Psychologische affordanties: welke mogelijkheden biedt de context om een psychologische interventie te laten werken?
In een nieuw artikel schrijven Walton & Yeager (2019) over het belang van psychologische affordanties voor het welslagen van psychologische interventies. Psychologische affordanties zijn kenmerken van een sociale omgeving (bijvoorbeeld een school of een werkomgeving) die het mogelijk maken voor het individu (of toestemming geven aan het individu) om te denken op de manier die de psychologische interventie heeft aangeboden. Hieronder leg ik uit wat Walton & Yeager hiermee bedoelen en waarom aandacht voor psychologische affordanties een belangrijke manier is om de psychologie te kunnen begrijpen, toepassen en ontwikkelen.
| Trainingen Progressiegericht Werken |
Psychologische interventies
De sociale psychologie heeft een flink aantal interventies opgeleverd die blijvende verbetering kunnen opleveren in het leven van mensen. Deze interventies worden wel korte psychologische wijze interventies (brief psychological wise interventions) genoemd. Het aanbieden van de interventie duurt kort, is eenvoudig en goedkoop en het reikt het individu een manier van denken aan die leidt tot een effectievere of wijzere manier van omgaan met bepaalde situaties of problemen.
Enkele voorbeelden die Walton & Yeager noemen zijn mindsetinterventies en social-belonging-interventies. Mindsetinterventies zijn interventies die erop gericht zijn om de manier van denken van het individu over het eigen vermogen om iets te leren te beïnvloeden. Social-belonging interventies zijn interventies die erop gericht zijn om individuen de overtuiging te geven dat zij passen in de omgeving waarin ze zich bevinden. Beide soorten interventies kunnen belangrijke obstakels wegnemen voor het individu om inzet te bieden en resultaten te bereiken.
Psychologische interventies werken niet voor iedereen en in iedere context
Maar het is niet zo dat deze interventies voor iedereen en in alle contexten werken. Om succesvol te kunnen en blijven zijn, moeten interventies in de eerste plaats gericht zijn op mensen die er baat bij kunnen hebben en in de tweede plaats ondersteund worden door de context. Verandering vraagt om goede zaadjes (goede psychologische interventies) die gepland worden in vruchtbare grond (een context die mogelijkheden bied om de interventie te laten werken).
De interventies zijn geschikt voor individuen die kwetsbaar zijn
De psychologische interventies zijn geschikt voor mensen die kwetsbaar zijn voor een ineffectieve manier van denken. Mindsetinterventies kunnen leiden tot verbetering bij leerlingen die een statische mindset hebben en die daardoor belemmerd worden in hun leren en presteren. De kwetsbaarheid is dan bijvoorbeeld dat je denkt dat je waarschijnlijk niet slim genoeg bent voor een vak. Uit deze manier van denken kan voortkomen dat je weinig inspanning levert om het te leren.
Social-belonging-interventies kunnen leiden tot verbetering bij individuen die zich afvragen of ze, gezien de groep waar ze toe behoren, wel passen in de context waarin ze terecht zijn gekomen. Denk bijvoorbeeld aan vrouwelijke studenten in een omgeving met bijna alleen mannelijke studenten of aan individuen met een migratie-achtergrond in een werkcontext met verder vrijwel alleen collega’s uit de dominante cultuur. De kwetsbaarheid is hier bijvoorbeeld dat je denkt dat je hier toch niet gaat slagen omdat je hier niet thuishoort of nooit geaccepteerd zult worden.
De interventies werken in kansrijke contexten (met psychologische affordanties)
De genoemde interventies werken in situaties die het mogelijk maken om te (blijven) denken op de manier die gesuggereerd wordt door de interventie. Met andere woorden: als de situatie psychologische affordanties biedt. Dit is de vruchtbare grond die nodig is om te interventies te laten slagen.
Als een mindset-interventie suggereert dat je goed je best doet, inspanning levert en doorzet dan kan deze interventie ontkracht worden indien je binnen je klas je sociale status verliest door je best te doen. Met andere woorden: als de sociale norm is dat je best doen iets voor losers is (o.i.d.). Als een social-belonging-interventie suggereert dat je ‘erbij kunt horen’ maar de omgeving biedt ‘mensen zoals jij’ weinig mogelijkheden om het gevoel te hebben erbij te horen, dan kan de interventie zijn werking verliezen.
