Bij veel van de problemen die we als mensen kunnen ervaren, spelen strubbelingen in de samenwerking en communicatie met andere mensen een rol. Verschillen in percepties, belangen en doelen tussen mensen kunnen het oplossen van problemen en bereiken van progressie aanzienlijk bemoeilijken. De tegenstellingen die we beleven met andere mensen kunnen ons het zicht belemmeren op gezamenlijke belangen en op waar we het al wel over eens zijn. In individuele coaching, conflicthantering en teamcoaching komen samenwerkings- en communicatieproblemen tussen cliënten vaak aan de orde. Een techniek die in zulke situaties goed kan helpen, is mutualiseren. Mutualiseren betekent het zichtbaar maken en versterken van de gemeenschappelijkheid tussen cliënten door middel van vragen en samenvattingen. 

Lees verder »

Snel schrijven is een manier van werken die goed kan helpen als je een stuk moet produceren en steeds maar niet vooruitkomt. Dat je niet vooruitkomt, heeft er misschien mee te maken dat je voortdurend maar blijft nadenken over hoe je je stuk nou precies moet gaan opzetten of waar je moet beginnen. De gedachten blijven maar door je hoofd malen en het lukt je maar niet om een goed overzicht te krijgen van wat je nu in je stuk wilt gaan zeggen. En omdat je het je maar niet lukt om dat heldere overzicht te verkrijgen, stel je het eigenlijke schrijven voortdurend uit. Herken je dit soort situaties? Dan is snel schrijven een aanpak die je eens moet uitproberen. 

Lees verder »

In de Training progressiegericht coachen krijgen de cursisten op de derde dag de gelegenheid om te oefenen met wat wij noemen een live-cliënt. De live-cliënt is een cursist uit een eerdere training en kent de progressiegerichte aanpak dus goed. Hij of zij is geen acteur. De live-cliënt speelt geen rol maar brengt een echte coachingsvraag in. De cursisten kunnen stukjes van een coachingsgesprek oefenen met deze live-cliënt aan de hand van de CPW 7 stappen aanpak. Na ieder stukje oefenen wordt de live-cliënt even naar de gang meegenomen en worden twee vragen gesteld aan deze persoon: 1) wat werkte er wat jou betreft goed in dit stukje gesprek? en 2) welke suggesties heb je voor de persoon die jou net gecoacht heeft? De opmerkingen die de live-cliënt in deze tussenstukjes maakt, worden genoteerd en na afloop als feedback meegegeven aan de coaches.

Zo’n 30 jaar geleden kwam binnen de wereld van de organisatie-advisering de term procesconsultancy op (zie onder andere Schein, 1988; 1999). Traditioneel hadden organisatie-adviseurs een sterke inhoudelijke gerichtheid. Ze analyseerden de organisatie waarvoor ze werkten en de markt waarbinnen die organisatie opereerde. Naar aanleiding van die analyses deden ze allerlei inhoudelijke aanbevelingen aan hun klanten en waren ze vaak zelf betrokken bij de invoering van die aanbeveling. Procesconsultancy werkte anders. De adviseur begeleidde processen bij de klant die dienden te leiden tot verbetering. Een belangrijke aanname bij procesconsultancy was dat klanten zelf de meeste en beste kennis hadden over de inhoud van hun werk en dat adviseurs het meest effectief konden zijn door de communicatie en samenwerking van hun klanten te faciliteren. Lees verder »

In een nieuw artikel beschrijft onderwijspsycholoog Barak Rosenshine tien principes van instructie, ofwel 10 strategieën, gebaseerd op onderzoek, die iedere docent zou moeten kennen en gebruiken. Hieronder staan deze 10 essentiële docentstrategieën. Als je ze gelezen hebt, noteer dan eens welke je zelf al toepast en over welke je wel meer te weten zou willen komen.

Lees verder »

Hoe partners elkaar helpen heeft een effect op hoe goed zij zich voelen over die hulp en op hoe zij de kwaliteit van hun relatie ervaren. Indien de hulp die geboden wordt 1) zorgzaam is en 2) helpt om de situatie te verhelderen en 3) de behoeften van de hulpvrager onderkent beleeft de ontvanger 1) die hulp vaak als positief en 2) ervaren beide partners hun relatie als positief. Als de hulp echter wordt aangeboden op een negatieve manier, bemoeizuchtige of controlerende manier of wanneer hulp uitblijft waar hij nodig is (zie o.a. Overall et al., 2010) ervaart de ontvanger vaak stress en voelen beide partners zich negatiever over de relatie. Nieuw onderzoek van Don & Hammond (2017) kijkt naar de invloed van de hulpvrager op de kwaliteit van hulp en komt tot een wel verrassende bevinding.

Lees verder »

Naar aanleiding van mijn artikel Checklist: 7 vragen om je professionele ontwikkeling te ondersteunen heb ik verschillende gesprekjes gehad met mensen over het belang van het onderscheid maken tussen leren en presteren. Mijn gesprekspartners vonden dit onderscheid interessant en waardevol en hadden belangstelling voor de drie fases die ik noem: de voorbereidingsfase, de uitvoeringsfase en de reflectiefase. De algemene reactie die ik daarop kreeg was dat dit een verhelderende driedeling is en meerdere mensen zeiden dat ze bewuster wilden gaan voorbereiden en reflecteren.

