Een uitgangspunt binnen de progressiegerichte aanpak is ‘werken met wat er naar je toekomt’. Hieronder kun je lezen wat de gedachte achter dit principe is en hoe je het kunt uitproberen.Lees verder »

De wat-nog-meer-vraag is een type vraag waarbij je je gesprekspartner uitnodigt om meer uitleg of voorbeelden te geven. Veel mensen gebruiken dit soort vragen nog niet zoveel terwijl ze meerdere voordelen kunnen hebben. Ze hebben zowel voordelen voor de degene die ze stelt als voor degene aan wie ze gesteld worden. Ze kunnen in veel soorten gespreks- en overlegsituaties goed van pas komen. Lees hier hoe je deze vragen kunt inzetten om je gesprekken meer te laten opleveren. Lees verder »

Wat zijn enkele activerende gesprekstechnieken die coaches kunnen inzetten? In progressiegerichte coachingsgesprekken zijn cliënten normaal gesproken meer aan het woord dan coaches. Ze krijgen ruim baan om hun gedachten uit te spreken en hardop na te denken. Coaches sluiten aan op wat cliënten zeggen en stellen vragen waarna cliënten weer door kunnen praten. Stap voor stap krijgen cliënten zo de gelegenheid om te formuleren welke progressie ze willen bereiken en hoe ze dat voor elkaar kunnen krijgen. Soms komen cliënten echter niet zo gemakkelijk op gang in een gesprek. Coaches vragen zich regelmatig af hoe ze dergelijke, niet zo spraakzame, cliënten kunnen activeren. Hieronder beschrijf ik enkele van die activerende gesprekstechnieken voor coaches. Lees verder »

Het is natuurlijk fijn dat er coaches zijn die cliënten kunnen helpen wanneer zij daar behoefte aan hebben. Maar wat ook fijn is, is dat we de principes van progressiegerichte coaching ook op onszelf kunnen toepassen. We noemen dit zelfcoaching. En als progressiegerichte professionals kunnen we onze cliënten de vaardigheid van zelfcoaching ook aanleren. Zelfcoaching heeft enkele aantrekkelijke voordelen. We kunnen het altijd en overal toepassen en het is goedkoper en praktisch gemakkelijker te realiseren dan naar een coach te gaan. Om progressiegerichte zelfcoaching te kunnen toepassen, zijn tenminste drie dingen nodig:

Lees verder »

In professionele gespreksvoering worden vaak ‘waarom’-vragen gesteld. De bedoeling achter het stellen van dergelijke vragen is waarschijnlijk meestal goed. Als we in gesprek zijn met mensen is het immers vaak verstandig om te proberen te begrijpen hoe zij denken over dingen en wat de redenen zijn waarom ze dingen doen. Door te proberen hun beweegredenen te begrijpen, kunnen we hen namelijk laten merken dat we hen serieus nemen en bovendien mogelijk belangrijke informatie op tafel krijgen. Als onze gesprekspartners zich serieus genomen voelen, komt dit de kwaliteit van het gesprek meestal ten goede. Ze zullen de interactie met jou als prettiger en relevanter ervaren en zich ook waarschijnlijk meer open stellen voor wat jij vindt en te zeggen hebt. Maar hoewel het proberen te begrijpen van de beweegredenen van de ander dus meestal goed is, is de ‘waarom’-vraag niet altijd de beste vraag om hierachter te komen. Lees verder »

De kracht van progressiegerichte coachingsgesprekken is dat cliënten veel ruimte krijgen om hun gedachten te ontwikkelen. Deze ruimte is belangrijk om cliënten te helpen een helder beeld te formuleren van wat ze willen bereiken en om stap voor stap ideeën te ontwikkelen hoe ze dit voor elkaar kunnen krijgen. Het beantwoorden van veel vragen van de coach doet een flink beroep op zowel het geheugen als het voorstellingsvermogen van cliënten. Het bieden van ruimte is dan ook een belangrijke basisvaardigheid van coaches.Lees verder »

E-coaching, coaching via internet, kan een interessant alternatief zijn voor face-to-face coaching. Bij progressiegerichte e-coaching kunnen alle eerder bekende progressiegerichte technieken en principes worden toegepast, zoals de 7-stappenaanpak, de cirkeltechniek, enzovoorts. Wat zijn de voordelen en mogelijke nadelen van e-coaching? Lees verder »

