Tijdens een recente training waarin we het onderwerp mindset hadden behandeld, kwam een deelnemer na afloop naar me toe. Hij zei: “Je had het net over ‘leren van fouten’ maar kunnen we wel leren van fouten?”. Hij verwees naar een boek waarin gesteld zou worden dat het moeilijk is om te leren van fouten. Hier kun je meer lezen over dat boek. Toevallig is er net een nieuw artikel verschenen van dezelfde auteur, Ayelet Fishbach, tezamen met Ryan Carlson. In dit artikel verkennen de auteurs de psychologie achter falen en het leren daaruit. Het artikel biedt interessante inzichten voor iedereen die interesse heeft in persoonlijke ontwikkeling, onderwijs, of management. Hieronder ga ik in op de hoofdthema’s van het artikel.

Het belang van falen begrijpen

Carlson en Fishbach benaderen falen niet als een negatieve uitkomst die vermeden moet worden, maar als een onvermijdelijk aspect van het leerproces dat essentieel is voor groei. Zij stellen dat falen waardevolle lessen biedt die kunnen bijdragen aan toekomstig succes.

Emotionele en cognitieve barrières tijdens doelstelling en -nastreving

De onderzoekers delen het proces van doel nastreven op in twee fasen: doelstelling en doel nastreven, elk met eigen unieke uitdagingen:

Doelstelling:

• Cognitieve Barrière: Mensen kunnen denken dat falen nutteloos is, wat hen ontmoedigt om überhaupt doelen te stellen.
• Emotionele Barrière: De angst voor falen kan zo overweldigend zijn dat men vermijdt om nieuwe uitdagingen aan te gaan.

Doel Nastreven:

• Cognitieve Barrière: Het geloof dat falen geen waardevolle feedback biedt, kan voortgang belemmeren.
• Emotionele Barrière: De directe emotionele pijn van falen kan leiden tot ontmoediging en opgave.

Interventiestrategieën

Carlson en Fishbach stellen diverse interventies voor die gericht zijn op het veranderen van de perceptie van falen en het bevorderen van leren uit mislukkingen. Deze zijn visueel samengevat in de onderstaande figuur in hun hun artikel:

1) Interventies gericht op het stellen van doelen

Ten behoeve van het stellen van doelen bevelen de auteurs de volgende interventies aan, gericht op het veranderen van de betekenis van falen:

1. Doeldynamiek benutten: dit betekent dat mensen hun falen moeten zien als een indicatie van hun gebrek aan vooruitgang in plaats van een gebrek aan commitment.
2. Mindset veranderen: dit betekent dat je groeimindset oproept en stimuleert in plaats van een statische mindset.
3. Zelfdistantiëren: dit betekent dat je jezelf mentaal verwijdert uit een situatie om een meer objectief perspectief te krijgen. Dit kan je doen door tegen jezelf in de derde persoon te praten in plaats van in de eerste persoon. Dit kan helpen om de emotionele impact van falen te minimaliseren en om uitdagende doelen te stellen.
4. Vicarious learning: dit betekent leren door de ervaringen van anderen te observeren. Dit kan emotioneel gemakkelijker zijn om van falen te leren, omdat de bedreiging voor je eigen ego wordt weggenomen. Als mensen anderen zien falen, leren ze even goed als wanneer ze anderen zien slagen. Door gesprekken over falen te stimuleren en fouten van anderen te benadrukken, kan vicarious learning worden bevorderd.

2) Interventies gericht op het nastreven van doelen

Ten behoefte van het nastreven van doelen bevelen de auteurs de volgende interventies aan, gericht op het aanmoedigen van het leren van fouten:

1. Intrinsieke motivatie benutten: Intrinsieke motivatie betekent dat je een activiteit als een doel op zich ziet omdat je deze leuk of interessant vindt. Uitdagende activiteiten kunnen intrinsiek motiverend zijn als je het doel stelt om van falen te leren. Dit kan je helpen bij het stellen van uitdagende doelen en bij het positiever reageren op falen.
2. Advies geven: dit  betekent dat mensen die hun doelen niet hebben bereikt, advies geven aan anderen in plaats van zelf advies te vragen. Advies vragen kan namelijk averechts werken, omdat het een stigma heeft en het gevoel van competentie kan ondermijnen. Daarentegen biedt advies geven voordelen, zoals verhoogde zelfvertrouwen en het vormen van specifieke intenties, waardoor de motivatie en prestaties van de adviseur toenemen.
3. Contragedachten verzinnen: dit betekent dat mensen na een falen nadenken over wat er anders had kunnen gebeuren. Dit kan helpen om inzicht te krijgen in hoe ze konden slagen en om gedragsintenties te ontwikkelen om beter te presteren in de toekomst. Contragedachten verzinnen stimuleert ook het leren van falen en tegenslagen door de aandacht te richten op de oorzaken van het falen.
4. Cultuur veranderen: dit betekent dat de bredere omgeving waarin mensen hun doelen nastreven, wordt aangepakt om een cultuur te creëren die het bespreken en leren van falen stimuleert. Dit kan worden gedaan door psychologische veiligheid te bevorderen, zodat mensen zich veilig voelen om fouten toe te geven en ervaringen te delen. Door een cultuur te creëren die het leren van falen stimuleert, kunnen mensen niet alleen beter waarderen wat ze van falen kunnen leren, maar zich ook gemachtigd voelen om die informatie met anderen te delen. (Lees ook: Cultures of growth: de vele voordelen van groeimindsetculturen).

Deze strategieën zijn ontworpen om individuen door de emotionele en cognitieve barrières heen te helpen die hen anders zouden weerhouden van het leren van hun fouten.

Conclusie

Het artikel van Carlson en Fishbach biedt een belangrijke verschuiving in de manier waarop we succes en falen benaderen. Door een omgeving te creëren die falen erkent als een essentieel onderdeel van het leerproces, kunnen we veerkrachtiger en adaptiever worden. Dit biedt een waardevolle gids voor iedereen die geïnteresseerd is in het bevorderen van een cultuur waarin leren van falen wordt gewaardeerd als een pad naar succes en innovatie.