Progressiegesprekken

In veel organisaties voert men beooordelingsgesprekken uit als een rituele dans. Veel mensen zijn kritisch over de beoordelings- (en functioneringsgesprekken) zoals die in veel organisaties gebruikt worden. Zowel managers als medewerkers vinden deze gesprekken vaak onplezierig. Bovendien dragen ze in het algemeen weinig bij aan het bereiken van individuele doelen en organisatiedoelen. Dit komt niet zozeer door kwaadwillendheid of achteloosheid van managers en medewerkers maar door problemen in het idee achter beoordelingsgesprekken. In de eerste plaats kunnen managers individuele prestaties van medewerkers niet objectief beoordelen. In de tweede plaats is het een misvatting om te denken dat het verbeteren van prestaties van afdelingen en organisaties louter een kwestie is van het verbeteren van individueel functioneren. In plaats daarvan komt veel neer op het verbeteren van systemen en processen (zie onder andere Coens & Jenkins, 2000). Door deze problemen zijn beoordelingsgesprekken ook geen goede basis voor belonings- en promotiebeslissingen.