Wat zijn enkele activerende gesprekstechnieken die coaches kunnen inzetten? In progressiegerichte coachingsgesprekken zijn cliënten normaal gesproken meer aan het woord dan coaches. Ze krijgen ruim baan om hun gedachten uit te spreken en hardop na te denken. Coaches sluiten aan op wat cliënten zeggen en stellen vragen waarna cliënten weer door kunnen praten. Stap voor stap krijgen cliënten zo de gelegenheid om te formuleren welke progressie ze willen bereiken en hoe ze dat voor elkaar kunnen krijgen. Soms komen cliënten echter niet zo gemakkelijk op gang in een gesprek. Coaches vragen zich regelmatig af hoe ze dergelijke, niet zo spraakzame, cliënten kunnen activeren. Hieronder beschrijf ik enkele van die activerende gesprekstechnieken voor coaches.
Hier betoog ik dat mindfulness-meditatie ondersteunend kan werken voor progressiegericht werken. Eerst beschrijf ik effecten van mindfulness-meditatie op onze cognities, gevoelens en ons lichaam. Vervolgens leg ik uit hoe mindfulness-meditatie progressiegerichte gespreksvoering kan ondersteunen.
De basishouding van progressiegerichte coaches valt te omschrijven als een houding van niet-weten. Deze houding komt erop neer dat de coach het perspectief van cliënten onderzoekt en hierbij aansluit. Door steeds goede vervolgvragen te stellen, bijvoorbeeld via de CPW 7 stappen aanpak, helpt de coach cliënten zo om een steeds duidelijker idee te krijgen van wat ze willen bereiken en hoe ze dat voor elkaar kunnen krijgen. Hieronder leg ik uit wat de voordelen van een houding van niet-weten zijn en hoe je deze houding kunt leren aannemen.
Niet alleen progressiegerichte coaches luisteren goed naar hun cliënten; ook die cliënten zelf luisteren goed naar zichzelf. Bij progressiegericht coachen is het zo dat coaches vragen stellen aan cliënten en steeds blijven aansluiten op de antwoorden van de cliënt om vervolgens weer nieuwe vragen te stellen. Wat de progressiegerichte coaches weinig doen is laten merken wat zij zelf vinden van wat cliënten zeggen. Ze geven geen (waarde-)oordelen en zijn terughoudend in het geven vam tips. Als ze al iets teruggeven wat lijkt om een oordeel dan gebeurt dat ook uiterst subtiele wijze, zoals het geval is bij normaliseren en reframen.
Tijdens onze trainingen maken we soms gebruik van leuke improvisatie-oefeningen. Vandaag was dat weer het geval. We vroegen de deelnemers groepjes van 3 of 4 personen te vormen en bij elkaar te gaan staan met het gezicht naar elkaar toe. Vervolgens gaven we de volgende uitleg:
We vragen jullie om nu samen te gaan improviseren. De eerste persoon zegt een woord, de volgende persoon zegt een woord dat daarop aansluit en de derde persoon zegt een woord dat daar weer op aansluit, enzovoorts, zodat jullie samen een zin maken. Zorg dat je de vaart er in houdt en als de ene zin is afgelopen begin dan een volgende zin. Ga je gang!
‘Leiden van één stap van achteren’ is een term die bedacht werd door de Engelse therapeuten Cantwell & Holmes (1994). Het beschrijft aardig hoe we als progressiegerichte coaches werken. De frase bevat twee termen, het leiden en het één stap van achteren. Hieronder leg ik uit hoe dit werkt.
Deze week vond de derde dag plaats van de opleiding progressiegericht werken met groepen. Het thema van die dag is progressiegericht omgaan met weerstand en conflicten. Gedurende de hele dag krijgen de cursisten de gelegenheid om te oefenen, hulp en feedback te krijgen, te reflecteren en allerlei hulpmiddelen en technieken uit te proberen (bijvoorbeeld De plus achter de min zoeken). We begonnen de dag, zoals we altijd doen, met een erinkomoefeningetje. We vroegen hen om duo’s te vormen en elkaar te vertellen over een situatie waarin ze al tevreden waren over hoe ze al eens waren omgegaan met weerstand of een conflictsituatie. We nodigden hen uit om hier een minuut of 15 over te praten met elkaar en ook te bespreken wat er in die situaties had gewerkt.Lees verder »
Een nieuw onderzoek van Makoto Matsuo (2018) kijkt naar het verband tussen vier interessante concepten binnen de psychologie: work engagement, leerdoelen, job crafting en reflectie.
