Di Domenico & Ryan (2017) beschrijven hoe er een neurowetenschap van intrinsieke motivatie aan het ontstaan is. Intrinsieke motivatie is het geheel van onze spontane neigingen om nieuwsgierig en geïnteresseerd te zijn en om uitdagingen en oefening op te zoeken en om onze vaardigheden en kennis te ontwikkelen zelfs in de afwezigheid van duidelijk te onderscheiden beloningen. Onderzoek binnen het theoretische kader van de zelfdeterminatietheorie heeft laten zien dat intrinsieke motivatie een levenslang aanwezige motivatie is die geassocieerd is met allerlei positieve effecten zoals beter leren en presteren, creativiteit en psychologisch welbevinden. Wel is intrinsieke motivatie afhankelijk van de beleving van competentie en autonomie. Als de vervulling van deze twee psychologische basisbehoeften wordt gefrustreerd, zijn we in mindere mate intrinsiek gemotiveerd.

Lees verder »

We krijgen regelmatig vragen over wat de termen intrinsiek en extrinsiek nu precies betekenen. Hieronder leg ik deze termen, centrale begrippen in de zelfdeterminatietheorie (ZDT), nader uit. Hierbij leg ik eerst het verschil tussen intrinsieke en extrinsieke motivatie uit en vervolgens het verschil tussen intrinsieke en extrinsieke doelen.

Een cursist stelde me gisteren de vraag: “Hoe komt het toch dat een controlerende manier van aansturen en lesgeven zoveel voorkomt terwijl een autonomie-ondersteunende manier zoveel beter en prettiger werkt?” Ik zal hieronder proberen deze vraag te beantwoorden. Voordat ik dat doe, geef ik eerst een korte samenvatting van wat autonomie-ondersteuning en gecontroleerde regulatie inhouden. Uit veel onderzoek binnen de zelfdeterminatietheorie is gebleken dat autonome motivatie in allerlei opzichten veel beter werkt dan gecontroleerde motivatie. Een autonomie-ondersteunende manier van begeleiden en aansturen van mensen werkt dan ook beter dan een gecontroleerde manier van aansturen en begeleiden (gecontroleerde regulatie). Het onderstaande plaatje uit mijn boek Kiezen voor progressie (2016) vat de verschillen tussen autonome motivatie en gecontroleerde motivatie en hun verschillende effecten, samen:

Lees verder »

In een nieuw concept artikel van Woolley & Fishbach (2016) wordt de relatie tussen intrinsieke motivatie en beloningen onderzocht. In het bijzonder verkennen de auteurs hun hypothese dat directe opbrengsten en beloningen intrinsieke motivatie kunnen versterken. Het artikel beschrijft vier studies die deze hypothese ondersteunen. Lees verder »

Bieg et al (2016) deden een onderzoek om de relatie tussen leerdoelen (mastery goals) en intrinsieke motivatie te verhelderen. Laten we eerst kijken wat beide begrippen betekenen.

Lees verder »

Intrinsieke motivatie is een onderwerp dat veel in de belangstelling staat. Je ben intrinsiek gemotiveerd als je dingen doet die je interessant of leuk vindt. Dit zijn activiteiten die je graag doet en waar anderen je niet voor hoeven aan te moedigen. Sterker nog, je intrinsieke motivatie voor een activiteit kan zelfs verminderen als mensen je gaan belonen voor het doen van die activiteit. Wat je interessant of leuk vindt, ligt niet vast. Het kan zich voortdurend ontwikkelen. Terwijl je geïnteresseerd bezig bent met een onderwerp kom je nieuwe informatie tegen en worden nieuwe vragen opgeroepen waardoor je interesse weer vernieuwd en versterkt kan worden.

Intrinsieke motivatie, de motivatie die je voelt als je doet wat je interessant vindt, en deliberate practice, de doelgerichte manier van oefenen waarbij je met behulp van feedback progressie boekt door stap voor stap foutjes weg te werken in je functioneren, blijken elkaar te versterken. 

Lees verder »

Graag wil ik een misverstand wegnemen over het onderscheid tussen intrinsieke motivatie (doen wat je interessant vindt) en geïnternaliseerde motivatie (doen wat je belangrijk vindt).

