Coaching als het vullen van 7 emmertjes

Veel coaches die progressiegericht leren werken, zijn enthousiast over de CPW 7 stappenaanpak. Deze aanpak is geeft een gespreksstructuur weer die vaak erg goed bruikbaar is in coachingsgesprekken. Lang geleden vertelde een cursist me dat ze de progressiegerichte aanpak toepaste in haar coachingsgesprekken. Aan het einde van de gesprekken vroeg ze steevast aan haar coachees of ze het gesprek nuttig hadden gevonden. Bijna zonder uitzondering zeiden die coachees dat dat inderdaad zo was. Maar, zo vroeg deze cursist me, het is fijn dat zij het nuttig vonden maar ik ben ook met mijn eigen leerproces bezig. Hoe kan ik nu voor mezelf een idee krijgen of ik het gesprek goed heb aangepakt?

 Trainingen Progressiegericht Werken 

Het vullen van 7 emmertjes

Ik antwoordde als volgt. Ik zei tegen haar dat je over het gesprek kunt denken als over het vullen van 7 emmertjes. Die 7 emmers corresponderen met de 7 stappen uit de NOAM 7 stappenaanpak. Elke keer dat er een antwoord komt dat betrekking heeft op 1 van de stappen, wordt het betreffende emmertje iets voller. Soms kun je in een coachingsgesprek gewoon de volgorde van de 7 stappen volgen. Dat is dan niet al te ingewikkeld. Vaak komt het echter ook voor dat het gesprek niet zo lineair verloopt. Soms ben je bijvoorbeeld bij stap 3 en ga je daarna toch weer even terug naar stap 2. Of je bent al bij stap 4 en het is daarna weer nodig om even terug te gaan naar stap 2 of 3. Belangrijk is om te beseffen dat de volgorde van de stappen niet dwingend is. Aansluiten bij wat er voor de coachee op elk moment belangrijk is, is meer leidend voor wat je bespreekt.

De volgorde van het vullen maakt niet zoveel uit

Als je denkt over het gesprek als 7 emmertjes die je wilt zien te vullen tijdens het gesprek wordt het gemakkelijker om een idee te krijgen over hoe effectief je het gesprek hebt gevoerd. Je doel is om er voor te zorgen dat ieder emmertje aan het eind van het gesprek gevuld is. Het maakt niet zoveel uit op welke moment de emmertjes gevuld worden. Ik heb eens meegemaakt dat een coachee meteen aan het begin van het gesprek, voordat hij ook maar iets anders had gezegd, zei: “Ik weet nu wat ik anders moet doen!” In plaats van te te zeggen: “Ho, ho, laten we eerst even bespreken wat je eigenlijk met dit gesprek wilt bereiken”, dacht ik: “Ah, dat is interessant, hij begint met het vullen van emmertje 6!” Ik vroeg rustig door en dacht: “Die andere emmertjes vullen we in de loop van het gesprek wel.” Zo gezegd, zo gedaan.

Einde van het gesprek: alle emmers gevuld

Aan het einde van je coachingsgesprek zijn alle emmertjes gevuld. Je weet dan wat de coachee hoopt te bereiken met het gesprek (emmer 1), wat de persoon graag zou willen verbeteren (emmer 2), hoe de gewenste situatie er voor die persoon uitziet (emmer 3), waar de persoon al staat (emmer 4), wanneer het de persoon al eens gelukt is wat hij of zij probeert te bereiken (emmer 5), welke stapje vooruit de persoon wil zetten (emmer 6) en of het gesprek nuttig was voor de persoon (emmer 7).

Nog een opmerking: in begin vind je het misschien nog lastig om alle 7 stappen met de bijbehorende vragen tijdens een coachingsgesprek direct paraat te hebben. Als dat zo is, gebruik dat gerust een spiekbriefje. Coachees vinden dat meestal helemaal niet erg en het kan de kwaliteit van je gesprek behoorlijk ondersteunen.

Meer over progressiegericht werken

Wat vind je van dit artikel?
  • Interessant (15)
  • Bruikbaar (10)