Rebecca Collie deed een onderzoek onder 426 Australische leraren. Via dit onderzoek probeerde ze erachter te komen welke factoren betrokken zijn bij het welzijn en de verloopintenties van leraren (Collie, 2023).

Lees verder »

Dit artikel gaat over de kwaliteit van motivatie volgens de zelfdeterminatietheorie (ZDT). Ik concentreer me op de beste kwaliteit van motivatie: autonome motivatie en leg uit dat deze bestaat uit twee vormen: intrinsieke en geïnternaliseerde motivatie. Vervolgens leg ik uit dat er twee verkeerde manieren van denken bestaan over intrinsieke motivatie. Ten slotte kom ik tot de conclusie dat de balans tussen intrinsieke en geïnternaliseerde motivatie kunnen zien als een belangrijke sleutel tot succes in opleiding en werk.

Lees verder »

De zelfdeterminatietheorie (ZDT) werd ontwikkeld door Edward Deci en Richard Ryan. Zij behoren nu tot de meest geciteerde psychologen ter wereld. ZDT is de best onderzochte en meest invloedrijke motivatietheorie van dit moment. We bespreken de waarde van de ZDT voor het onderwijs waarbij we laten zien hoe belangrijk autonomie-ondersteuning en structuur zijn voor een goede motivatie.

Lees verder »

Hier vind je een overzicht van onderzoeksupdates op deze website van de afgelopen drie maanden.Lees verder »

Een cursist stelde me gisteren de vraag: “Hoe komt het toch dat een controlerende manier van aansturen en lesgeven zoveel voorkomt terwijl een autonomie-ondersteunende manier zoveel beter en prettiger werkt?” Ik zal hieronder proberen deze vraag te beantwoorden. Voordat ik dat doe, geef ik eerst een korte samenvatting van wat autonomie-ondersteuning en gecontroleerde regulatie inhouden. Uit veel onderzoek binnen de zelfdeterminatietheorie is gebleken dat autonome motivatie in allerlei opzichten veel beter werkt dan gecontroleerde motivatie. Een autonomie-ondersteunende manier van begeleiden en aansturen van mensen werkt dan ook beter dan een gecontroleerde manier van aansturen en begeleiden (gecontroleerde regulatie). Het onderstaande plaatje uit mijn boek Kiezen voor progressie (2016) vat de verschillen tussen autonome motivatie en gecontroleerde motivatie en hun verschillende effecten, samen:

Lees verder »

De social progress index is een maat om te beschrijven of het in een land de goede kant op gaat (lees meer over de achtergronden van de SPI in dit bericht). De SPI bestaat uit 12 items die verdeeld zijn over 3 rubrieken:

Deze items zijn weer onderverdeeld in subitems. Deze items, subitems en hun definities kun je hier lezen.

Jaarlijks wordt een rapport uitgebracht waarin de nieuwste resultaten per land worden beschreven. Het rapport van dit jaar kun je hier downloaden. De onderstaande tabel laat zien hoeveel sociale progressie er wordt geboekt in verschillende landen. Zoals te zien is de sociale progressie in Nederland relatief hoog.

Lees verder »

Om te bepalen hoe goed het gaat in een land is het belangrijk om te kijken naar objectieve factoren en materiële voorzieningen. Voorbeelden zijn: hoe zit het met de toegang tot de gezondheidszorg, tot onderwijs, tot schoon water, enzovoorts. Hier kun je meer lezen over dit soort onderzoek. In aanvulling op dit soort onderzoek is het ook waardevol om te kijken naar psychologische factoren. In hoeverre spelen die een rol in hoe goed het met mensen gaat en hoe goed zij zich voelen? De rol van psychologische factoren blijkt aanzienlijk. Recent onderzochten enkele onderzoekers de relatie tussen psychologische basisbehoeften en subjectief welzijn in Europese landen.

Lees verder »

Dopamine is een chemische stof in ons lichaam die functioneert als hormoon en neurotransmitter en die verschillende belangrijke functies vervult. Twee belangrijke functies waarin dopamine een centrale rol speelt, zijn de regulatie van motoriek en de regulatie van emoties.

Verschillende activiteiten, zoals eten, drinken, het bedrijven van seks, en vele andere activiteiten, maken dopamine vrij in ons brein. Wanneer een activiteit dopamine vrijmaakt, ontstaat bij ons het verlangen om die activiteit opnieuw te doen. Dopamine wordt soms één van de gelukshormonen genoemd omdat het een belangrijke rol speelt bij het ervaren van geluk, genot en plezier. Daarnaast kan de vrijmaking van dopamine ook een gunstig effect hebben op onze cognitieve prestaties.

Lees verder »

Visser, C.F. (2017), Hoe creëer je een leergierige cultuur? TvOO – Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties, Nr. 4.

Leergierigheid is goed voor individuen en organisaties. Dit artikel legt uit waarom dat zo is en hoe je een cultuur van leergierigheid kunt ontwikkelen.

We leren op het moment dat er iets gebeurt wat we nog niet wisten of verwachtten. Het is niet zo dat we alleen leren als we er bewust voor kiezen. Het gebeurt voortdurend en we kunnen dan ook niet besluiten om niet meer te leren. Psychologen hebben verschillende vormen van leren bij mensen en andere dieren ontdekt, van eenvoudig tot complex, die geheel of deels automatisch en onwillekeurig plaatsvinden (Haselgrove, 2016), zoals: habituatie, klassieke conditionering, operante conditionering en sociaal leren.

