De groeimindset en intrinsieke motivatie dragen beide bij aan volharding
Eén manier om te weer te geven wat progressiegericht werken inhoudt, is vervat in een model dat ik introduceerde in Kiezen voor progressie. Het model (zie figuur rechts) beschrijft hoe zowel een groeimindset als autonome motivatie het leveren van effectieve inspanning bevorderen en hoe inspanning progressie bevordert. In dit artikel kun je iets meer lezen over wat dit model inhoudt en hoe het bruikbaar is. Kijkend naar dit model zou je je kunnen afvragen of er ook een pijtje tussen groeimindset en autonome motivatie moet staan. Is het zo dat een groeimindset en autonome motivatie elkaar ook versterken of in ieder geval beïnvloeden? Ik heb me dit wel vaker afgevraagd en ook anderen hebben me deze vraag wel eens gesteld. Deze vraag is bij mijn weten nog meer één keer direct onderzocht.
1 Comment
In deze blog werp je de vraag op of een groeimindset en autonome motivatie elkaar ook versterken of in ieder geval beïnvloeden? Volgens onderzoek van Renaud-Dubé et al. (2015) blijkt in elk geval dat mindset niet gecorreleerd is aan autonome motivatie: het hebben van een groeimindset brengt NIET met zich mee dat je een vak ook interessanter of belangrijker gaat vinden.
Zelf zie ik het zo, dat intrinsieke motivatie wel doet volharden, maar dat hoeft niet per definitie een effectieve inspanning te zijn. Iemand kan heel gemotiveerd blijven proberen iets geleerd te krijgen, zonder daarin te slagen. Je werkt meer met je wilskracht: je wil het kunnen. Dat geeft frustratie als je niet effectief bent.
Met een groeimindset ervaar je niet die frustratie, omdat je niet zozeer op je eigen wilskracht stuurt, maar op een slimme oplossing zoekt. En dat is toch een verschil in aanpak!