Soms is een dubbelprocesaanpak nuttig en nodig om progressie te boeken. Bij deze aanpak benoem je zowel wat je meer wilt gaan doen als wat je minder wilt gaan doen. Lees hieronder wanneer een dubbelprocesaanpak aan de orde is en hoe je hem kunt benutten.

Lees verder »

Hieronder kun je drie voorbeeldgesprekjes tussen een leidinggevende (Marina) en een medewerker (Roelof) lezen. In de eerste twee gesprekjes is de aanpak van de leidinggevende niet effectief. In het eerste gesprekje stelt zij zich forcerend op, in het tweede gesprekje helpend. In het derde gesprekje past ze de techniek progressiegericht sturen toe. Lees verder »

Door Coert Visser (2006)

Carol Dweck is hoogleraar Psychologie aan de Stanford universiteit. Ze is één van de topexperts in het veld van menselijke motivatie en intelligentie en door de jaren heen heeft ze een veel theorievorming en onderzoek tot stand gebracht. Dit jaar heeft ze het opmerkelijke boek Mindset: The New Psychology of Success uitgebracht. Het boek is een waar juweeltje, niet alleen vanwege de helderheid van schrijven en de overzichtelijke structuur maar bovenal door de belangrijke en bruikbare boodschap. Deze boodschap is dat de manier waarop je je eigen intelligentie ziet in hoge mate bepaalt hoe deze zich zal ontwikkelen. In dit interview vraag ik Carol Dweck over het boek en over wat de praktische implicaties van haar werk zijn voor managers.

Eén van de hoogtepunten in de Training Progressiegericht Coachen vinden we meestal het onderdeel waarbij er een livecliënt komt die door de cursisten gecoacht wordt. Het coachingsgesprek wordt gevoerd aan de hand van de CPW 7 stappen aanpak. Dit proces is vaak erg leerzaam. Hieronder noem ik enkele van de punten die vaak genoemd worden als leerzaam.

Lees verder »

De gewenste-situatievraag is één van de meest belangrijke en krachtige vragen binnen progressiegericht werken. Via deze vraag helpen we cliënten meer zicht te krijgen op hoe ze zouden willen dat hun situatie eruit komt te zien. Zo gauw ze antwoorden op deze vraag beginnen te vinden, weten ze beter waar ze hun energie op kunnen richten. Ook helpt de vraag om cliënten optimistischer te maken en ideeën voor stapjes vooruit te laten opdoen. Maar hoe vraag je naar de gewenste situatie? Voor cliënten is het vaak helemaal niet zo gemakkelijk om deze vraag vlot te beantwoorden. Daarom zijn hier een paar tips die je kunt gebruiken om de vraag naar de gewenste situatie zoveel mogelijk te laten opleveren. 

Lees verder »

De negativiteitsbias (ook wel genoemd het negativiteitseffect) is het verschijnsel dat we negatieve gebeurtenissen en informatie gemakkelijker opmerken dan positieve, dat we er sterker door beïnvloed worden en dat we ze gemakkelijker herinneren. Hoewel niet ieder individu en niet iedere leeftijdsgroep even gevoelig is voor de negativiteitsbias treedt hij wel vaak op. Amabile & Kramer (2011) vonden bijvoorbeeld in hun onderzoek naar werkbeleving dat het effect van negatieve gebeurtenissen twee tot drie keer zo sterk was als het effect van positieve gebeurtenissen.

Lees verder »

Exacte vakken hebben de naam de moeilijkste te zijn en dat is begrijpelijk. Maar psychologie is in bepaalde opzichten misschien wel moeilijker. 

Bij progressiegericht sturen komen de personen die een stuurvraag op zich af krijgen soms met een ‘ja maar’ reactie. Hier kun je lezen welke verschillende redenen er zoal zijn voor die ‘ja maar’ reacties en hoe je ermee om kunt gaan.

Lees verder »

Wat zijn enkele activerende gesprekstechnieken die coaches kunnen inzetten? In progressiegerichte coachingsgesprekken zijn cliënten normaal gesproken meer aan het woord dan coaches. Ze krijgen ruim baan om hun gedachten uit te spreken en hardop na te denken. Coaches sluiten aan op wat cliënten zeggen en stellen vragen waarna cliënten weer door kunnen praten. Stap voor stap krijgen cliënten zo de gelegenheid om te formuleren welke progressie ze willen bereiken en hoe ze dat voor elkaar kunnen krijgen. Soms komen cliënten echter niet zo gemakkelijk op gang in een gesprek. Coaches vragen zich regelmatig af hoe ze dergelijke, niet zo spraakzame, cliënten kunnen activeren. Hieronder beschrijf ik enkele van die activerende gesprekstechnieken voor coaches.

