Onlangs deed ik met een klein groepje cursisten een oefencase waarbij zij eerst een intakegesprek voerden waarbij ik in de rol van opdrachtgever zat. Vervolgens bedachten zij samen een aanpak voor een heidag voor mijn (fictieve) organisatie die helemaal progressiegericht was. Wat mij opviel bij dit groepje was hoe duidelijk gestructureerd en goed de aanpak was die ze in vrij korte tijd hadden weten te bedenken. In de nabespreking bleek dat één van hen, Mirjam Nederveen (zie foto), zelf al ervaring had opgedaan met het voorbereiden en uitvoeren van een progressiegerichte heidag. Ze had deze grondig voorbereid en hij was succesvol verlopen. Ik werd nieuwsgierig en we praatten hier even over verder en na afloop hadden we e-mailcontact waarin ze meer details gaf over wat ze had gedaan en wat er goed had gewerkt. Lees verder »
Recent onderzoek (Woznicki et al., 2023) onderzoekt de vorming van microklimaten in de klas binnen STEM-opleidingen. Deze studie keek naar hoe de doelstructuren van cursussen en de mindsets van docenten bijdragen aan deze microklimaten en hun impact op studentenpercepties en -ervaringen.
Om te bepalen hoe goed het gaat in een land is het belangrijk om te kijken naar objectieve factoren en materiële voorzieningen. Voorbeelden zijn: hoe zit het met de toegang tot de gezondheidszorg, tot onderwijs, tot schoon water, enzovoorts. Hier kun je meer lezen over dit soort onderzoek. In aanvulling op dit soort onderzoek is het ook waardevol om te kijken naar psychologische factoren. In hoeverre spelen die een rol in hoe goed het met mensen gaat en hoe goed zij zich voelen? De rol van psychologische factoren blijkt aanzienlijk. Recent onderzochten enkele onderzoekers de relatie tussen psychologische basisbehoeften en subjectief welzijn in Europese landen.
Soms is een dubbelprocesaanpak nuttig en nodig om progressie te boeken. Bij deze aanpak benoem je zowel wat je meer wilt gaan doen als wat je minder wilt gaan doen. Lees hieronder wanneer een dubbelprocesaanpak aan de orde is en hoe je hem kunt benutten.
In een artikel in The Washington post pleit Tracy Dennis-Tiwary, hoogleraar psychologie en neurowetenschap tegen perfectionisme. Ze was zelf een perfectionist en schrijft: “De normen waaraan perfectionisten zich houden zijn onrealistisch, te veeleisend en vaak onmogelijk te bereiken. En wanneer perfectionisten er niet in slagen perfectie te bereiken? We slaan onszelf met harde zelfkritiek om de oren en zijn minder in staat om terug te veren en van fouten te leren. Het is ook onwaarschijnlijk dat we onze prestaties vieren of trots zijn op het verbeteren van onze persoonlijke prestaties. Voor een perfectionist is het alles of niets – je kunt een winnaar zijn of een abjecte, waardeloze mislukking, met niets ertussenin.”
Innovatief werkgedrag speelt een belangrijke rol in het bereiken van progressie in organisaties. In dit artikel bespreek ik een studie van Papachristopoulos et al. (2023), die onderzoekt hoe psychologische basisbehoeften en prosociale motivatie creativiteit en innovatief werkgedrag (IWB) binnen organisaties beïnvloeden.Lees verder »
Het begrip signature strengths, ofwel karaktersterktes, werd gelanceerd door twee vooraanstaande figuren binnen de positieve psychologie, Peterson & Seligman (2004). Deze twee auteurs, exponenten van de zogenaamde strengths movement, stelden dat het identificeren en gebruiken van je kenmerkende sterktes een (of zelfs ‘de’) belangrijke basis voor menselijk floreren is. De auteurs ontwikkelden een vragenlijst, de VIA Inventory of Strengths (VIA-IS) die populair is bij veel coaches en loopbaanadviseurs en waarmee de kenmerkende karaktersterktes van mensen zouden kunnen worden geïdentificeerd. De populariteit van deze vragenlijst is groot. Maar de wetenschappelijke onderbouwing ervan en de onderbouwing van de uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de sterktebenadering binnen de positieve psychologie zijn minder groot. Er is nu een artikel verschenen van Schutte & Malouff (2018) waarin zij een meta-analyse beschrijven naar de effecten van interventies gericht op signature strengths. Hoe overtuigend laat dit artikel de onderbouwing van de signature strengths benadering zien?
