Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in 2001. Naar aanleiding van een vraag van een lezer leek het me interessant om het hier opnieuw te plaatsen.
Bent u tevreden over uw beoordelingssysteem? Waarschijnlijk niet(1). Vele onderzoeken in binnen- en buitenland laten namelijk zien dat de grote meerderheid van de medewerkers èn managers ontevreden is over hun beoordelingssystemen en -praktijken(2) en dat beoordelingssystemen niet beantwoorden aan de gestelde doelen. Desondanks is prestatiebeoordeling één van de heiligste koeien in het bedrijfsleven: het uitvoeren van een formele jaarlijkse prestatiebeoordeling staat zelden of nooit ter discussie. Abolishing Performance Appraisals(3) van Tom Coens en Mary Jenkins is bij mijn weten het allereerste boek dat gaat over het afschaffen van systematische prestatiebeoordeling.
Op 17 juni 2020 overleed onverwacht de psycholoog Anders Ericsson op 72 jarige leeftijd in Florida waar hij woonde en werkte. Hij wordt door velen gezien als de invloedrijkste onderzoeker ter wereld op het gebied van expertise-ontwikkeling. Zijn collega Neil Charness schreef: “Yes, he was and is a superstar. He shone so brightly, illuminating our field, blazing new paths, lighting the way for so many students and colleagues. He will be sorely missed, but his work will endure.” Wie was deze invloedrijke psycholoog?
Het pas verschenen Handbook of Wise Interventions (Walton & Crum, Eds., 2020) biedt, via bijdragen van vooraanstaande onderzoekers, een overzicht van psychologische wijze interventies. Dit zijn korte interventies gebaseerd op sociaal-psychologisch onderzoek die leiden tot verschuivingen in de manier waarop mensen zichzelf, anderen en sociale situaties begrijpen. Deze andere manieren van denken kunnen helpen om progressie te boeken in uiteenlopende contexten. Denk hierbij aan schoolprestaties, gezondheid, welzijn en persoonlijke relaties. De effecten van dit soort interventies kunnen soms leiden tot langdurige verbeteringen (lees waarom).
Cameron Hecht en collega’s hebben een artikel geschreven over het belang van het cultiveren van een groeimindset voor het verminderen van ongelijkheid in het onderwijs. Het geeft een actueel inzicht in waar groeimindsetonderzoekers zich momenteel op richten. Hier zijn enkele hoofdpunten uit het artikel.
Er is een nieuw boek van Robert H. Frank, hoogleraar economie aan Cornell University en New York Times Columnist. De titel van het boek is Under the Influence: Putting Peer Pressure to Work. Het werk van Frank is wat mij betreft interessant omdat hij als econoom gebruik maakt van geavanceerde ideeën uit de psychologie, iets wat veel van zijn collega’s nog te weinig doen in mijn ogen. Dit boek van hem gaat over de grote invloed van onze context op onze keuzes.
Een nieuw onderzoek laat zien dat de overtuigingen en motivatie van docenten bepalend is voor hoe zij hun leerlingen benaderen. Docenten die zelf autonoom gemotiveerd zijn zullen meer geneigd zijn om de autonomie van hun leerlingen te ondersteunen.
Hoe kun je effectief omgaan met lastig gedrag? Amy Gallo is auteur van het boek Getting Along: How to Work with Anyone (Even Difficult People). In een artikeltje over dat boek staat dat Gallo 8 soorten lastige mensen identificeert. Het artikel concentreert zich op één van die lastige soorten, de passief-agressieve, en beschrijft do’s en don’ts om hier effectief mee om te gaan. Ik heb enkele kritische kanttekeningen bij haar typologie maar vind haar aanbevelingen interessant.
Gedurende het overgrote deel van de menselijke geschiedenis was progressie over generaties heen niet of nauwelijks aanwezig. Vele duizenden generaties lang was het niet zo dat opeenvolgende generaties steeds iets gezonder en welvarender werden. In sommige periodes ging het wat beter, in andere periodes wat slechter, vaak veel slechter. Een eerste grote doorbraak vond zo’n 12.000 jaar geleden plaats: de landbouwrevolutie. Deze vormde de basis voor de eerste menselijke nederzettingen en staten. Pas veel later, vanaf halverwege de 16e eeuw, vond in Europa een volgende doorbraak plaats: de wetenschappelijke revolutie. In deze periode vond een enorme verschuiving plaats in het denken over onszelf, de wereld en onze plek daarin en over wat we weten over hoe we dingen te weten kunnen komen.
