Wandelen stimuleert creativiteit
In dit artikel schreef ik dat bij CPW-trainingen we cursisten na de (heerlijke) lunch vaak even de gelegenheid geven om, in duo’s, met elkaar 20 minuten te wandelen en te praten over het huiswerk dat ze hebben gedaan voor de trainingsdag. Huiswerkwandelen noemen we die oefening. Ik schreef in dat artikel al dat zo’n wandeling heel goed werkt, onder andere omdat zo’n wandeling van 20 minuten ertoe leidt dat je brein veel beter doorbloed raakt (zie hier). Nu is onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat wandelen goed is voor creatief denken.
| Trainingen Progressiegericht Werken |
In dit artikel leggen Marily Oppezzo en Daniel Schwartz (2014) uit dat zij in vier experimenten aantoonden dat wandelen (vooral buiten) stimulerend werkt voor het genereren van ideeën. Wandelen blijkt zoals gezegd vooral stimulerend te werken op divergent denken (creativiteit) en niet op convergent denken (het kiezen van een juist antwoord of het komen tot een conclusie).
Ook lieten de onderzoekers zien dat dit creativiteitsbevorderende effect van wandelen nog even doorwerkt als men na het wandelen gaat zitten. De onderstaande figuur laat de creativiteitsscores bij verschillende combinaties van volgorden van wandelen en zitten zien die de onderzoekers testten.
Dit onderzoek bekijkend, denk ik dat we misschien nog veel meer gebruik kunnen maken van wandelen. Je kent vast het concept van wandelcoaching al. Misschien moeten we ook meer doen met wandelend vergaderen, wandelend schrijven (?), wandelende stuurgesprekken, etc.
Vraag aan de lezer: Heb je nog meer ideeën over hoe we de kracht van wandelen in werk kunnen toepassen?
15 Comments
Ik herken het voordeel van wandelen. Steve Jobs ging altijd wandelen wanneer hij met iemand iets moest bespreken of wanneer hij vast zat. Da Vinci deed dat ook en als hij terugkwam was zijn werk opgeschoten. Naast wat er in het brein gebeurt, speelt er nog iets anders mee. Je kijkt elkaar niet rechtstreeks aan en de natuur zorgt voor rust. Dus wandelen kan ook heel goed gebruikt worden bij moeilijke en emotionele gesprekken waarbij je gesprekspartner niet graag heeft dat zij of hij je aankijkt of wanneer die persoon gemakkelijke huilt en niet graag heeft dat je daarmee geconfronteerd wordt.
Ik heb die ervaring ook, net met mijn vrouw 3 uur in het bos gewandeld om over mijn werk en bureau te praten/brainstormen en te RETten waar ik vastloop. De ruimte en de beweging en de motorische activiteit geven ook ruimte aan mijn gedachten en ideeen. Ik ervaar dat eerder dingen zeg, minder ‘schaamte’, mezelf dus meer uitspreek, waardoor ik meer inzicht en AH-erlebnissen krijg. Ik zet het zelf als coach weinig in (heb er wel ervaring mee, maar blijkbaar geen trigger voor mij geweest dat meer te doen), ik zou wel graag trektochten van een paar dagen willen organiseren met verdieping en duiding, dus een coachende trektocht.
Bedankt Dirk, Jan en Frank!
Wandelen stimuleert het denkproces. Dit geldt voor volwassenen maar ook zeker voor kinderen. Tijdens de cursus oplossingsgericht werken met groepen kregen we inderdaad de gelegenheid om met elkaar in duo’s te wandelen en de huiswerkopdrachten te bespreken. Naast gezonde buitenlucht leverde dit ook regelmatig leuke gesprekken op waaraan ik nog regelmatig even terug moet denken.
Voor kinderen geeft wandelen (of een andere activiteit) een andere “lading” aan een gesprek. Praten met een vreemde valt al niet mee maar samen iets doen bijv. wandelen levert de mogelijkheid op om weg te kijken, je aan te kijken, naar de grond te kijken, je minder zorgen te maken of iets “gek” is wat je zegt en daardoor de gelegenheid geeft meer te zeggen waardoor het gesprekje voor beiden iets meer oplevert. Ik herken me er helemaal in.
Ja Coert, ik heb de kracht van wandelen ook ervaren.
Ik ben op mijn hoofd gevallen tijdens een fietstochtje, met grote gevolgen voor mijn hersenen. De prikkelverwerking is verstoord, de concentratiemogelijkheden zijn dramatisch verminderd en mijn denken liep regelmatig vast. Ik wist dat ik iets wist, maar kon er niet meer bijkomen.
Als ik wandel of na inspanning een stuk(je) ga lopen dan merk ik dat er dan een “gestokt” denkproces opeens wel op gang komt.
Tegenwoordig ben ik in staat die gedachten vervolgens vast te houden. Eerder lukte dat niet dan was ik ze na 10 minuten weer kwijt.
