Wat voor type doelen we nastreven heeft invloed op hoe we denken over wilskracht. En dat heeft op zijn beurt weer invloed op hoe lang we volhouden, hoe goed we ons voelen en hoeveel progressie we boeken.
Eerder onderzoek heeft laten zien dat er een relatie is tussen doelgerichte progressie en de sterkte van motivatie en taakvolharding (zie o.a. Koo & Fishbach (2012) en Huang & Jia (2018). Onderzoek van Bullard & Manchanda (2017) laat zien dat er ook een relatie is tussen doelgerichte progressie en type motivatie. Dit onderzoek laat zien dat mensen in de beginstadia van het bereiken van doelen anders over die doelen denken dan in de eindstadia.
Een middelbare school die progressiegericht werken binnen de school wil toepassen heeft een training aangeboden aan junior-mentoren en leden van de leerlingenraad. Junior-mentoren zijn bovenbouwleerlingen die als mentor voor leerlingen uit de onderbouw fungeren. Brent Visser verzorgde een workshop voor deze 25 leerlingen over de onderwerpen mindset en progressiegerichte gespreksvoering (verdeeld over twee sessies). De leerlingen hadden over beide onderwerpen al eerder een presentatie en workshop bijgewoond dus ze waren al bekend met de materie. Gebaseerd op de checklist in dit artikel inventariseerde Brent Visser welke mindsetinterventies deze leerlingen al toepassen en ook welke zijn meer willen gaan toepassen. Dit leverde de volgende resultaten op.
Recent kreeg ik het verzoek om een pas opgericht team te begeleiden binnen een organisatie die zich bezighoudt met internationaal ontwikkelingswerk. Binnen het team zijn drie expertisegebieden ondergebracht die tot voor kort als subunits onafhankelijk van elkaar binnen de organisatie functioneerden. De vraag aan mij was om een dagdeel ter verzorgen in een tweedaags programma met dit nieuwe team. In dit artikel laat ik zien hoe een progressiegerichte aanpak bij een dergelijke vraag eenvoudig kan zijn en goed kan werken.
Er zijn veel dingen die spanning of onrust kunnen opwekken voor professionals. Voorbeelden hiervan zijn: geconfronteerd worden met complexe problemen, lastige uitgingen van cliënten, tegenslag, eigen fouten, onzekerheden en twijfels, enzovoorts. In dit artikel pleit ik voor het vinden en bewaren van professionele rust omdat het positieve effecten op je cliënten heeft en op jezelf en omdat het de kans op progressie vergroot.
Mikken op progressie getuigt van optimisme. Maar hoe optimistisch kunnen we zijn? Hoe goed kunnen we verwachten dat het leven wordt? Hoe we deze vraag beantwoorden heeft veel consequenties voor ons leven.
Sommige progressiegerichte technieken zijn bijzonder eenvoudig en toch effectief. Een voorbeeld van zo’n eenvoudige oefening die vaak heel prettig werkt en nuttig wordt gevonden is de progressiereceptie. Je kunt deze oefening doen aan het begin van een teamsessie. Hieronder beschrijf ik hoe je hem kunt doen en ook wat de oefening vaak oplevert.
Het is natuurlijk fijn dat er coaches zijn die cliënten kunnen helpen wanneer zij daar behoefte aan hebben. Maar wat ook fijn is, is dat we de principes van progressiegerichte coaching ook op onszelf kunnen toepassen. We noemen dit zelfcoaching. En als progressiegerichte professionals kunnen we onze cliënten de vaardigheid van zelfcoaching ook aanleren. Zelfcoaching heeft enkele aantrekkelijke voordelen. We kunnen het altijd en overal toepassen en het is goedkoper en praktisch gemakkelijker te realiseren dan naar een coach te gaan. Om progressiegerichte zelfcoaching te kunnen toepassen, zijn tenminste drie dingen nodig:
Er is een nieuw superhandig boekje verschenen over progressiegericht werken: 100 Progressiegerichte Interventies, geschreven door Gwenda Schlundt Bodien, mede-ontwikkelaar van de progressiegerichte aanpak.
Het aantrekkelijke van dit boekje is dat het heel handzaam is en sterk gericht op de praktijk van progressiegericht werken. Het bevat geen beschrijvingen van theoretische achtergronden en weinig literatuurverwijzingen.
Wat het wel bevat is een uitleg over de meest bekende progressiegerichte interventies. Per interventie kun je lezen wat het doel is van de interventie en hoe je deze inzet.
Het boekje is heel geschikt voor mensen die al progressiegericht werken maar zeker ook voor hen die op een laagdrempelige manier willen kennismaken met progressiegericht werken.
Iets moeten uitleggen kan heel nuttig zijn voor je eigen leerproces. Het dwingt je namelijk om heel actief na te denken over het onderwerp (lees hier meer hoe dat werkt). Recent onderzoek wijst dan ook uit dat het uitnodigen van leerders om iets zelf uit te leggen een nuttige onderwijsstrategie kan zijn (zie hier).
De samenwerking tussen twee collega’s van een financiële afdeling, Ilse en Peter, verloopt al geruime tijd stroef. Na overleg met hun leidinggevende is besloten een progressiegerichte coach in te huren om hen te helpen hun samenwerking te verbeteren. Hieronder is te lezen hoe het gesprek verliep. Mijn suggestie is om het gesprek eerst door te lezen en daarna te kijken hoe alle principes en technieken uit dit artikel terugkomen in het gesprek.
Een krachtige toepassing van progressiegerichte technieken en principes is conflicthantering. De aanpak is heel activerend. Als progressiegerichte coach ben je niet degene die analyseert, oordeelt en adviseert. Je werkt vanuit een houding van niet weten. Dit leidt ertoe dat je gesprekspartners stap voor stap meer zicht krijgen op wat zij samen zouden willen bereiken en hoe ze vooruit kunnen komen in die richting. In dit artikel kun je lezen welke principes en technieken je kunt inzetten.
Het progressiegerichte kantelmodel is al wat ouder maar nog steeds populair. Het laat op een schematische en vereenvoudigde manier zien hoe progressiegerichte interventies helpen om de aandacht te kantelen van probleemdenken naar progressiedenken.
Er is een nieuwe recensie verschenen van mijn laatste boek, Handboek Progressiegericht Coachen. De recensie is behoorlijk positief zonder overigens het boek kritiekloos te bejubelen. Dit vind ik billijk. Ik geloof niet in perfectie en denk dat op alles terechte kritiek te geven valt. De recensent (ik weet niet wie dat is; er staat geen naam bij) merkt op dat het boek af en toe wat te uitvoering is en te veel herhaling bevat en dat de vormgeving de uitgebreide inhoud iets helderder had kunnen ondersteunen.
Maar de recensent is over het geheel genomen toch behoorlijk positief. Een paar frasen uit de recensie die mij als auteur natuurlijk deugd doen zijn:
“Progressiegericht Coachen is een nuttig en goed onderbouwd handboek”
“Bij mij krijgt dit handboek een prominente plek in de boekenkast. Dat verdient het.”
“Wat mij betreft is het echt de moeite waard (en nee, dat zeg ik niet over elk boek!).”
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► De Amerikaanse filosoof Daniel Dennett is onlangs op 82-jarige leeftijd overleden. Dennett stond bekend om zijn unieke…