In progressiegerichte gesprekken vragen we goed door over wat cliënten zeggen. We vragen door tot zij beschrijvingen kunnen geven van hun eigen effectieve gedrag in de toekomst, het heden en het verleden. Doordat zij via deze vragen meer zicht krijgen op hoe zij zich willen kunnen gedragen en al effectief hebben gedragen, nemen hun gevoel van competentie en hun optimisme toe. Vervolgens kunnen we de volgende-stap-vooruitvraag stellen. De basisvariant van deze vraag is: “Wat is het volgende stapje dat je nu zou kunnen zetten?” Lees verder »

Eén van de belangrijkste onderdelen van progressiegericht werken is de eerdere-successenvraag. Dit is de vraag naar wanneer het cliënten in het verleden al eens is gelukt om voor elkaar te krijgen wat ze nu proberen te bereiken. Je kunt deze vraag stellen nadat cliënten een helder idee hebben geformuleerd over wat ze willen bereiken. Het stellen van de eerdere-successenvraag levert vaak goede ideeën op en vergroot het optimisme en competentiegevoel van cliënten. Nadat ze zich namelijk hebben herinnerd dat het hen in enige mate al eens is gelukt, wordt het gemakkelijker om te geloven dat het hen nog eens kan lukken. Lees verder »

Eerst aansluiten, dan doorschakelen is een gesprekstechniek die helpt om gesprekken vloeiender en productiever te maken. Het is een eenvoudige techniek waarbij je duidelijk laat merken dat je goed geluisterd hebt naar de ander en dat je serieus neemt wat de ander heeft gezegd. Hierdoor vergroot je de kans dat de andere persoon ontvankelijker wordt voor wat jij hebt te zeggen of te vragen en dat je de afstand tot de ander verkleint. Lees verder »

Er kunnen zich situaties voordoen waarin we overvallen worden door pessimisme en moedeloosheid. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als we geconfronteerd worden met ernstige tegenslag, een traumatische gebeurtenis of als er meerdere dingen tegelijk misgaan. In progressiegericht coaching kun je als coach ook te maken krijgen met cliënten in zulke omstandigheden. Deze cliënten laten dan vaak merken dat ze geen hoop en energie meer hebben en dat ze moedeloos zijn. Deze cliënten vinden het vaak moeilijk om te beschrijven wat ze willen bereiken en als je ze de schaalvraag voorlegt, kan het zijn dat ze zichzelf nu op de nul op de schaal plaatsen. Lees verder »

Zo gauw de nuttigheidsvraag beantwoord is, in een coachingsgesprek, stellen progressiegerichte coaches de progressiebehoeftevraag. Dit is de vraag: wat wil je dat er beter wordt? Vandaar dat de vraag ook de verbeterbehoeftevraag genoemd wordt. Deze vraag is belangrijk voor de onderwerpbepaling van het gesprek. Praten over de progressiebehoefte bakent af wat er wat de cliënt betreft beter zou moeten worden en wat niet. Hierdoor geeft het praten over de progressiebehoefte richting aan het verdere gesprek. Lees verder »

Een goede standaardstructuur binnen progressiegerichte coaching is de CPW-7 stappen aanpak. Een krachtige vraag binnen deze structuur is de eerdere-successenvraag. In sommige gevallen kan de coach echter besluiten om niet deze vraag te stellen maar een alternatief voor deze vraag: de uitzonderingenvraag. Dit is de vraag of er al voorbeelden zijn geweest van situaties waarin het probleem minder aanwezig was. Hieronder leg ik uit wanneer deze vraag vooral van pas kan komen, hoe je hem kunt stellen en wat de effecten van de vraag zijn.Lees verder »

Het stellen van goede vragen is één van de meest kenmerkende en nuttige onderdelen van progressiegericht werken. Via vragen helpen progressiegerichte professionals hun cliënten ideeën op te doen over hoe ze vooruit kunnen komen in een richting die belangrijk voor hen is. In het begin van progressiegerichte gesprekken hebben cliënten vaak gedachten die in zekere zin nog niet zo ver ontwikkeld zijn. Het gebruiken van goede vraagstructuren, zoals de CPW-7 stappen aanpak, kan hen helpen hun gedachten verder te ontwikkelen zodat ze na het gesprek weer het gevoel hebben dat ze verder kunnen. Goed doorvragen is hierbij essentieel. Hieronder leg ik uit waarom dat zo waardevol is en hoe je het kunt doen. Lees verder »