Ik heb mijn mobile telefoon altijd bij de hand, sindsdien spreek ik sommige gedachten even in op de dictafoon, dan hoef ik geen energie te verspillen aan het vasthouden.
Ik hoorde laatst nog een ander mooi voorbeeld.
Toen een medewerker met pensioen ging organiseerde een leidinggevende een wandeltocht waarbij degene die afscheid nam al lopend zijn werkzaamheden besprak en overdroeg aan de anderen.
Dat ze dat al lopend op het blote-voeten-pad in Twello deden maakte het geheel natuurlijk af
Margie
Hallo Coert,
Wat leuk dat je het positieve effect van wandelen noemt. Dank voor genoemd onderzoek, de wandeloefening en de immer inspirerende nieuwsbrieff. Er is al veel onderzoek gedaan, ook in Nederland oa door hoogleraar Natuurbeleving Agnes van den Berg.
Onlangs rondde zij het onderzoek naar het effect van Wandelcoaching af. Zij presenteert de resultaten op het http://www.wandelcoachfestival.nl.
Kom je ook? Welkom!
Wandelen in de natuur, gecombineerd met de oplossingsgerichte aanpak, positieve psychologie, compassievolle houding geeft mi de beste resultaten. Wandelen in de natuur heeft echt een meerwaarde.
In de http://www.wandelcoachopleiding.nl leren deelnemers een gevarieerd aanbod van frisse en resultaatgerichte wandelcoachoefeningen.
Je weet dat ik weg ben van oplossingsgericht werken. In mijn wandelcoachboek Op weg naar Plezier in je werk, combineer ik dat al wandelend in de natuur. Zal ik een exemplaar naar je opsturen?
Hartelijke groet,
Hilde Backus
Bedankt Hilde en Margie! Bedankt voor je aanbod Hilde, graag.
Bedankt voor je verhaal Margie. Ik hoop dat je je weer steeds beter zult gaan voelen. Fijn dat wandelen helpt. Mooi gezegd: door wandelen kan een gestokt denkproces weer op gang komen!
Leuk. Ik stuur mijn boek naar je op.
Veel lees- en wandelplezier!
Hilde
Dag Coert, sinds vorig jaar doe ik de jaargesprekken met mijn medewerkers wandelend. Eigenlijk is dit uit nood geboren omdat een van de medewerkers vanwege een aandoening niet lang kan zitten, toen zijn we gaan wandelen. Het bevalt mij en ook de medewerkers heel erg goed. Het is prettig om buiten te zijn en het is erg prettig om naast elkaar te lopen in plaats van tegenover elkaar aan tafel te zitten. Het is veel makkelijker om een (denk) stilte te laten vallen en op goede plannen voor de toekomst te komen. Ik heb wel meegemaakt dat we ons rondje bijna klaar hadden en dat ik merkte dat de medewerker nog ergens tegen aan zat te hikken. Toen hebben we nog een extra stukje gelopen om ook dit onderwerp goed te kunnen bespreken. Als we op dat moment aan tafel hadden gezeten, denk ik niet dat dit eruit was gekomen.
Het vaste stramien van het jaargesprek hebben we losgelaten, we kiezen nu jaarlijks een thema. De verslaglegging is dan ook niet conform het protocol, maar dat neem ik voor lief. De kracht van het gesprek is nl. veel groter doordat we samen naar buiten zijn geweest en hebben gewandeld. Bijkomend voordeel: als we terugkomen, heb je weer een heleboel energie!
bedankt Irene, Leuk om te lezen!
(Buiten) wandelen werkt. Ik denk dat het te maken heeft met beweging en ruimte. Het geeft mij het idee dat ik letterlijk weg kan lopen van een domme opmerking of slecht idee, terwijl ik er binnen mee opgezadeld blijf zitten.
En ik zie parallel met wat Coert me leerde over emotieregulatie: leidt de emotie af van het onderwerp van gesprek, vraag dan naar inhoud. Onze hersenen kunnen niet met inhoud en emotie tegelijk bezig zijn. Misschien dat beweging afleidt van repeterende gedachten en/of (faal)angsten.
Dat is ook een mooi beeld, dat je letterlijk wegloopt van iets negatiefs!
[…] geleden schreef ik over het creativiteit-stimulerende effect van wandelen. In dat artikel verwees ik naar onderzoek dat liet zien dat wandelen (vooral in de buitenlucht) het […]
Beste Coert,
Ik stelde mijn medewerkers altijd de volgende keuze vraag: “Wil je een lopend of een zittend gesprek?” Uiteraard kozen de meeste mensen voor een lopend gesprek Figuurlijke en letterlijke kracht van woorden.Aan het begin van de wandeling stel je je doel vast en spreekt af dat je bij terugkomst (daar waar de wandeling begon) de antwoorden hebt op je vraag (vragen). Werkte [rima
Groet van Jan
Interessant!