Op welke manier informatie over een onderwerp gepresenteerd wordt heeft invloed op onze houding en beslissingen ten aanzien van het onderwerp. In de psychologie heet een dergelijk verschijnsel een framing effect. Naar zulke framing effecten is veel onderzoek gedaan. Ook is er nu steeds meer onderzoek naar de effecten van reframing. Bij reframing verandert de frame van positief naar negatief of andersom. Hieronder bespreek ik deze effecten en ook hoe zij samenhangen met de negativiteitsbias en met leeftijd.
Hoe partners elkaar helpen heeft een effect op hoe goed zij zich voelen over die hulp en op hoe zij de kwaliteit van hun relatie ervaren. Indien de hulp die geboden wordt 1) zorgzaam is en 2) helpt om de situatie te verhelderen en 3) de behoeften van de hulpvrager onderkent beleeft de ontvanger 1) die hulp vaak als positief en 2) ervaren beide partners hun relatie als positief. Als de hulp echter wordt aangeboden op een negatieve manier, bemoeizuchtige of controlerende manier of wanneer hulp uitblijft waar hij nodig is (zie o.a. Overall et al., 2010) ervaart de ontvanger vaak stress en voelen beide partners zich negatiever over de relatie. Nieuw onderzoek van Don & Hammond (2017) kijkt naar de invloed van de hulpvrager op de kwaliteit van hulp en komt tot een wel verrassende bevinding.
De Zweed Johan Norberg heeft een boek geschreven waarin hij beschrijft hoe de wereld progressie heeft geboekt op een groot aantal gebieden. Het boek, met als titel Progress: Ten Reasons to Look Forward to the Future, bevat tien hoofdstukken waarin de volgende onderwerpen worden behandeld: voedsel, sanitatie, levensverwachting, armoede, geweld, milieu, geletterdheid, vrijheid, gelijkheid en de positie van kinderen.
Wanneer je als leidinggevende een progressiegericht stuurgesprek hebt gevoerd met een medewerker hoop je uiteraard dat die medewerker vervolgens gaat proberen om te voldoen aan de verwachting die je hebt geformuleerd in het gesprek. Maar het kan gebeuren dat dit niet of niet voldoende het geval is. Wat kun je in zo’n geval doen? Moet je dan je progressiegerichte stuuraanpak maar loslaten en iets anders proberen? Of zoals iemand het een tijdje geleden vroeg: “Wanneer komt het moment waarop je zegt: “En nu ben ik er helemaal klaar mee!”?” In dit artikel probeer ik die vraag te beantwoorden.
Een onderzoek (Vermote et al., 2020) bekijkt de hoe de motivatie en mindset van leraren in het hoger onderwijs (N=357) samenhangt met hun stijlen van lesgeven. Dit onderzoek is onder andere interessant om de volgende redenen: (1) Het onderzoekt het circumplexmodel van motivatiestijlen. Aelterman et al. (2019) onderzochten en bevestigden de circulaire structuur al eerder op middelbare scholen. Het huidige onderzoek doet dat in het hoger onderwijs, (2) Het bekijkt de afzonderlijke relatie tussen motivatie en mindset aan de ene kant en manier van lesgeven aan de andere kant. Voorspelt de motivatie van leraren hun stijl van lesgeven? Voorspelt de mindset van leraren hun stijl van lesgeven? Lees antwoorden op deze vragen hieronder.
Een nieuw artikel van Martela et al. (2019) geeft interessante nieuwe inzichten in wat voor soorten levensdoelen we kunnen stellen en hoe deze samenhangen met ons welzijn. De auteurs gaan in het artikel in op de onderliggende dimensies van aspiraties en op welke individuele aspiraties er zoal zijn. Ook onderzoeken ze wat de relaties tussen verschillende soorten aspiraties zijn met diverse indicatoren van welzijn en onwelzijn. Ze gebruiken in hun onderzoek een variatie aan statistische technieken, variërend van traditionele technieken tot nieuwe en geavanceerde technieken zoals network analysis.
Onderzoek van Brummelman et al. (2014) heeft laten zien dat ouders in Westerse landen hun kinderen nogal eens overdreven complimenten geven. Vaak wordt verondersteld dat deze overdreven complimenten bijdragen aan een positief zelfbeeld en daarmee aan goed functioneren. Deze gedachte is jarenlang gevoed door zelfhulp-opvoedboeken. Maar de vraag is of deze gedachte klopt. Brummelman et al (2017) voerden een longitudinale studie uit (N=2×120) waarin kinderen (7-11 jaar) en hun ouders geobserveerd werden. Zij onderzochten twee manieren waarop overdreven complimenten misschien schadelijk kunnen zijn.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Wat dit verschil verklaart weet ik niet. Je kunt de paper vinden door op de link bovenaan te klikken ("Open…