Veel onderzoek heeft laten zien dat het vermogen van kinderen de bevrediging van hun behoeften uit te stellen samenhangt met allerlei positieve kenmerken in het latere leven van die kinderen (lees meer). Kinderen die beter zijn in de zelfregulering van hun gedachten, gevoelens en gedrag, doen het later gemiddeld beter op school, in hun werk en in hun sociale leven en ze zijn gemiddeld gezonder. De vraag is dus belangrijk hoe dit soort zelfbeheersing van kinderen tot stand komt en ook hoe we kinderen kunnen leren er beter in te worden.

Lees verder »

Als ouders spelen we een belangrijke rol in hoe kinderen zich ontwikkelen. We hebben veel invloed op wat zij belangrijk vinden en hoe ze zich gedragen. Maar hoe we onze rol als ouder het beste kunnen invullen is lang niet altijd even eenvoudig om te bedenken. Hieronder kun je lezen over de logische consequentie-aanpak, een aanpak die goed werkt bij herhaald ongewenst gedrag. Lees verder »

Er is een nieuw boek van Robert H. Frank, hoogleraar economie aan Cornell University en New York Times Columnist. De titel van het boek is Under the Influence: Putting Peer Pressure to Work. Het werk van Frank is wat mij betreft interessant omdat hij als econoom gebruik maakt van geavanceerde ideeën uit de psychologie, iets wat veel van zijn collega’s nog te weinig doen in mijn ogen. Dit boek van hem gaat over de grote invloed van onze context op onze keuzes.

Lees verder »

Wat is de menselijke natuur? Tot welk gedrag zijn we veroordeeld omdat het in onze genen zit? Welke gedragingen zijn niet voor ons weggelegd omdat ze tegen onze natuur ingaan? Welk gedrag moeten we bestrijden omdat het onnatuurlijk en dus slecht is? Een nieuw artikel van de filosofen Allchin & Werth (2019) betoogt dat er iets mis is met al deze vragen. Ze zijn alle gebaseerd op wat zij de naturaliseerfout noemen. In dit artikel kun je lezen wat de naturaliseerfout inhoudt en hoe deze samenhangt met verschillende aspecten van essentialistisch denken.

Lees verder »

We doen er soms goed aan om de interpretaties van andere mensen over wat er gebeurt in een situatie te ondersteunen door duidelijk te zijn over wat jij voelt, denkt en bedoelt. De reden is dat het gemakkelijk is om situaties en gedrag verkeerd te interpreteren waardoor onnodige problemen kunnen ontstaan. Lees hieronder wat het belang is van interpretatie-ondersteuning en lees een voorbeeld van hoe je dit kunt doen.

Lees verder »

Cass Sunstein, hoogleraar aan Harvard Law School, heeft het boek On Freedom geschreven over vrijheid en keuzevrijheid in onze moderne samenlevingen. Centraal in het boek staat het begrip ‘nudge‘ waarover hij eerder publiceerde samen met gedragseconoom en Nobelprijswinnaar Richard Thaler (zie hier). Hieronder beschrijf ik aan de hand van Sunsteins boek wat nudges zijn, waarom ze belangrijk zijn en hoe ze werken. 

Lees verder »

Een krachtige toepassing van progressiegerichte technieken en principes is conflicthantering. De aanpak is heel activerend. Als progressiegerichte coach ben je niet degene die analyseert, oordeelt en adviseert. Je werkt vanuit een houding van niet weten. Dit leidt ertoe dat je gesprekspartners stap voor stap meer zicht krijgen op wat zij samen zouden willen bereiken en hoe ze vooruit kunnen komen in die richting. In dit artikel kun je lezen welke principes en technieken je kunt inzetten. 

Lees verder »

In professionele gespreksvoering worden vaak ‘waarom’-vragen gesteld. De bedoeling achter het stellen van dergelijke vragen is waarschijnlijk meestal goed. Als we in gesprek zijn met mensen is het immers vaak verstandig om te proberen te begrijpen hoe zij denken over dingen en wat de redenen zijn waarom ze dingen doen. Door te proberen hun beweegredenen te begrijpen, kunnen we hen namelijk laten merken dat we hen serieus nemen en bovendien mogelijk belangrijke informatie op tafel krijgen. Als onze gesprekspartners zich serieus genomen voelen, komt dit de kwaliteit van het gesprek meestal ten goede. Ze zullen de interactie met jou als prettiger en relevanter ervaren en zich ook waarschijnlijk meer open stellen voor wat jij vindt en te zeggen hebt. Maar hoewel het proberen te begrijpen van de beweegredenen van de ander dus meestal goed is, is de ‘waarom’-vraag niet altijd de beste vraag om hierachter te komen. 

Lees verder »

Feedback kan heel waardevol zijn. Feedback, informatie over de effecten van ons gedrag, kan ons helpen om beter worden in wat we doen. Zelf hebben we per definitie maar een beperkt zicht op de effecten van ons handelen. Andere mensen kijken vanuit een ander perspectief naar wat we doen en kunnen daarom andere dingen zien. Ze beschikken bovendien misschien over meer of andere kennis en vaardigheden waardoor hun feedback extra leerzaam kan zijn voor ons. Of deze positieve effecten van feedback gerealiseerd worden, hangt af van waarover de feedback gaat en van de hoe effectief de feedback wordt aangereikt. Hier zijn enkele vragen om je feedback zo effectief mogelijk te maken.

