Is progressiegericht werken echt onweerstaanbaar?

Recent sprak ik met een progressiegerichte professional die al jaren geleden voor het eerst een training bij ons volgde. Tijdens een overleg waar ook collega’s van hem bij waren vertelde hij een aantal dingen over progressiegerichte principes en technieken. Op een bepaald moment in het overleg gebruikte hij het woord ‘onweerstaanbaar’. Hij zei dat het goed toepassen van progressiegerichte principes de interactie eigenlijk onweerstaanbaar kan maken. Hij vertelde dat hij had meegemaakt dat mensen die aanvankelijk een aarzelende, defensieve of negatieve houding hadden vaak toch echt en enthousiast mee gingen doen. “Het kan gewoon onweerstaanbaar zijn”, zei hij.

Trainingen Progressiegericht Werken

Van reserve naar enthousiasme

Ik herken hier veel in. Wij zijn vaak betrokken geweest in processen waarbij een deel van de mensen aanvankelijk op zijn zachtst gezegd gereserveerd stonden tegenover bepaalde veranderdoelen die nodig waren om te realiseren. Erg vaak maakte hun reserve na enige tijd plaats voor meer interesse en betrokkenheid en ook nogal eens voor daadwerkelijk enthousiasme.

Zes redenen voor ‘onweerstaanbaarheid’?

Naar aanleiding van dit overleg zit ik even na te denken waar die ogenschijnlijke onweerstaanbaarheid van progressiegericht werken vooral in zet. Er schieten mij direct zes dingen te binnen:

1. De mindset van progressiegerichte professionals

Progressiegerichte professionals kijken vanuit een groeimindset naar individuen en organisaties. Dit betekent dat ze geloven in de ontwikkelbaarheid en veranderbaarheid van zowel individuen als organisaties. Dit geloof in ontwikkelbaarheid maakt het gemakkelijker om te mildheid en acceptatie te hebben bij huidige fouten en zwaktes die er zijn. Deze worden niet gezien als onoverkomelijke obstakels maar als onderwerpen waarin gewerkt kan worden aan progressie. (lees ook)

2. De ruimte en erkenning voor het perspectief van iedere betrokkene

Progressiegerichte professionals bieden ruimte voor het perspectief van alle betrokkenen en reageren hier begripvol en erkennend op (lees meer). Tevens zoeken ze naar manieren om rekening te houden met deze perspectieven en om ze benutten. Door dit te doen voelen betrokken zich  serieus genomen en gerespecteerd. Hierdoor wordt het gemakkelijker voor hen om ook andere perspectieven in overweging te nemen en nieuwe dingen uit te gaan proberen.

3. Het ondersteunen van de autonomie van alle betrokkenen

Duurzame betrokkenheid bij veranderprocessen is afhankelijk van of je er achter kunt staan om eraan mee te doen. en of je er achter staat wordt bepaald door de mate waarin jij het gevoel hebt dat je autonomie gerespecteerd en ondersteund wordt. Dit betekent dat je je serieus genomen voelt en dat je dingen kunt doen die je interessant en belangrijk vindt. Progressiegerichte professionals richten zich in alles wat ze doen op het ondersteunen van de autonomie van betrokkenen.

4. Het zichtbaar maken van wat er al bereikt is

Als mensen hebben bijna allemaal in zekere mate te maken met de negativiteitsbias, de neiging om negatieve dingen eerder te zien dan positieve en er ook sterker door beïnvloed te worden. Daardoor zien we vaak over het hoofd wat er allemaal al bereikt is en wat er al goed heeft gewerkt. Vrijwel altijd in progressiegerichte sessies is er aandacht voor wat er al bereikt is en wat er al goed heeft gewerkt. Dit draagt bij aan een positieve houding, een gevoel van competentie en gevoel van optimisme.

5. Het zichtbaar maken van gewenste progressie

Een ander onderdeel dat vrijwel altijd aan de orde is bij progressiegerichte sessies is aandacht voor welke progressie verder gewenst is. Door heel concreet met elkaar te bespreken wat de betrokkenen verder graag zouden willen bereiken ontstaan een gedeeld gevoel van richting. Een perspectief waar men gezamenlijk de aandacht op kan gaan richten. (lees ook)

6. Gerichtheid op een kleine stap vooruit

Progressiegerichte sessie richten zich aan het einde bijna altijd op de vraag welke concrete vervolgstappen gezet kunnen worden door een ieder. De focus is hier op kleine stappen vooruit, wat drempelverlagend werkt, en op keuzevrijheid in wie precies wat gaat doen. Deze gerichtheid op kleine stappen vooruit draagt in sterke mate bij aan het beleefde nut van sessies.

Echt onweerstaanbaar?

Ik aarzel om te zeggen dat het toepassen van progressiegerichte principes en technieken onweerstaanbaar is voor mensen. Ik geef toe, het is wel vaak waar het op lijkt. Het is vaak heel gemakkelijk en aantrekkelijk voor mensen om mee te gaan doen als de zaak lekker en goed in beweging begint te komen.

Misschien gaat het te ver om progressiegericht werken onweerstaanbaar te noemen. Van tevoren weet je nooit zeker of mensen mee zullen willen gaan doen. Uiteindelijk is het echt aan hen en moet je het altijd maar zien.

Maar ik begrijp de associatie met het woord onweerstaanbaar heel goed. Als er namelijk heel serieus rekening wordt gehouden met wat jij belangrijk vindt, waarom zou je dan weerstand hebben? Waarom zou je niet willen doen wat je leuk vindt? Waarom zou je niet vooruit willen komen in wat je belangrijk vindt?

Wat vind je van dit artikel?
  • Interessant (3)
  • Bruikbaar (3)