Maarten van Rossem zegt vaak verstandige dingen maar sloeg gisteren de plank mis toen hij zijn onderwijsfilosofie uiteenzette. In het TV programma De Slimste Mens kwam gisteren de vraag naar voren: “De Masteropleiding Geneeskunde aan een Nederlandse universiteit doet niet meer aan rapportcijfers. Je kunt er niet meer cum laude afstuderen. Het doel is minder prestatiegericht, meer leergericht onderwijs. Op welke universiteit is dat?”

Lees verder »

Graag wil ik twee begrippen introduceren: niveaudenken en progressiedenken. Hieronder leg ik uit wat ik bedoel met die twee termen en pleit ik voor het leggen van minder nadruk op niveaudenken en meer nadruk op progressiedenken.

Lees verder »

In veel organisaties voert men beooordelingsgesprekken uit als een rituele dans. Veel mensen zijn kritisch over de beoordelings- (en functioneringsgesprekken) zoals die in veel organisaties gebruikt worden. Hieronder kun je lezen over een goed alternatief: progressiegesprekken.

Lees verder »

Een nieuwe studie (Boncquet et al., 2023) onderzocht de invloed van mindset en motivatie op leerprestaties van brugklasleerlingen (N=3415). Deze studie richtte zich op de kwaliteit van motivatie volgens de zelfdeterminatietheorie en de mindset over intelligentie volgens het framework van Carol Dweck. Het doel was om de impact op leeruitkomsten zoals betrokkenheid, leerstrategieën en prestaties te onthullen.

Lees verder »

Eén van de meest invloedrijke onderzoeken door Carol Dweck en haar collega’s is het onderzoek van Mueller & Dweck (1998) met als titel: Praise for Intelligence Can Undermine Children’s Motivation and Performance. Door de jaren heen is er van verschillende kanten enige kritiek geuit op dit onderzoek of zijn haar bevindingen betwist, soms grotendeels terecht, soms grotendeels onterecht. Deze kritieken kennende, stel ik dat Mueller & Dweck (1998) een klassieke publicatie is die weinig of niets aan belang heeft ingeboet. Hier kun je een korte beschrijving lezen van dat onderzoek.

Lees verder »

De groeimindset houdt in dat je gelooft dat je door je effectief in te spannen beter kunt worden in de dingen waar je beter in zou willen worden. Tegenover de groeimindset staat de statische mindset. Deze houdt in dat je gelooft dat je capaciteiten en eigenschappen grotendeels onveranderbaar zijn. Het hebben van een groeimindset is in veel opzichten gunstiger dan het hebben van een statische mindset. Als je een groeimindset hebt, ga je eerder uitdagingen aan, denk je positiever over het leveren van inspanning, houd je gemakkelijker vol bij tegenslag en sta je meer open voor feedback. Al deze dingen brengen ook met zich mee dat je minder angst hebt als je moeilijke dingen doet en dat je je grenzen gemakkelijker kunt verleggen.

Lees verder »

Hier volgt een beknopte beschrijving van die ontstaansgeschiedenis van het onderzoek naar groeimindsets. Het begon 40 jaar geleden.

Motivatie is energie voor actie. We zijn meestal geneigd om te kijken naar de hoeveelheid motivatie die iemand heeft om iets te doen. Maar belangrijker dan de hoeveelheid motivatie die iemand heeft, is de kwaliteit van de motivatie die iemand heeft. Een type motivatie van een minder goede kwaliteit is gecontroleerde motivatie. Dit is de motivatie die we hebben als we onder druk gezet zijn om iets te doen of verleid zijn om iets te doen. De kwaliteit van gecontroleerde motivatie is niet zo goed omdat hij gepaard gaat met angst en tegenzin. We voeren de taak die ons gevraagd is wel uit maar de kwaliteit van ons werk is niet zo goed, we houden het minder lang vol, we vinden de taak niet zo leuk en we hebben de neiging om ons er zo snel en gemakkelijk mogelijk van af te maken. 

Een type motivatie van een goede kwaliteit is autonome motivatie. Dit is de motivatie die we voelen als we iets doen wat we interessant vinden (dit heet intrinsieke motivatie) en als we iets doen wat we belangrijk vinden (dit heet geïnternaliseerde motivatie). Als we autonoom gemotiveerd zijn, staan we er volledig achter om te doen wat we doen. We voelen ons goed terwijl we de taak doen, we krijgen er energie van, we voeren de taak goed uit en we houden het lang vol.