Wanneer je met mensen praat die ergens boos over zijn, dan is het in het algemeen verstandiger om je niet zozeer te concentreren op hun boosheid maar op de reden voor hun boosheid. Het is misschien een subtiel verschil maar wel een belangrijk verschil. Door de jaren heen heb ik vele gesprekken mogen observeren, bijvoorbeeld tussen coaches en cliënten en tussen leidinggevenden en medewerkers. Er is me iets interessants opgevallen in gesprekken waarin één van de gesprekspartners boos is. Die boosheid kan bijvoorbeeld geuit worden in een opmerking als: “Ik vind het belachelijk wat hier gebeurt!”
De samenwerking tussen twee collega’s van een financiële afdeling, Ilse en Peter, verloopt al geruime tijd stroef. Na overleg met hun leidinggevende is besloten een progressiegerichte coach in te huren om hen te helpen hun samenwerking te verbeteren. Hieronder is te lezen hoe het gesprek verliep. Mijn suggestie is om het gesprek eerst door te lezen en daarna te kijken hoe alle principes en technieken uit dit artikel terugkomen in het gesprek.
Als mensen progressiegerichte gesprekstechnieken aanleren, stellen ze nogal eens de kritisch onderzoekende vraag: ben ik wel authentiek als ik mijn gesprekken op deze manier voer? Deze vraag kan bijvoorbeeld opkomen als ze leren om in plaats van negatief-kritisch te communiceren doelgericht en sensitief te communiceren. De authenticiteitsvraag vind ik zeker een begrijpelijke en terechte en het is er één waar ik ook zelf vaak over heb nagedacht (en nog steeds regelmatig over nadenk). En hij is niet alleen aan de orde bij progressiegerichte gespreksvoering maar bij iedere vorm van gespreksvoering waarbij je bewust nadenkt over hoe je gesprekken structureert, welke gesprekstechnieken je inzet en hoe je reageert op lastige uitingen van je gesprekspartner.
Eén van de belangrijkste onderdelen van progressiegericht werken is de eerdere-successenvraag. Dit is de vraag naar wanneer het cliënten in het verleden al eens is gelukt om voor elkaar te krijgen wat ze nu proberen te bereiken. Je kunt deze vraag stellen nadat cliënten een helder idee hebben geformuleerd over wat ze willen bereiken. Het stellen van de eerdere-successenvraag levert vaak goede ideeën op en vergroot het optimisme en competentiegevoel van cliënten. Nadat ze zich namelijk hebben herinnerd dat het hen in enige mate al eens is gelukt, wordt het gemakkelijker om te geloven dat het hen nog eens kan lukken.
Veel coaches die progressiegericht leren werken, zijn enthousiast over de CPW 7 stappenaanpak. Deze aanpak is geeft een gespreksstructuur weer die vaak erg goed bruikbaar is in coachingsgesprekken. Lang geleden vertelde een cursist me dat ze de progressiegerichte aanpak toepaste in haar coachingsgesprekken. Aan het einde van de gesprekken vroeg ze steevast aan haar coachees of ze het gesprek nuttig hadden gevonden. Bijna zonder uitzondering zeiden die coachees dat dat inderdaad zo was. Maar, zo vroeg deze cursist me, het is fijn dat zij het nuttig vonden maar ik ben ook met mijn eigen leerproces bezig. Hoe kan ik nu voor mezelf een idee krijgen of ik het gesprek goed heb aangepakt?
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek van Aharoni et al. (2024) heeft zich gericht op de vraag of mensen morele evaluaties…