Psychologische interventies werken voor kwetsbare individuen in kansrijke contexten. Belangrijk is het daarom om niet alleen te kijken naar en invloed uit te oefenen op individuen. Ook is het nodig om contexten te bekijken en, waar nodig, te beïnvloeden.
Wat betekent dit voor de psychologische wetenschap?
Deze manier van denken heeft ook veel betekenis voor hoe we over de psychologische wetenschap moeten denken. Binnen de psychologie proberen we nu vaak de geldigheid of relevantie van een een concept te beoordelen via meta-analyses en via replicatie-onderzoek. Maar deze twee manieren hebben belangrijke beperkingen.
Bij een meta-analyse wordt gekeken naar gemiddelde effecten over allerlei situaties en bij allerlei populaties. Maar deze manier van denken miskent het inzicht dat psychologische interventies slechts nuttig zijn voor bepaalde soorten individuen en in bepaalde soorten contexten. Als je allerlei soorten individuen en contexten op een hoop gooit is het niet vreemd dat echte effecten gemaskeerd worden. (Een recente meta-analyse van Sisk et al. begaat deze denkfout).
Bij replicatie-onderzoek wordt nu vaak gekeken naar de vraag of een effect gerepliceerd kan worden waarbij de doelpopulatie en de sociale context vaak veronachtzaamd wordt. Maar de doelpopulatie en de sociale context zijn juist belangrijke variabelen. Replicatie-onderzoek moet zich richten op de vraag of het gevonden effect gerepliceerd kan worden bij de gedefinieerde doelpopulatie en in de gedefinieerde context met gebruikmaking van dezelfde methode (dit is niet altijd de praktijk).
Daarnaast is het belangrijk om kennis op te bouwen over de grenzen aan de toepasbaarheid van interventies. Om daar meer over te weten te komen is het nodig om bewust de populatie en context in onderzoeken te manipuleren. Zo komen we meer te weten over de behandelingsheterogeniteit, met andere woorden: factoren die bepalen voor wie en wanneer de interventie meer of minder effectief is.
2 Comments
How School Contexts Shape the Relations Among Adolescents’ Beliefs, Peer Victimization, and Depressive Symptoms
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/jora.12558
The present research examined how school contexts shape the extent to which beliefs about the potential for change (implicit theories) interact with social adversity to predict depressive symptoms. A preregistered multilevel regression analysis using data from 6,237 ninth‐grade adolescents in 25 U.S. high schools showed a three‐way interaction: Implicit theories moderated the associations between victimization and depressive symptoms only in schools with high levels of school‐level victimization, but not in schools with low victimization levels. In high‐victimization schools, adolescents who believed that people cannot change (an entity theory of personality) were more depressed when they were victimized more frequently. Thus, the mental health correlates of adolescents’ implicit theories depend on both personal experiences and the norms in the context.
Psychological affordances help explain where a self-transcendent purpose intervention improves performance
https://www.researchgate.net/publication/342996408_Psychological_affordances_help_explain_where_a_self-transcendent_purpose_intervention_improves_performance
Lay theory interventions instill situation-general ways of thinking, often using short reading and writing exercises, and they have led to lasting changes in behavior and performance in a wide variety of policy domains. Do they work in all contexts? We suggest that lay theory intervention effects depend on psychological affordances, which are defined as cues that allow individuals to view a lay theory as legitimate and adaptive in that context. The present research directly and experimentally tested this hypothesis using the example of a “purpose for learning” lay theory intervention, which taught the lay theory that school is a place to develop skills that allow one to make progress toward self-transcendent aims. A double-blind 2 (student purpose intervention) × 2 (purpose-affording note) field experiment was conducted in a relatively low-performing public middle school in the United States. Students first received a web-based purpose for learning lay theory intervention (or a control activity), and 2 weeks later attended a class in which an assignment was accompanied by a purpose-affording note that was hand-written by a teacher (or a control note). Results showed that the purpose lay theory intervention increased performance on an English class writing assignment, but only when it was accompanied by a purpose-affording note. Exploratory analyses revealed that the effects of the manipulations were apparent among students who were at greater risk for poor performance in the class: nonnative English-speaking students. Thus short, online lay theory interventions may reduce performance gaps, provided that the contexts afford the opportunity for the proffered lay theory to seem legitimate and adaptive.