Lees verder »

Een groeimindset hangt samen met bevlogenheid

Coert Visser, Annabel van der Linden en Roelien van der Woude (2014), TvOO- Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties

Samenvatting

Wanneer medewerkers meer bevlogen zijn, functioneren zij in vele opzichten beter dan hun minder bevlogen collega’s. De bevlogenheid van medewerkers kan op allerlei manieren worden bevorderd, waardoor de prestaties van zowel het individu als de organisatie verbeteren. Peter Heslin (2010) suggereerde dat het stimuleren van een groeimindset een manier kan zijn om bevlogenheid te bevorderen. Uit recent onderzoek binnen een grote financiële organisatie blijkt dat er inderdaad een samenhang bestaat tussen een groeimindset en bevlogenheid.

Lees verder »

De schaalvraag is een bijzonder populaire techniek bij coaches, die bestaat uit verschillende standaardonderdelen (zie hier). Deze techniek nodigt cliënten uit om heel concreet te beschrijven wat ze willen bereiken op een schaal van 0 tot 10. De 10-positie beschrijft levendig hoe de gewenste situatie er voor cliënten uit ziet, liefst in termen van hun eigen positieve gedrag. De 0-positie is de situatie waarin er van die gewenste situatie nog niets is bereikt. Eén van de uiterst effectieve onderdelen in de schaalvraag is het onderdeel waarbij gevraagd wordt wat er al tussen de 0-positie en de huidige positie zit. Als cliënten deze dingen noemen, neemt hun competentiegevoel normaal gesproken toe omdat ze zich realiseren dat ze toch al dingen doen en hebben gedaan die werken. Ook hun optimisme neemt toe omdat ze uit die succesvoorbeeldjes ideeën opdoen die ze nog eens kunnen uitproberen. Soms geven cliënten echter antwoorden die de normale manier van vragen stellen bij de schaalvraag wat minder toepasselijk maken. Hieronder beschrijf ik vier van dat soort uitdagende antwoorden en geef een, misschien verrassend eenvoudige, suggestie voor hoe je er als coach mee om kunt gaan. 

De geestelijke gezondheid van jonge mensen wordt gezien als een groeiend probleem, en helaas krijgen velen niet de hulp die ze nodig hebben. Hoewel korte, eenmalige interventies, zoals online programma’s, veelbelovend lijken, hebben ze niet altijd een blijvend effect. Een recente studie, uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Texas in Austin en de Universiteit van Rochester, ging op zoek naar manieren om de effectiviteit van dergelijke interventies te vergroten (Hecht et al., 2023).

Lees verder »

De groeimindset is de overtuiging dat persoonlijke kenmerken zoals intellectuele capaciteiten kunnen worden ontwikkeld. David Yeager en Carol Dweck hebben een artikel geschreven waarin ze ingaan op vier kritische vragen over de groeimindset:

1. Voorspelt een groeimindset de resultaten van studenten?
2. Werken groeimindset-interventies en werken ze betrouwbaar?
3. Zijn de effectgroottes betekenisvol genoeg om aandacht te verdienen?
4. Kunnen leraren met succes een groeimindset aangeleerd krijgen en bijbrengen aan hun leerlingen?

Hieronder vat ik het artikel samen waarbij ik niet in op alle finesses en argumenten in het originele artikel inga. Zie mijn samenvatting als een inleiding op het artikel en lees vooral het artikel zelf om de details achter de argumenten en conclusies van de auteurs te ontdekken.

Lees verder »

Het begrip signature strengths, ofwel karaktersterktes, werd gelanceerd door twee vooraanstaande figuren binnen de positieve psychologie, Peterson & Seligman (2004). Deze twee auteurs, exponenten van de zogenaamde strengths movement, stelden dat het identificeren en gebruiken van je kenmerkende sterktes een (of zelfs ‘de’) belangrijke basis voor menselijk floreren is. De auteurs ontwikkelden een vragenlijst, de VIA Inventory of Strengths (VIA-IS) die populair is bij veel coaches en loopbaanadviseurs en waarmee de kenmerkende karaktersterktes van mensen zouden kunnen worden geïdentificeerd. De populariteit van deze vragenlijst is groot. Maar de wetenschappelijke onderbouwing ervan en de onderbouwing van de uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de sterktebenadering binnen de positieve psychologie zijn minder groot. Er is nu een artikel verschenen van Schutte & Malouff (2018) waarin zij een meta-analyse beschrijven naar de effecten van interventies gericht op signature strengths. Hoe overtuigend laat dit artikel de onderbouwing van de signature strengths benadering zien?

Lees verder »

Depressie onder jongeren is een serieus probleem. Jongeren met depressie hebben niet altijd gemakkelijk toegang tot zorg. Tijdens de De COVID-19-pandemie is het risico op depressie bij jongeren vermoedelijk toegenomen. Onderzoekers Jessica Schleider et al. (2021) gingen op zoek naar gemakkelijk toegankelijke en snel werkende interventies voor deze doelgroep.

Lees verder »