Het boeken van progressie in iets wat belangrijk voor je is in je werk kan erg motiverend zijn. Het kan je kijk op je werk positiever maken, het kan positieve emoties opleveren en het kan je functioneren verbeteren (lees meer). Maar helaas blijft progressie vaak onopgemerkt. Om de positieve effecten van progressie te kunnen ervaren is nodig om progressie zichtbaar te maken en te monitoren. De progressielunch is één van leuke en nuttige manieren om meer zicht te krijgen op je progressie en deze progressie beter te benutten.

Lees verder »

Heb je als coach of adviseur weleens meegemaakt dat je een gesprek aan het voeren bent met een coachee of een klant en dat je het gevoel hebt dat het gesprek niet helemaal lekker loopt? Iedereen maakt dat wel eens mee, denk ik. Het kan te maken hebben met het gevoel dat je eigen bijdrage in het gesprek niet zo goed is bijvoorbeeld omdat je vragen niet zo goed zijn of omdat je manier van reageren niet zo goed is. Ook kan het te maken hebben met het gevoel dat je gesprekspartners het gesprek niet zo nuttig of prettig vinden. Die indruk kun je bijvoorbeeld krijgen als ze wat fronsen, of wat weerstand lijken te vertonen. Zou je zulke momenten het gesprek niet even willen kunnen resetten? Nou, dat kan. Hier is een eenvoudige manier waarop je dat kunt doen.

Nuttigheidsvragen behoren tot de meest bekende en geliefde progressiegerichte technieken. Hier zijn twee manieren waarop je ze bij conflicthantering extra behulpzaam kunt maken. 

Progressiegerichte principes en technieken zijn heel goed bruikbaar bij conflicthantering. Enkele eerdere artikelen waarin ik daar voorbeelden van gaf staan hier, hier en hier. Een vraag die bij uitstek goed bruikbaar is is de nuttigheidsvraag. Zoals ik in dit artikel al schreef kan die op twee grofweg soorten manieren gesteld worden. De eerste manier gaat over de nuttige invulling en aanpak van het gesprek en kan bijvoorbeeld als volgt worden geformuleerd: “Hoe kunnen we de tijd wat jou betreft zo nuttig mogelijk gebruiken?” De tweede manier gaat over gewenste opbrengst van het gesprek en kan bijvoorbeeld als volgt worden geformuleerd: “Waaraan zou je na afloop van ons gesprek merken dat je er iets aan hebt gehad?”. Deze  twee vormen van nuttigheidsvragen kunnen heel goed beide gesteld worden in een gesprek. Ze vullen elkaar vaak goed aan. Hier zijn twee manieren om je nuttigheidsvraag in conflicthantering extra behulpzaam te maken.

Lees verder »

Progressiegericht coaches maken vaak gebruik van de nuttigheidsvraag. Deze vraag kan bijvoorbeeld zo gesteld worden: “Hoe kunnen we de tijd wat jou betreft zo goed mogelijk gebruiken?” of zo: “Waaraan zou jij na afloop van ons gesprek merken dat je er iets aan gehad hebt?”

Door het stellen van de nuttigheidsvraag wordt het gemakkelijker voor cliënten om zich te richten op wat ze uit de sessie willen halen. Door de vraag herinneren ze zich wat ze willen bereiken en hoe de sessie daarbij kan helpen. De vraag werkt activerend. Door de vraag te stellen lukt het vaak goed om cliënten snel actief en betrokken te maken in het gesprek.Lees verder »

Door Elisabeth Floor

Deze week heb ik een evaluatiebijeenkomst gedaan via de cirkeltechniek in een multidisciplinair overleg met 6 deelnemers. Ik had een uur de tijd. Ik ben begonnen met een voldoening schenkend moment in tweetallen. Ik heb de deelnemers daarbij geholpen door wat hulpvragen op een flap te zetten als: ‘Wat ging er goed?’ en ’Waar was je met name tevreden over?’ en “Hoe is je dat gelukt?’ Dit werkte goed omdat het de deelnemers hielp om over te schakelen naar deze bijeenkomst (ze kwamen uit drukke spreekuren gerend), om stil te staan bij een succesje in hun werk en om dat te vieren. En het hielp ze vooral door te kijken hoe ze dat succesje gelukt was. Ik kon zien dat de deelnemers er blij van werden en op de nuttigheidsvraag gaven ze aan dat het hen inderdaad hielp om over te schakelen en dat ze er energie van kregen.

Lees verder »

Lees verder »

In progressiegerichte gesprekken wordt vaak gewerkt met de nuttigheidsvraag die bedoeld is om erachter te komen of en hoe het gesprek tot dan toe nuttig is geweest voor de ander. Soms twijfelen mensen welke formulering ze dan het beste kunnen kiezen:

1. Was dit nuttig?
2. Wat was er nuttig?

Lees verder »

Het ondersteunen van de autonomie van de cliënt is extra belangrijk bij onvrijwillige cliënten. Dit zijn cliënten die niet zelf bedacht hebben om in coaching te gaan maar op verzoek van of in opdracht van een ander. Hoewel deze cliënten zich in eerste instantie meestal gereserveerd of zelfs uitgesproken oncoöperatief opstellen, lukt het vaak goed en snel om met hen tot een goede samenwerking te komen. 

Enige tijd geleden werd ik uitgenodigd om het managementteam van een organisatieadviesbureau te begeleiden. Het bureau was enige jaren geleden opgestart door vijf jonge organisatieadviseurs en het had zich inmiddels ontwikkeld tot een goedlopend bureau bestaande uit enkele tientallen medewerkers. Ik werd gebeld door de voorzitter van het management die mij vertelde dat er een conflict in het managementteam was ontstaan. Hij vertelde dat het vertrouwen tussen de individuele managementteamleden weg was en dat zij graag onder mijn begeleiding wilden proberen dit op te lossen. Aanvankelijk was het idee om eerst een hele dag met elkaar om de tafel te gaan en later eventueel meerdere sessies te houden. Op mijn suggestie is deze eerste sessie ingekort tot een dagdeel. Het bleek dat er na deze sessie geen noodzaak meer werd gezien om nog meer sessies te houden omdat men weer goed zelf verder kon als managementteam.

Lees verder »