Coert Visser (2011)

Heidi Grant Halvorson, PhD, is een experimenteel sociaal psycholoog en de auteur van Succeed: How We Can Reach Our Goals. Zij studeerde summa cum laude af in de psychologie aan de University of Pennsylvania en promoveerde aan de Columbia University, zich specialiserend in de psychologie van doelen stellen en motivatie. Haar onderzoek heeft zich gericht op het begrijpen van hoe mensen reageren op tegenslag en uitdagingen en hoe deze reacties beïnvloed worden door het type doelen dat zij stellen. Zij heeft artikelen gepubliceerd over onderwerpen zoals presteren, zelfregulatie, overtuigen en welbevinden. Ze was ook de co-redacteur van het wetenschappelijke handboek The Psychology of Goals. In dit interview praat ze over enkele van de meest fascinerende inzichten met betrekking tot hoe we op een wijze manier doelen kunnen stellen en hoe we die doelen kunnen bereiken.

Zelfconcordante doelen, doelen die passen bij je interesses en waarden, hebben veel voordelen. Hoe krijg je ze?

Het is niet alleen belangrijk dat mensen doelen stellen maar ook wat voor doelen zij stellen. Binnen de zelfdeterminatietheorie is het begrip zelfconcordante doelen geïntroduceerd. Zelfconcordante doelen zijn doelen die goed passen bij de ontwikkelende interesses en waarden van de persoon. Bij zelfconcordante doelen staan mensen helemaal achter de doelen. Zij zijn er dus autonoom gemotiveerd voor.

Lees verder »

Vorig jaar schreef ik een post over Angela Duckworths onderzoek naar het grit. Ik schreef dat ik het interessant vond maar dat het ook vragen bij me opriep:

“Een belangrijke vraag die ik over het grit concept heb is hoe die lange termijn passies of doelen er precies uit kunnen zien. Als je kijkt naar het meetinstrument waarmee Duckworth grit meet dan wordt dit nog niet erg duidelijk (zie hier). Op welk niveau dienen die lange termijn doelen te zijn gedefinieerd? Maakt het uit of die lange termijn doelen gedefinieerd zijn op het niveau prestaties/resultaten (prestatiedoelen) of op het niveau van leren (leerdoelen)? Hoe specifiek dienen die langetermijndoelen of passies te zijn? In welke mate zijn die langetermijndoelen statisch of dynamisch? Hoe goed kun je als jonge persoon al weten wat je op de zeer lange termijn wilt bereiken? Ik stel mij voor dat je als jonge persoon niet precies kunt overzien hoe je leven gaat lopen en dat door je ervaringen en je leerprocessen ook anders gaat denken over wat je wilt bereiken. Is het misschien zo dat je denken over je langetermijndoelen of -passies een voortgaand proces is waarbij je in feite steeds opnieuw definieert en aanscherpt wat die passies/doelen zijn?”

Lees verder »

In dit artikel pleitte ik voor een accentverschuiving van niveaudenken naar progressiedenken, zonder overigens niveaudenken radicaal overboord te zetten. De reden om meer nadruk te leggen op progressiedenken is dat het meer motiveert en activeert. In reactie op mijn stuk vroeg Pim Lagrand het volgende: “Hoe past deze kijk op de situatie dat een manager bepaalde resultaten verwacht van zijn medewerker? Mijn idee is dat het niveaudenken helpt om als manager duidelijk je verwachting aan te geven bij de medewerker (bijv. de software-aanpassing dient uiterlijk eind van deze week gereed te zijn en te voldoen aan de interne kwaliteitseisen). Zou het progressiedenken de manager en medewerker kunnen helpen op de weg naar het bereiken van het verwachte resultaat?” In reactie op deze interessante vraag zet ik een paar gedachten over resultaatsverwachtingen op een rijtje.

Lees verder »

Angela Duckworth is een Amerikaanse psychologe die onderzoek doet naar het concept grit. Grit, wat in het Nederlands zoiets betekent als vastberadenheid, is de kwaliteit van mensen om hard te werken en zich te blijven richten op hun lange termijn doelen.

Lees verder »

Het Amerikaanse Instituut voor psychologen, de APA, heeft een rapport uitgebracht waarin een commissie van experts een lijst heeft opgesteld van 20 psychologische principes voor het onderwijs. In het rapport worden al deze principes uitgebreid toegelicht en worden literatuurverwijzingen vermeld (zie hier: TOP 20 PRINCIPLES FROM PSYCHOLOGY FOR PreK–12 TEACHING AND LEARNING). Hier is die lijst:

Lees verder »

Recent schreef ik over het replicatieprobleem in de sociale wetenschap. Ik schreef dat een groot team van onderzoekers 100 psychologische en sociaalwetenschappelijke onderzoeken die waren gepubliceerde in voorstaande tijdschriften, heeft gerepliceerd. Het resultaat: veel van de effecten die in de originele studies werden gevonden, werden in de replicatiestudies niet gevonden en veel van de effecten die in de replicatiestudies wel werden gevonden ware zwakker dan de effecten die werden gevonden in de originele studies. Ik vroeg mij af of er onder die 100 studies ook studies naar de groeimindset waren en, zo ja, of de bevindingen hiervan wel of niet gerepliceerd zijn.