Op mijn artikel Interesses als drijvende krachten achter ontwikkeling heb ik vrij veel reacties gekregen; de meeste enthousiast. In het artikel pleit ik ervoor om je structureel te verdiepen en bekwamen in dat wat je interesseert. Onder interesses vallen in mijn artikel zowel dingen die je plezierig vindt om te doen en te leren als dingen die je belangrijk vindt om te doen en te leren. Door je te richten op wat je interesseert leer je beter en hou je de activiteit langer vol (zie meer). Ten slotte leg ik in het artikel uit dat interessegericht ontwikkelen niet alleen in het voordeel van het individu maar ook in het voordeel van de organisatie is.
Naar aanleiding van het artikel kreeg ik twee vragen. De eerste is: wat doe je als je interesse fluctueert of minder wordt? De tweede is: Wat doe je nou als je niet echt niets interessant vindt of niet weet wat je interessant vindt? Hier zijn mijn antwoorden op die vragen.
Soms vraagt iemand mij een bijeenkomst te begeleiden met een team waarin men wil komen tot heldere afspraken en regels. Het kan dan bijvoorbeeld gaan over op tijd te komen op vergaderingen, om urenverantwoordingen op tijd in te dienen of om tijdig en goed uit te voeren wat je tijdens een vergadering hebt toegezegd. Wanneer men mij zulke vragen stelt, zijn er vaak al eerder pogingen gedaan om afspraken en regels te maken en te laten naleven maar is dat nog niet tot tevredenheid gelukt. Wat men mij dan vraagt is hoe we in de komende sessie kunnen komen tot echt goede afspraken en regels die dan nu eindelijk wel eens goed nageleefd zullen worden. Het is een begrijpelijke vraag maar gaat dit werken?
Progressiegericht werken is meer dan een gereedschapskist vol gesprekstechnieken. Minstens even belangrijk als technieken is hoe progressiegerichte professionals denken over mensen, over helpen en over veranderen. Hieronder staan enkele belangrijke uitgangspunten van progressiegericht werken.
Uw belangrijkste klant dreigt over te stappen naar de concurrent en u moet hem overhalen. Een medewerker uit uw team verpest de sfeer en u moet zijn gedrag corrigeren. U vindt dat uw baas zich teveel met uw zaken bemoeit en wilt daarin verandering bereiken.
Deze week heb ik een evaluatiebijeenkomst gedaan via de cirkeltechniek in een multidisciplinair overleg met 6 deelnemers. Ik had een uur de tijd. Ik ben begonnen met een voldoening schenkend moment in tweetallen. Ik heb de deelnemers daarbij geholpen door wat hulpvragen op een flap te zetten als: ‘Wat ging er goed?’ en ’Waar was je met name tevreden over?’ en “Hoe is je dat gelukt?’ Dit werkte goed omdat het de deelnemers hielp om over te schakelen naar deze bijeenkomst (ze kwamen uit drukke spreekuren gerend), om stil te staan bij een succesje in hun werk en om dat te vieren. En het hielp ze vooral door te kijken hoe ze dat succesje gelukt was. Ik kon zien dat de deelnemers er blij van werden en op de nuttigheidsvraag gaven ze aan dat het hen inderdaad hielp om over te schakelen en dat ze er energie van kregen.
Door vele onderzoekers is er al op gewezen dat mensen over het algemeen sterker reageren op negatieve gebeurtenissen dan op positieve gebeurtenissen (zie bijvoorbeeld hier). Teresa Amabile en Steven Kramer vonden in hun onderzoek bijvoorbeeld dat het effect van tegenslag twee tot drie keer zo sterk was als het effect van progressie (lees meer). Hetzelfde lijkt aan de orde te zijn in gesprekken. Mensen lijken sterker (negatief) beïnvloedt te worden door negatieve gebeurtenissen in gesprekken, zoals bekritiseerd worden en afgewezen worden, dan dat zij (positief) beïnvloed worden door positieve gebeurtenissen in gesprekken, zoals serieus genomen worden en gewaardeerd worden. In een nieuw artikel legt Judith Glaser uit dat neurochemische processen hierbij een belangrijke rol spelen.
In dit artikel noemde ik het draaiknoppenmodel. Dit is een krachtig theoretisch raamwerk gebaseerd op werk uit de sociale psychologie dat praktisch goed bruikbaar is voor het realiseren van systeembrede verbeteringen. In de volgende casus wordt een voorbeeld getoond van de toepassing van het draaiknoppenmodel.