Lees verder »

Het analyseren van eerdere successen is een van de meest effectieve progressiegerichte technieken. Maar progressiegerichte professionals worstelen soms wat met het vinden van de juiste vragen om eerdere successen boven tafel te krijgen en te analyseren met hun cliënten. Daarom beschrijf ik hieronder 3×3 vragen om meer uit eerdere successen te halen.

Lees verder »

© 2009, Coert Visser

Voor veel managers zijn het nu moeilijke tijden. De wereld verkeert in een diepe economische recessie en in veel sectoren van de economie is dat maar al te goed te merken. Het consumentenvertrouwen is laag, verkopen lopen terug, financiële resultaten zijn slecht, beurskoersen storten in en er is een sterke druk om het kostenniveau terug te brengen en om te reorganiseren. Al deze dingen kunnen gepaard gaan met onrust, somberheid, angst, boosheid en wanhoop bij allen die ermee te maken krijgen. Dat managen in dergelijke moeilijke omstandigheden lastig kan zijn is een open deur. Wat is een goede en wijze manier van omgaan met deze omstandigheden? Hoe communiceer je met je medewerkers? Hoe houd je het hoofd boven water? Hoe biedt je hoop als het er slecht uitziet? Hoe voorkom je erger? Hoe kom je als manager tot goede stappen vooruit? Dit artikel beschrijft acht strategieën om u op enkele ideeën te brengen.

Lees verder »

Heb je altijd alles leuk gevonden wat je nu leuk vindt? Vond je altijd elk soort muziek dat je nu mooi vind mooi? Genoot je altijd al van precies dezelfde dingen waar je nu van geniet? Ik vermoed dat je deze vragen met ‘nee’ beantwoordt. Blijkbaar ligt wat we leuk vinden niet vast en kan dit zich over tijd ontwikkelen. Ik herinner me, het moet meer dan 20 jaar geleden zijn, hoe ik een boek weglegde dat me niet aansprak omdat ik het heel saai en abstract vond. Ik was erg verbaasd toen ik, een paar jaar later, merkte dat ik het boek aandachtig aan het lezen was en bij mezelf dacht hoe geweldig ik het vond. Het viel me op hoe zeer mijn manier van kijken blijkbaar veranderd was en hoe mijn idee van wat interessant was blijkbaar anders was geworden.Lees verder »

Twee jaar geleden publiceerde ik het artikel Het temmen van het beest, dat een case beschreef van Niklas Tiger (die de case oorspronkelijk als reactie plaatste bij dit artikel Small steps are often the only way to start tackling problems that nearly overwhelm us). Niklas schreef hoe mijn artikel hem had geïnspireerd om een begin te maken met het aanpakken van het grootste probleem in zijn organisatie via de kleine-stappenaanpak. Hij schreef dat hij en zijn collega’s nog maar net waren begonnen maar dat ze nu al het gevoel hadden dat grip op de situatie kregen en dat het probleem oplosbaar was. Nu heeft Niklas een update geplaatst, opnieuw als reactie bij mijn artikel, in antwoord op een vraag van een andere lezer die zich afvroeg hoe het verder was gegaan met Niklas’ case. Hier is Niklas’ update:

Enige tijd geleden werd ik uitgenodigd om het managementteam van een organisatieadviesbureau te begeleiden. Het bureau was enige jaren geleden opgestart door vijf jonge organisatieadviseurs en het had zich inmiddels ontwikkeld tot een goedlopend bureau bestaande uit enkele tientallen medewerkers. Ik werd gebeld door de voorzitter van het management die mij vertelde dat er een conflict in het managementteam was ontstaan. Hij vertelde dat het vertrouwen tussen de individuele managementteamleden weg was en dat zij graag onder mijn begeleiding wilden proberen dit op te lossen. Aanvankelijk was het idee om eerst een hele dag met elkaar om de tafel te gaan en later eventueel meerdere sessies te houden. Op mijn suggestie is deze eerste sessie ingekort tot een dagdeel. Het bleek dat er na deze sessie geen noodzaak meer werd gezien om nog meer sessies te houden omdat men weer goed zelf verder kon als managementteam.

Lees verder »

2009, Coert Visser

Dr. Keith Stanovich, hoogleraar menselijke ontwikkeling en toegepaste psychologie aan de Universiteit van Toronto, is een vooraanstaand deskundige op het gebied van de psychologie van het lezen en van rationaliteit. Zijn laatste boek, What Intelligence Tests Miss: The Psychology of Rational Thought, laat zien dat IQ-tests zeer onvolledige metingen zijn van cognitief functioneren. Deze tests falen in het beoordelen van rationele denkstijlen en vaardigheden die nochtans cruciaal zijn voor gedrag in de echte wereld. In dit interview met Keith Stanovich legt hij het verschil uit tussen IQ en rationaliteit en waarom rationaliteit zo belangrijk is. Ook deelt hij zijn visie op hoe rationaliteit kan worden verbeterd.

Lees verder »