Zoals Ed Deci, grondlegger van de zelfdeterminatietheorie, uitlegt in deze video is in het denken over motivatie het onderscheid tussen gecontroleerde en autonome motivatie belangrijk. Van gecontroleerde motivatie is sprake als je onder druk gezet bent om iets te doen of als je verleid bent door het vooruitzicht van een beloning. Bij gecontroleerde motivatie is er vaak sprake van tegenzin en angst, hou je het niet zo lang vol en is de kwaliteit waarmee je werkt niet zo hoog. Bij autonome motivatie sta je achter wat je doet en is de kwaliteit van je werk beter en hou je gemakkelijker vol. Er zijn twee vormen van autonome motivatie. De eerste is intrinsieke motivatie, de tweede is geïnternaliseerde motivatie.

Lees verder »

Een belangrijk onderscheid in de psychologie is het onderscheid tussen leerdoelen versus bekwaamheidsdoelen . Bij leerdoelen gaat het om het aanleren van nieuwe kennis en vaardigheden. Bij bekwaamheidsdoelen gaat het om het tonen van je capaciteiten via prestaties. Dit onderscheid is belangrijk voor het onderwijs. Moet je leerlingen leren om vooral leerdoelen te stellen of is het verstandiger om ze bekwaamheidsdoelen te laten stellen? Wat werkt beter?

De zelfdeterminatietheorie (ZDT) stelt dat autonomie een basale psychologische behoefte is en dat de vervulling van die behoefte leidt tot een grotere intrinsieke motivatie wat verschillende bijkomende voordelen heeft. Onderzoekers Meng en Ma (2015) deden een experiment waarbij proefpersonen een taak moesten uitvoeren (die bestond uit het schatten van tijd). Er waren twee condities. In de ene conditie konden de deelnemers zelf hun taak kiezen, in de andere werd hen een taak toegewezen en zij deden elektrofysiologische metingen en inventariseerden zij zelfbeoordelingen.

Een van de belangrijkste theoretische pijlers onder de progressiegerichte aanpak is de zelfdeterminatietheorie (ZDT). De bevindingen uit zelfdeterminatietheorie zijn praktisch goed bruikbaar in veel contexten zoals in de opvoeding, de schoolcontext, werk en leidinggeven en coachen en counseling. Veel mensen (zeker lezers van deze site) hebben al gehoord over de psychologische basisbehoeften aan autonomie, competentie en verbondenheid, maar de zelfdeterminatietheorie omvat meer interessants. We merken vaak dat onze klanten en cursisten geïnteresseerd zijn om meer te leren over zelfdeterminatietheorie. Daarom geef ik hier wat meer uitleg. Daarbij baseer ik me vooral op het werk van Ed Deci en Richard Ryan en de website www.selfdeterminationtheory.org. Zelfdeterminatietheorie richt zich op 6 hoofdonderwerpen. Deze worden hieronder kort besproken.

Lees verder »

Gisteren kwam ik twee uitspraken tegen van John Legend en Jim Hendrix die ik behoorlijk wijs vind. Eerst de uitspraak van John Legend in reactie op een vraag van een student over hoe hij succes en geluk definieerde:

Lees verder »

Op  Annie Murphy Pauls voorspelbaar interessante blog The Brillant Blog staan twee nieuwe artikelen over interesse; over wat het is, hoe het zich ontwikkelt en waar het toe leidt (hier en hier). Ik probeer hieronder samen te vatten (en hier en daar te parafraseren) wat ze zegt en raad je aan haar blog te bezoeken als je er meer over wilt weten.

Annie schrijft over de opkomende wetenschap van interesse die laat zien dat wanneer we geïnteresseerd zijn we informatie beter en dieper verwerken, we harder werken en langer volhouden. En wanneer vinden we dingen eigenlijk interessant? Het blijkt zo te zijn dat dingen, om interessant te kunnen zijn, nieuw, complex en begrijpelijk moeten zijn. Wanneer we eenmaal geïnteresseerd zijn in iets kan onze interesse autonoom verder groeien en ontwikkelen. Dit komt doordat, wanneer we een onderwerp interessant vinden, we vaak nieuwe informatie tegenkomen die in zekere mate op gespannen voet staat met wat we al over het onderwerp wisten. Omdat we dit conflict tussen wat we al wisten en deze nieuwe informatie willen oplossen, is onze interesse verlengd.

Lees verder »