesproken met verschillende mensen en ben tot enkele preciezere gedachten over dit onderwerp gekomen.