Eerder schreef ik al over de rol van de Jeugdzorg (zie Jeugdzorg en de keepersrol). In dat bericht schrijf ik dat, terwijl er soms veel kritiek op de Jeugdzorg kan zijn, zeker wanneer er zogenaamde gezinsdrama’s in het nieuws komen, de Jeugdzorg een belangrijke rol speelt. Het schijnbaar ondankbare van de rol van de Jeugdzorg is dat het goede werk van de Jeugdzorg niet snel het nieuws zal halen en lastig meetbaar te maken is. Waar werkers in de Jeugdzorg echter hun voldoening aan kunnen ontlenen is aan het werken met gezinnen en van dichtbij meemaken hoe hun situatie beter wordt. Een belangrijke innovatie in de Jeugdzorg komt uit de oplossingsgerichte aanpak. Een benadering die vaak Signs of Safety wordt genoemd maar nu ook vaak onder andere namen bekend staat zoals Samenwerken aan Veiligheid (SAVE) en Focus op veiligheid.
De progressiegerichte aanpak wordt steeds bekender bij coaches, leidinggevenden, trainers, docenten en anderen. Hieronder staan korte beschrijvingen van 25 van de meest bekende progressiegerichte technieken met linkjes naar artikelen waarin deze technieken uitgebreider worden toegelicht.
Tijdens onze trainingen maken we soms gebruik van leuke improvisatie-oefeningen. Vandaag was dat weer het geval. We vroegen de deelnemers groepjes van 3 of 4 personen te vormen en bij elkaar te gaan staan met het gezicht naar elkaar toe. Vervolgens gaven we de volgende uitleg:
We vragen jullie om nu samen te gaan improviseren. De eerste persoon zegt een woord, de volgende persoon zegt een woord dat daarop aansluit en de derde persoon zegt een woord dat daar weer op aansluit, enzovoorts, zodat jullie samen een zin maken. Zorg dat je de vaart er in houdt en als de ene zin is afgelopen begin dan een volgende zin. Ga je gang!
In het verleden begonnen wij onze trainingen vaak met een kennismakingsrondje. Tijdens dat kennismakingsrondje vroegen we cursisten dan om hun naam te vertellen en iets te vertellen over wat ze deden of wat hun reden was om aan de training mee te doen. Cursisten kregen dan om de beurt de gelegenheid om deze vragen te beantwoorden. Wat we weleens merkte was dat tijdens het kennismakingsrondje de aandacht van cursisten soms wat verslapte. Dit gebeurde vooral als een van de cursisten wat langer aan het woord was. We realiseerden ons dat zo’n kennismakingsrondje, vooral bij wat grotere groepen, niet de meest effectieve vorm was. Deze vorm van kennismaken bracht met zich mee dat je als cursist vooral lang moest luisteren naar andere mensen en zelf lang moest wachten. Ook duurden de kennismakingsrondjes nogal eens tamelijk lang wat door cursisten ook wel eens al zonde van de tijd werd gezien.
Vroeger begonnen we onze trainingen vaak met een uitgebreide presentatie over het onderwerp van de training. De gedachte hierachter was dat de cursisten dan een goede introductie op het onderwerp konden krijgen zodat ze er goed achter konden komen waar het over ging. We merkten dan soms wel dat sommige cursisten tijdens de presentatie wat ‘wegzakten’ maar ja, dachten we, laten het verhaal toch maar even afmaken. Op een gegeven moment hebben we eens een grootschalige evaluatie gehouden onder onze ex-cursisten. De vraag die we hen stelden was: welke onderdelen van onze training heb je als het meest nuttig en leerzaam ervaren? We waren wel enigszins verbaasd toen we uitslag van die evaluatie onder ogen kregen.
In onze CPW trainingen over progressiegericht werken geven wij cursisten tussen de trainingsdagen suggesties voor huiswerk. Wij geven dan bijvoorbeeld 6 suggesties voor huiswerk en vragen de cursist om zelf te kiezen welke 3 van die 6 huiswerksuggesties zij willen maken. Het op deze manier geven van keuzevrijheid in huiswerk werkt vaak heel goed. Onderzoek van Patall et al. (2010) heeft laten zien dat het geven van keuzevrijheid in huiswerk de volgende voordelen heeft: (1) een hogere intrinsieke motivatie om het huiswerk te doen, (2) je meer competent voelen met betrekking tot het huiswerk, (3) betere prestaties en (4) beter afmaken van het huiswerk. Onze ervaring is dat deze voordelen inderdaad optreden.
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Open link ► Dit onderzoek van Porter et al. (2024) verkent de effecten van gedeeld leiderschap en collectieve doeltreffendheid (het…