Lees verder »

In progressiegerichte gesprekken vragen we goed door over wat cliënten zeggen. We vragen door tot zij beschrijvingen kunnen geven van hun eigen effectieve gedrag in de toekomst, het heden en het verleden. Doordat zij via deze vragen meer zicht krijgen op hoe zij zich willen kunnen gedragen en al effectief hebben gedragen, nemen hun gevoel van competentie en hun optimisme toe. Vervolgens kunnen we de volgende-stap-vooruitvraag stellen. De basisvariant van deze vraag is: “Wat is het volgende stapje dat je nu zou kunnen zetten?” 

Lees verder »

Een goede standaardstructuur binnen progressiegerichte coaching is de CPW-7 stappen aanpak. Een krachtige vraag binnen deze structuur is de eerdere-successenvraag. In sommige gevallen kan de coach echter besluiten om niet deze vraag te stellen maar een alternatief voor deze vraag: de uitzonderingenvraag. Dit is de vraag of er al voorbeelden zijn geweest van situaties waarin het probleem minder aanwezig was. Hieronder leg ik uit wanneer deze vraag vooral van pas kan komen, hoe je hem kunt stellen en wat de effecten van de vraag zijn.

Lees verder »

Het stellen van goede vragen is één van de meest kenmerkende en nuttige onderdelen van progressiegericht werken. Via vragen helpen progressiegerichte professionals hun cliënten ideeën op te doen over hoe ze vooruit kunnen komen in een richting die belangrijk voor hen is. In het begin van progressiegerichte gesprekken hebben cliënten vaak gedachten die in zekere zin nog niet zo ver ontwikkeld zijn. Het gebruiken van goede vraagstructuren, zoals de CPW-7 stappen aanpak, kan hen helpen hun gedachten verder te ontwikkelen zodat ze na het gesprek weer het gevoel hebben dat ze verder kunnen. Goed doorvragen is hierbij essentieel. Hieronder leg ik uit waarom dat zo waardevol is en hoe je het kunt doen. 

Lees verder »

Mary, een progressiegerichte lerares op een middelbare school had een jongen, Tim, in haar klas die erg onrustig was in de klas. Het was Mary nog niet goed gelukt om Tim goed mee te laten doen in de lessen. Tim was regelmatig luidruchtig, haalde verschillende vormen van kattenkwaad uit en zat veel met andere leerlingen te praten waardoor die ook minder goed met de stof bezig waren. Soms was Tim wel goed bezig met de stof. Maar zodra hij iets niet snapte en hulp vroeg bij Mary en Mary niet direct bij hem kon komen om te helpen, werd hij weer luidruchtig. Tijdens een leerlingbespreking was gebleken dat Tim ook in andere lessen dit soort gedrag vertoonde. Sommige leraren pleitten voor een soort strafpuntensysteem, voor registratie in Magister wanneer hij zich slecht had gedragen in een les en voor schorsing wanneer Tim meerdere keren de fout in gegaan zou zijn. Mary bedacht een andere aanpak en voerde die uit. 

Recent bracht een deelnemer in onze training progressiegericht coachen een casus in als intervisie-oefening (volgens deze aanpak). Als casus bracht hij in dat onlangs bekend was geworden dat zijn moeder beginnende dementie had. Hij wilde graag tips ontvangen van zijn medecursisten over hoe hij zo effectief mogelijk om zou kunnen gaan met deze situatie. Wat hij graag wilde, was dat hij een manier van omgaan met de situatie zou vinden waarbij hij zoveel mogelijk voor zijn moeder kon betekenen en zelf intussen ook goed voor zichzelf kon blijven zorgen zodat hij ook zelf overeind zou blijven. De intervisie oefening leverde veel op en was nuttig voor de persoon die de casus inbracht en ook voor de andere deelnemers die tips en complimenten aan hem gaven. Er kwamen veel en gevarieerde complimenten en tips naar voren. Er werd veel steun naar voren gebracht en er kwamen zowel praktische als wat meer abstracte tips naar voren.

Lees verder »

Veel leidinggevenden snappen dat vriendelijkheid vaak beter werkt dan onvriendelijkheid in het werken met medewerkers. Daarom doen ze hun best om zich, als het even kan, vriendelijk op te stellen in de omgang met hen. In sommige situaties vinden ze het echter vaak lastig om die vriendelijkheid vast te houden. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren wanneer medewerkers bij herhaling storend of schadelijk gedrag vertonen, zelfs na erop aangesproken te zijn. Of wanneer ze bij herhaling bepaalde dingen nalaten die bij hun functie horen. Leidinggevenden kunnen in zulke situaties wat geïrriteerd raken en ongeduldig worden en de behoefte krijgen om eens een hartig woordje met de betreffende medewerker te gaan spreken en misschien zelfs eens wat dreigende taal te uiten of met de vuist op tafel te slaan.

Lees verder »