Een publicatie van Walton & Brady (2019) over psychologische interventies beschrijft 5 principes om te helpen bij het verwerken van negatieve gebeurtenissen. Deze principes kunnen toegepast worden door ouders, leraren, artsen, psychologen, managers, enzovoorts, maar ook door onszelf.

Lees verder »

Eén van de meest invloedrijke onderzoeken door Carol Dweck en haar collega’s is het onderzoek van Mueller & Dweck (1998) met als titel: Praise for Intelligence Can Undermine Children’s Motivation and Performance. Door de jaren heen is er van verschillende kanten enige kritiek geuit op dit onderzoek of zijn haar bevindingen betwist, soms grotendeels terecht, soms grotendeels onterecht. Deze kritieken kennende, stel ik dat Mueller & Dweck (1998) een klassieke publicatie is die weinig of niets aan belang heeft ingeboet. Hier kun je een korte beschrijving lezen van dat onderzoek.

Lees verder »

Het valt niet te ontkennen dat de mensheid geconfronteerd wordt met een aantal existentiële problemen, zoals economische ongelijkheid, aantasting van het milieu en politieke instabiliteit. Daarom is het noodzakelijk dat de samenleving als geheel werkt aan het algemeen belang. Helaas overheerst een gevoel van moedeloosheid omdat zoveel mensen zich machteloos lijken te voelen tegenover deze problemen. Toch kan onze bijdrage aan een betere wereld, zelfs als we af en toe denken dat ze weinig te maken hebben met deze belangrijke uitdagingen, invloed hebben. In dit artikel onderzoeken we de kracht van kleine acties en hoe ieders keuzes de loop van de toekomst kunnen beïnvloeden.

Lees verder »

Maarten van Rossem zegt vaak verstandige dingen maar sloeg gisteren de plank mis toen hij zijn onderwijsfilosofie uiteenzette. In het TV programma De Slimste Mens kwam gisteren de vraag naar voren: “De Masteropleiding Geneeskunde aan een Nederlandse universiteit doet niet meer aan rapportcijfers. Je kunt er niet meer cum laude afstuderen. Het doel is minder prestatiegericht, meer leergericht onderwijs. Op welke universiteit is dat?”

Lees verder »

Coert Visser, juni 2013

Eerder schreef ik al over de rol van de Jeugdzorg (zie Jeugdzorg en de keepersrol). In dat bericht schrijf ik dat, terwijl er soms veel kritiek op de Jeugdzorg kan zijn, zeker wanneer er zogenaamde gezinsdrama’s in het nieuws komen, de Jeugdzorg een belangrijke rol speelt. Het schijnbaar ondankbare van de rol van de Jeugdzorg is dat het goede werk van de Jeugdzorg niet snel het nieuws zal halen en lastig meetbaar te maken is. Waar werkers in de Jeugdzorg echter hun voldoening aan kunnen ontlenen is aan het werken met gezinnen en van dichtbij meemaken hoe hun situatie beter wordt. Een belangrijke innovatie in de Jeugdzorg komt uit de oplossingsgerichte aanpak. Een benadering die vaak Signs of Safety wordt genoemd maar nu ook vaak onder andere namen bekend staat zoals Samenwerken aan Veiligheid (SAVE) en Focus op veiligheid.

Fragment uit Kiezen voor Progressie

In 1937 beschreef de Nederlandse historicus en journalist Jan Romein zijn ‘wet van de remmende voorsprong’ die zegt dat het hebben van een voorsprong op een bepaald gebied kan leiden tot:

1. het afnemen van de stimulans om te streven naar verdere vooruitgang;
2. een terughoudendheid om je aan te passen aan veranderingen;
3. een onvermogen om je aan te passen aan veranderingen.

Als resultaat hiervan wordt het individu of de groep die eerst een voorsprong had, ingehaald door anderen. In cybernetische termen treedt een mechanisme van negatieve feedback op wat neerkomt op het volgende: A veroorzaakt B wat een afname van A veroorzaakt. Met andere woorden: de output van het systeem verzet zich tegen de input van het systeem wat het systeem stabiliseert. Dit negatieve feedbackmechanisme kan een handicap voor het systeem worden wanneer de omgeving verandert en andere en hogere eisen stelt. Op deze manier kan het bestaan van succes leiden tot een afname in inspanningen wat toekomstig succes kan ondermijnen.

Lees verder »

Recent onderzoek (Woznicki et al., 2023) onderzoekt de vorming van microklimaten in de klas binnen STEM-opleidingen. Deze studie keek naar hoe de doelstructuren van cursussen en de mindsets van docenten bijdragen aan deze microklimaten en hun impact op studentenpercepties en -ervaringen.

Lees verder »

Hier vind je een overzicht van onderzoeksupdates op deze website van de afgelopen drie maanden.Lees verder »

Een tijdje geleden noemde ik Steven Weinberg’s boek To explain the world ,een boek dat me erg aansprak. Nu is een boek verschenen over ongeveer hetzelfde onderwerp. Het boek heet The upright Thinkers en het is geschreven door Leonard Mlodinow.

