Werken met wat er naar je toekomt

Een uitgangspunt binnen de progressiegerichte aanpak is ‘werken met wat er naar je toekomt’. Hieronder kun je lezen wat de gedachte achter dit principe is en hoe je het kunt uitproberen.[um_loggedin show_lock=yes lock_text=”

De rest van dit artikel is alleen toegankelijk voor geregistreerde leden. U kunt zich gratis registreren en hebt dan toegang tot alle artikelen. Mocht u al een account hebben aangemaakt, gebruik dan deze link om in te loggen.

De grote invloed van hoe we kijken naar situaties

William Shakespeare schreef ooit: “Niets is goed of slecht, maar het denken maakt het zo.” Niet alleen de objectieve kenmerken van een situatie bepalen of er iets goeds of slechts uit voorkomt maar ook en misschien vooral hoe we kijken naar de situatie en hoe we erop reageren. Een fatalistische manier van denken over een lastige situatie maakt de kans bijvoorbeeld veel groter dat er inderdaad slechte gevolgen zullen zijn. Hetzelfde geldt voor hoe we met mensen omgaan. Hoe we denken over wat zij doen en hoe we op hen reageren heeft veel invloed op wat er uit onze interacties met hen voort zal komen. Zien we hen als kwaadwillend en zien we wat zij zeggen als fout of slecht dan verkleinen we daardoor de kans dat we iets goeds met hen zullen kunnen bereiken.

Het mogelijke begin van iets goeds

Werken met wat er naar je toekomt betekent dat je wat mensen tegen je zeggen ziet als bruikbaar voor progressie. Je legt niet de nadruk op wat er niet deugt aan wat ze zeggen. In plaats daarvan zie je wat ze ook maar zeggen als kansrijk, als het mogelijke begin van iets goeds.

Progressiegerichte coaches geven cliënten daarom veel ruimte om hun perspectief naar voren te brengen. De coaches reageren erkennend op wat hun cliënten zeggen, zelfs wanneer dat in eerste instantie misschien negatief of heftig uit hun mond komt.

Ze confronteren hun cliënten niet en dringen hen geen oordeel of advies op. In plaats daarvan sluiten ze erkennend aan en schakelen dan door met een vraag (zie het CPW-7-stappenmodel voor een globale vragenstructuur). Het uitgangspunt is om te werken binnen het referentiekader van hun cliënten. Progressiegerichte coaches kunnen dat doen omdat ze optimistisch kijken naar hun cliënten. Ze gaan er vanuit dat die cliënten hun perspectief met behulp van goede vragen steeds constructiever en realistischer zullen kunnen maken.

Niet alleen toepasbaar in coaching

De vaardigheid om te werken met wat er naar je toekomt is veel breder toepasbaar dan alleen in coaching. In allerlei contactsituaties kunnen we het doen. Denk maar aan iets waar we allemaal vele malen per dag mee te maken hebben, het reageren op e-mailtjes. Hoe we kijken naar e-mailtjes maakt veel uit. Zien we ze als brengers van nieuwe problemen? Alweer een lastige vraag waar ik op moeten antwoorden? Of zien we ze als kansrijk? Als het mogelijke begin van iets goeds?

Voor de ontvanger van ons e-mailreactie zal het veel uitmaken of deze reactie overkomt als ongeduldig, geïrriteerd, klagend, terechtwijzend, afwijzend of juist als geïnteresseerd, erkennend, doorvragend, en voortbouwend. We kunnen kiezen hoe we proberen te kijken naar het e-mailtje en hoe we erop reageren.

Direct of indirect voordeel?

Door te werken met wat er naar je toekomt vergroot je de kans dat je direct voordeel uit de situatie zult halen. Door jouw manier van reageren op de ander maak je het voor de ander gemakkelijker om zelf ook weer positief te reageren.

Soms kun je ook indirect voordeel halen uit werken met wat er naar je toekomt. Werken met wat er naar je toekomt betekent niet dat je overal  ‘ja’ op moet zeggen en overal in mee moet gaan. Soms is het bijvoorbeeld belangrijk om ‘nee’ te zeggen tegen verzoeken of voorstellen. Nog steeds hoeft dit niet uit te sluiten dat er iets goeds uit een dergelijke interactie komt. Zelfs een verzoek of voorstel waar je nee op zegt kun je zien als kansrijk. Je kunt nog steeds respectvol reageren en het verzoek of voorstel zien als het mogelijke begin van iets goeds. De aanpak van progressiegericht nee zeggen kan je helpen om ‘nee’ te zeggen tegen een verzoek op een positieve manier en een alternatieve win-win suggestie te doen.

Zelfs uitgesproken vervelende opmerkingen of mailtjes van anderen kun je zien als in zekere mate kansrijk. Eenvoudig gezegd kun je ze zien als een kans voor jou te leren beter om te gaan met dit soort uitingen en om voor jezelf op een rijtje te zetten wat voor jou belangrijk is. Ook dit soort vervelende uitingen kunnen je dus indirect toch voordeel opleveren. Zelfs bij dit soort uitgingen kun je werken met wat er naar je toekomt.

We kunnen hier beter in blijven worden

Deze manier van denken is simpel maar niet altijd gemakkelijk om uit te voeren. Als mensen laten we ons allemaal wel eens meeslepen door onze irritaties of ons ongeduld. Maar we hoeven geen perfectie van onszelf te verwachten. We kunnen blijven werken aan de vaardigheid om te werken met wat er naar ons toekomt. We kunnen er beter in blijven worden zonder dat er ooit perfect in hoeven te worden. We kunnen deze ontwikkeling zien als een work in progress. We kunnen lastige uitingen van andere mensen zien als manier om te oefenen.

[/um_loggedin]