Heb je zicht op geboekte en verder te boeken progressie?
In welke mate en hoe we onze aandacht richten op progressie heeft belangrijke consequenties voor hoe we ons voelen en hoe we handelen. We kunnen verschillende soorten fouten maken in hoe we aandacht besteden aan progressie. Ik bespreek hier drie soorten ineffectieve manieren van kijken naar progressie en één effectieve. Dat doe ik aan de hand van het onderstaande schemaatje waarin twee vragen centraal staan. De eerste vraag is: heb je zicht op de al geboekte progressie? De tweede vraag is: heb je zicht op de verder te boeken progressie. Deze twee vragen zijn belangrijk. Zicht hebben op bereikte progressie maakt ons namelijk optimistischer en kan ons inzicht geven in wat heeft gewerkt. Zicht hebben op verder te bereiken progressie geeft ons een perspectief en iets waar we onze energie nuttig op kunnen richten. Als we deze twee vragen in een assenstelsel plaatsen krijg je vier kwadranten die elk een manier van omgaan met progressie vertegenwoordigen.
2 Comments
Heldere indeling, en krachtig in zijn eenvoud.
hoewel niet helemaal hetzelfde, zie ik in mijn werkomgeving veel initiatieven om die “alles anders te doen”. En dan wordt er vaak niet gekeken naar wat er al is. Veel kenmerken van kwadrant 2. Een uitstapje naar kwadrant 3 zou niet slecht zijn. Eens kijken of er bij dat soort initiatieven ook ‘kwadrant-hoppen’ mogelijk is
Ja, dat is inderdaad wat ik bedoel. Die term kwadrant-hoppen is wel leuk. Je kunt het ook noemen pendelen tussen kwadrant 2 en 3. En als dat pendelen snel heen en weer gaat tussen 2 en 3 dan zit je in feite al in kwadrant 4.