Er werd mij een vraag gesteld over vier recente artikelen die ik geschreven heb over recente onderzoek naar de kenmerken en opbrengsten van oplossingsgericht werken. Hier zijn die artikelen:
Ik heb veel boeken gelezen van Jeffrey Pfeffer en zag dan ook uit naar zijn nieuwe boek Leadership BS: fixing workplaces and careers one truth at a time. Helaas is het, wat mij betreft, een teleurstellend boek.
Stanford University professor Jeffrey Pfeffer heeft een provocerend nieuw boek geschreven met als titel Leadership BS: Fixing Workplaces and Careers One Truth at a Time. In het boek bekritiseert hij de leiderschapstrainingsindustrie die, volgens hem, leert dat leiders betrouwbaar, authentiek, dienend, bescheiden en empathisch moeten zijn. Maar volgens Pfeffer is er geen bewijs dat deze leiderschapstrainingen enig goed doen. Hij beweert dat het effect ervan eerder schadelijk is omdat het een te idealistisch plaatje schetst van de realiteit van organisaties en leiderschap.
Visser, C.F. (2017). Leren van progressie. O&O – Ontwikkeling en Opleiding, jaargang 30. nr. 4.
Fouten laten ons zien wat er beter moet worden. Zorgvuldig kijken naar progressie kan ons laten zien hoe dat wat we belangrijk vinden beter moet worden en hoe we dat kunnen bereiken.
Als professionals op het gebied van ‘leren en ontwikkelen’ zijn we gericht op hoe mensen zichzelf kunnen verbeteren in hun werk en hoe leerprocessen hier ondersteunend bij kunnen zijn. Het is daarom belangrijk dat we kennis hebben over hoe mensen bepaalde leerervaringen kunnen opdoen, die teweeg brengen dat ze progressie boeken in dat wat ze doen en waarin ze zich willen verbeteren. Fouten spelen meestal een belangrijke rol bij leren: ze laten ons zien en ervaren wat er beter moet. Maar de rol van fouten is iets beperkter dan we ons vaak realiseren. Om een proces van voortgaande verbetering tot stand te brengen, is het nodig om zorgvuldig te kijken naar de progressie die we boeken en naar hoe die progressie tot stand komt. In dit artikel leg ik uit hoe dat werkt.
Hier is een citaat uit een nieuw artikel van Steven Pinker waarin hij wijst op het grote belang van het kwantificeren van progressie in de wereld. Veel mensen betwijfelen of de wereld echt beter is geworden door moderne uitvindingen zoals mensenrechten, wetenschap, en democratie. Door in brede zin te meten hoe de wereld zich heeft ontwikkeld kunnen we antwoorden vinden op deze vraag. Het antwoord, volgens Pinker, is dat progressie bestaat en dat we op de goede weg zijn. Hier is het citaat:
Via de e-mail kreeg ik een interessante vraag die, kort gezegd, neer kwam op het volgende: “Hoi Coert, weet jij of er wetenschappelijk onderzoek is waaruit blijkt wat de beste manier is van training geven?” Deze vraag vind ik interessant en belangrijk. Tegelijk is hij vrij lastig te beantwoorden omdat hij zo veelomvattend is. Er zijn namelijk zoveel soorten trainingen over zoveel verschillende soorten onderwerpen in zoveel verschillende contexten dat het niet eenvoudig is om kort en duidelijk te benoemen hoe effectief trainen eruit ziet. Maar toch hoop ik een aardig eindje te komen. Dit doe ik aan de hand van het boek Evidence-Based Training Methods, A Guide for Training Professionals (2nd Edition).
Autonomie-ondersteuning door leidinggevenden hangt samen met allerlei gewenste aspecten van het functioneren van medewerkers. Een controlerende aansturing door leidinggevenden daarentegen hangt samen met uiteenlopende ongewenste aspecten. Een nieuw artikel van Kanat-Maymon et al. (2018) onderzoekt in hoeverre ogenschijnlijke effectiviteit van autonomie-ondersteuning te maken heeft met de acceptatie van het gezag van de leidinggevende. Via twee onderzoeken komen zij tot interessante inzichten.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek van Kluger et al. (2024) richt zich op het effect van goed luisteren op het…