Nu progressiegericht werken bekender aan het worden is, zijn veel mensen op zoek naar manieren om progressiedenken in hun teams vorm te geven. Het vinden van dit soort vormen kan meerdere voordelen hebben. Een eerste voordeel is dat alle teamleden geactiveerd worden in plaats van alleen een minderheid die normaal gesproken de boventoon voert. Een tweede voordeel is dat in kaart gebracht wordt wat al goed gaat en bereikt is. Dit is een tegenmaatregel tegen de negativiteitsbias en helpt om het competentiegevoel en optimisme in het team te versterken. Een derde voordeel is dat er een duidelijk beeld ontstaat van verder te bereiken progressie. Een vierde voordeel is dat er duidelijke stappen vooruit worden geformuleerd.

Hier wil ik een nieuwe vorm introduceren om progressiedenken in teams te stimuleren en dit soort voordelen te behalen: progressiepresentaties. Lees verder »

In de meeste beroepen hangt de kwaliteit van de werkuitvoering af van menselijk handelen. Bij dit menselijk handelen zijn niet alleen de technische kennis en vaardigheden belangrijk maar ook vaardigheden op het gebied van samenwerken en communiceren. Samenwerken is vaak belangrijk omdat mensen meestal samen verantwoordelijk zijn voor het bereiken van resultaten in het werk. Ze moeten werk overdragen aan elkaar, elkaar goed informeren, elkaar ondersteunen en elkaar dingen leren. Communiceren is ook zeer belangrijk om over en weer verwachtingen duidelijk te kunnen maken en om elkaar aan te spreken op een manier die werkt. Het onderstaande situationele communicatiemodel kan je helpen om te bepalen hoe je effectief kunt communiceren in verschillende situaties. Lees verder »

Het gedurende een bepaalde periode bijhouden van een mindsetdagboek kan je helpen om je eigen groeimindset te versterken. In dit dagboek kun je een paar keer per week schrijven over verschillende onderwerpen die te maken hebben met mindset. Je kunt bijvoorbeeld denken aan de volgende drie onderwerpen:

1. Reflecties op de mindsettheorie
2. Schrijven over dagelijkse gebeurtenissen
3. Schrijven over je plannenLees verder »

De afgelopen tijd heb ik regelmatig opmerkingen gehoord in de trant van: “Ik heb heel erg veel geleerd van jullie boeken en blogs maar het voegt toch ontzettend veel toe om ook training bij jullie te volgen.” Als ik doorvraag over wat het dan is dat die trainingen vooral toevoegen, hoor ik steevast als meest genoemde antwoord: oefenen volgens de deliberate practice aanpak. Tijdens deliberate practice oefenen we wat de cursisten nog niet zo goed afgaat, wat ze dus lastig vinden. Dit brengt altijd wel een zeker ongemak met zich mee omdat je als cursist tijdens het oefenen merkt dat nog niet alles goed lukt en je ook feedback krijgt over hoe je het anders zou kunnen doen. Soms is het oefenen op de deliberate-practice-manier op een eerste dag van een training wel wat wennen maar op latere trainingsdagen worden cursisten er vaak steeds enthousiaster over omdat ze merken hoeveel ze ervan leren.Lees verder »

Autonomie-ondersteuning is effectief in de opvoeding, op school en in de werkcontext. Sommigen denken onterecht dat een opmerking als deze een pleidooi is voor ‘vrijheid-blijheid’, ‘iedereen doet maar lekker waar hij zelf zin in heeft’ en ‘chaos en anarchie’. Maar dat is onterecht. Autonomie-ondersteuning houdt niet in dat er geen structuur wordt geboden. Autonomie-ondersteuning en structuur gaan hand in hand. Het bieden van structuur versterkt de beleving van autonomie en is daar zelfs doorgaans een voorwaarde voor. Aan de hand van de onderwijs context werk ik deze stelling hieronder uit.Lees verder »

Er zijn verschillende soorten doelen. Wat zijn de verschillen en wanneer werken welke soorten doelen het beste? In een nieuw artikel vatten Latham & Seijts (2016) de bevindingen samen van de goals-setting theory (GST; Locke & Latham, 1990; 2013), een goed onderbouwde theorie over het stellen van doelen. GST-onderzoek heeft laten zien het stellen van specifieke, uitdagende doelen leidt tot hogere prestaties dan gemakkelijke en abstracte doelen het het niet stellen van doelen, waarbij geldt: hoe hoger het doel, hoe hoger de prestatie. Dit geldt mits voldaan is aan vier condities: de persoon is bekwaam om het doel te bereiken, de persoon beschikt over de situationele (hulp)middelen die nodig zijn voor het behalen van het doel, de persoon is gecommitteerd voor het doel en de persoon krijgt objectieve feedback over progressie richting het doel. Lees verder »

CPW trainingen progressiegericht werken worden door cursisten over het algemeen beoordeeld als leerzaam en prettig. We merken dit ook doordat cursisten onze trainingen aanbevelen aan collega’s en kennissen en ook regelmatig zelf terugkomen in een vervolgtraining. Als ik probeer te analyseren wat de belangrijkste reden is waarom onze trainingen goed werken dan komt ik tot het volgende antwoord: progressiegericht oefenen. In de trainingen van CPW bieden wij deelnemers veel gelegenheid om situaties te oefenen die voor hen relevant zijn en die ze uitdagend vinden. Ze oefenen veel met elkaar en met ons als trainers en soms met een live-cliënt. Lees verder »

Dat bepaalde van onze capaciteiten, als we ouder worden, afnemen, staat vast. Maar geldt dit voor al onze capaciteiten in dezelfde mate? Nee. Lees verder »

De zelfdeterminatietheorie (ZDT) stelt dat autonomie een basale psychologische behoefte is en dat de vervulling van die behoefte leidt tot een grotere intrinsieke motivatie wat verschillende bijkomende voordelen heeft. Onderzoekers Meng en Ma (2015) deden een experiment waarbij proefpersonen een taak moesten uitvoeren (die bestond uit het schatten van tijd). Er waren twee condities. In de ene conditie konden de deelnemers zelf hun taak kiezen, in de andere werd hen een taak toegewezen en zij deden elektrofysiologische metingen en inventariseerden zij zelfbeoordelingen.Lees verder »

Een van de meest interessante aspecten van het boek The upward spiral van Alex Korb is het denken in termen van neerwaartse en opwaartse spiralen in menselijk functioneren. Het idee van een spiraal is gebaseerd op wat men noemt een positieve feedbacklus, een lus van oorzaak en gevolg die zichzelf versterkt. Een eenvoudig voorbeeld van een positieve feedbacklus is een microfoon die dicht bij een luidspreker wordt gehouden. De microfoon pikt dan het geluid van de luidspreker op en versterkt dat opnieuw en opnieuw en opnieuw. Het resultaat is een snerpende hoge toon. In menselijk functioneren kunnen dit soort positieve feedbacklussen op allerlei manieren optreden. Wanneer de consequenties van dergelijke positieve feedbacklussen negatief zijn kun je spreken van neerwaartse spiralen; zijn de consequenties positief dan kun je spreken van opwaartse spiralen. Dit soort neerwaartse en opwaartse spiralen kunnen zich op allerlei gebieden voordoen. Ik noem enkele voorbeelden.Lees verder »