Lees verder »

De zelfdeterminatietheorie onderscheidt drie psychologische basisbehoeften, de behoefte aan autonomie, competentie en verbondenheid. De vervulling van die behoeften is noodzakelijk voor mensen om zich goed te voelen en goed te functioneren. De behoefte aan autonomie heeft betrekking op de beleving dat je zelf kunt kiezen wat je doet en erachter staat wat je doet. De behoefte aan competentie heeft betrekking op de beleving dat je gedrag effectief en dat je in staat bent om gewenste resultaten te bereiken. De behoefte aan verbondenheid heeft betrekking op de beleving van een wederzijdse connectie met en zorg voor belangrijke andere personen. Recent onderzoek van González-Cutre et al. (2016) lijkt te wijzen op het bestaan van een vierde psychologische basisbehoefte: de behoefte aan noviteit (nieuwheid), de behoefte om voortdurend nieuwe dingen te blijven ervaren die afwijken van de dagelijkse routine.Lees verder »

De laatste jaren zijn er veel voorbeelden te zien van hoe we als mensen soms kunnen volharden in het geloven van dingen die niet waar zijn. Een willekeurige greep uit de enorm lange lijst van schijnwaarheden waar verrassend velen in geloven, is: het idee dat vaccins autisme veroorzaken, dat global warming een Chinese hoax is, dat homeopathische middelen werken en dat leerlingen allemaal hun unieke leerstijl hebben waaraan tegemoet gekomen moet worden in het onderwijs. Hoe kan het dat we zo gemakkelijk schijnwaarheden geloven?

Lees verder »

Irrationele overtuigingen kunnen schadelijk zijn voor jezelf en anderen. Het updaten van je overtuigingen (ze meer realistisch/rationeel maken) is daarom vaak verstandig. Meestal is dit helemaal niet zo gemakkelijk omdat er meerdere obstakels kunnen zijn om dit te doen. Maar als je het nut ziet van het loslaten van irrationele overtuigingen kun je een aardig eind komen met behulp van wat praktische tips. Andere mensen afhelpen van hun irrationele overtuigingen is nog een heel ander verhaal. We herkennen de irrationaliteit van andere mensen vaak gemakkelijker dan onze eigen irrationaliteit (als we van onze eigen overtuigingen duidelijk zouden zien dat ze irrationeel zijn, dan zouden we ze immers niet hebben). Het zien van de irrationaliteit van andere mensen kan de neiging in je opwekken om de ander te confronteren met hun irrationaliteit. Een dergelijke confrontatie is meestal echter niet bepaald kansrijk.

Lees verder »

Ik kwam een mooi voorbeeld tegen van het activeren van een leerling op een progressiegerichte manier. 

Tineke geeft les aan middelbare scholieren op een internaat. Tijdens de periode waarin deze leerlingen op het internaat zitten werken zij een flink deel van de tijd zelfstandig aan hun vakken. Daar waar zij hulp en uitleg nodig hebben krijgen zij deze van Tineke en haar collega’s. Regelmatig worden er uiteraard ook toetsen afgenomen. Tineke maakt regelmatig gebruik van progressiegerichte technieken zoals groeimindset-interventies en autonomie-ondersteuning. Dagelijks maakt zij beknopte observatie-/reflectieverslagen -zowel voor zichzelf als voor de overdracht naar haar collega’s- waarin ze notities maakt van wat er die dag is gebeurd. Een van die recente notities heb ik gelezen en onthouden. Hij ging ongeveer als volgt: 

Lees verder »

Eén van de belangrijke onderdelen van progressiegerichte werken is om zichtbaar te maken wat eerder heeft gewerkt. Progressiegerichte coaches stellen bijvoorbeeld vragen naar eerdere successen aan hun coachees. Als die coachees voorbeelden van eerdere successen hebben gevonden worden ze vaak wat positiever en optimistischer en komen ze bovendien vaak op ideeën voor hoe een stap vooruit kunnen zetten om hun doelen te bereiken. Het bovenstaande klinkt misschien vreemd. Waarom zou iets wat eerder al heeft gewerkt niet sowieso al zichtbaar zijn? Waarom moet je moeite doen om het zichtbaar te maken? Je hebt het toch al eerder zelf meegemaakt? En het was bovendien een positieve ervaring. Waarom zou je je die niet gemakkelijk kunnen herinneren?

Vaak hoor ik mensen zeggen: “Ik vraag liever niet om hulp, ik vind dat ik het zelf moet oplossen.” Deze manier van denken heeft zeker iets sympathieks en bewonderenswaardigs. Als mensen zoiets zeggen dan getuigt dat waarschijnlijk van een behoorlijk groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze vinden dat zij in staat moeten zijn om het probleem op te lossen en willen anderen daar niet mee lastig vallen. Maar het is denk ik goed om je bewust te zijn van een andere manier van kijken naar het vragen om hulp. Vragen om hulp kan namelijk allerlei voordelen hebben, vooral voor jezelf maar ook voor anderen. Hier zijn enkele voordelen van het vragen om hulp:

Een goede manier om veranderingen te realiseren in organisaties is door iedereen te betrekken bij het continu realiseren van kleine verbeteringen. 

Lees verder »

Er zijn verschillende manieren om bij andere mensen een groeimindset op te wekken. Ik beschrijf er hieronder enkele. 

Wanneer mensen de voordelen van een groeimindset beginnen te begrijpen en ervaren willen raken ze vaak ook geïnteresseerd in hoe ze een groeimindset bij anderen kunnen opwekken. Dit geldt in het bijzonder voor mensen in begeleidende rollen zoals ouders, docenten en leidinggevenden. Er zijn veel manieren waarop je de mindset van andere mensen kunt beïnvloeden. Sommige van die manieren zijn direct, andere zijn meer indirect. Met directe beïnvloedingswijzen bedoel ik gedrag waarbij je iets stelt of uitlegt; met indirecte beïnvloedingswijzen bedoel ik gedrag waarbij je niet iets stelt of uitlegt maar toch een beïnvloedend effect hebt. Ik zal enkele voorbeelden geven.

Lees verder »