Lees verder »

Het begrip signature strengths, ofwel karaktersterktes, werd gelanceerd door twee vooraanstaande figuren binnen de positieve psychologie, Peterson & Seligman (2004). Deze twee auteurs, exponenten van de zogenaamde strengths movement, stelden dat het identificeren en gebruiken van je kenmerkende sterktes een (of zelfs ‘de’) belangrijke basis voor menselijk floreren is. De auteurs ontwikkelden een vragenlijst, de VIA Inventory of Strengths (VIA-IS) die populair is bij veel coaches en loopbaanadviseurs en waarmee de kenmerkende karaktersterktes van mensen zouden kunnen worden geïdentificeerd. De populariteit van deze vragenlijst is groot. Maar de wetenschappelijke onderbouwing ervan en de onderbouwing van de uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de sterktebenadering binnen de positieve psychologie zijn minder groot. Er is nu een artikel verschenen van Schutte & Malouff (2018) waarin zij een meta-analyse beschrijven naar de effecten van interventies gericht op signature strengths. Hoe overtuigend laat dit artikel de onderbouwing van de signature strengths benadering zien?

Lees verder »

In 2020 belandde de Amerikaanse politicus Chris Christie na een ontmoeting met Donald Trump en vijf anderen, ernstig ziek door COVID-19 op de intensivecareafdeling van het ziekenhuis. Hij overleefde het ternauwernood. Tijdens zijn verblijf ontving hij een telefoontje van Trump, ook geïnfecteerd, die vroeg of Christie niet tegen de pers zou zeggen dat hij de ziekte van hem had gekregen. Christie stemde in, onwetend over wie wie had besmet. Later hoorde Christie vertrouwelijk van twee verslaggevers dat Trump tegen hen had gezegd dat Christie hem COVID had gegeven. Later bleek dat Trump al voor de meeting met Christie positief getest was op COVID (bron).

Een intrigerende paradox van onze tijd is het fenomeen waarbij leiders die publiekelijk ontmaskerd zijn als kettingleugenaars, toch een aanzienlijke aanhang behouden. Sprekende voorbeelden zijn Donald Trump en Boris Johnson. Het is alsof hun oneerlijkheid een soort aantrekkingskracht uitoefent, zelfs nadat hun leugens aan het licht zijn gekomen. Deze paradox roept een prangende vraag op: waarom blijven mensen oneerlijke leiders steunen, ondanks de negatieve gevolgen op lange termijn? Psychologen Elizabeth Huppert en Emma Levine bieden in een binnenkort te verschijnen artikel een antwoord.

Lees verder »

Is de mindsettheorie alleen relevant voor individuen? Kan het denken over de ontwikkelbaarheid van onze capaciteiten zich ook nestelen in een organisatiecultuur? Zo ja, wat zijn de effecten daar dan van? Zijn er effecten op hoe veilig en verbonden werknemers zich voelen in zo’n organisatie? Zijn er effecten op de prestaties van mensen? Zijn er effecten op hoe organisaties als geheel functioneren? Nieuw onderzoek biedt enkele antwoorden.

Lees verder »

K. Anders Ericsson is een Zweedse psycholoog die hoogleraar is aan de Amerikaanse Florida State University. In het begin van zijn carrière werkte hij onder andere samen met de vermaarde Nobelprijswinnaar Herbert Simon. Inmiddels wordt hij algemeen erkend als de belangrijkste onderzoeker ter wereld op het gebied van expertise-ontwikkeling. Hij heeft, met zijn collega’s, veel onderzoek gedaan naar hoe toppresteerders uit verschillende gebieden het voor elkaar hebben gekregen om de top te bereiken. Tot nu heeft Ericsson alleen wetenschappelijke publicaties geschreven. Maar binnenkort verschijnt een populair wetenschappelijk boek over zijn werk dat hij samen schreef met Robert Pool: Peak: Secrets from the New Science of Expertise. Ik kreeg gelegenheid het boek al te lezen en kan het van harte aanbevelen. Ook mocht ik onderstaand interview, gehouden door de Canadese Tricia van der Grient, vertalen uit het Engels.

Lees verder »

Kort geleden gaven wij een training progressiegericht werken aan directeuren van middelbare scholen. We hadden deze mensen in het verleden ook al eens (sommigen al meerdere malen) in trainingen gehad. Een van de aanwezigen vertelden dat hij, naar aanleiding van de eerste training, samen met een collega twee keer per week ging progressiewandelen.

Lees verder »

Hoe kun je effectief omgaan met lastig gedrag? Amy Gallo is auteur van het boek Getting Along: How to Work with Anyone (Even Difficult People). In een artikeltje over dat boek staat dat Gallo 8 soorten lastige mensen identificeert. Het artikel concentreert zich op één van die lastige soorten, de passief-agressieve, en beschrijft do’s en don’ts om hier effectief mee om te gaan. Ik heb enkele kritische kanttekeningen bij haar typologie maar vind haar aanbevelingen interessant.

Lees verder »