In een nieuw artikel schrijven Walton & Yeager (2019) over het belang van psychologische affordanties voor het welslagen van psychologische interventies. Psychologische affordanties zijn kenmerken van een sociale omgeving (bijvoorbeeld een school of een werkomgeving) die het mogelijk maken voor het individu (of toestemming geven aan het  individu) om te denken op de manier die de psychologische interventie heeft aangeboden. Hieronder leg ik uit wat Walton & Yeager hiermee bedoelen en waarom aandacht voor psychologische affordanties een belangrijke manier is om de psychologie te kunnen begrijpen, toepassen en ontwikkelen. Lees verder »

George Miller was één van de grondleggers van de cognitieve psychologie en van de psycholinguïstiek. Hij verwierf onder andere faam met zijn artikel The Magical Number Seven, Plus or Minus Two, waarin hij waarin liet zien dat de capaciteit van het menselijk kortetermijngeheugen gelimiteerd is tot het kunnen onthouden van ongeveer 7 elementen. Toen Miller in 1969 president werd van de American Psychological Association (APA) deed hij een uitspraak die mij aanspreekt.
Lees verder »

Het Amerikaanse Instituut voor psychologen, de APA, heeft een rapport uitgebracht waarin een commissie van experts een lijst heeft opgesteld van 20 psychologische principes voor het onderwijs. In het rapport worden al deze principes uitgebreid toegelicht en worden literatuurverwijzingen vermeld (zie hier: TOP 20 PRINCIPLES FROM PSYCHOLOGY FOR PreK–12 TEACHING AND LEARNING). Hier is die lijst:Lees verder »

De Basic Psychological Need Theory (BPNT) is één van de zes mini-theorieën waaruit de zelfdeterminatietheorie (ZDT) bestaat. In een nieuw artikel geven Maarten Vansteenkiste, Richard Ryan en  Bart Soenens een overzicht van de ontwikkelingen binnen de BPNT. Hier vat ik het artikel kort samen. Lees verder »

Graag wil ik iets uitleggen over psychologische interventies die leiden tot recursieve verandering in personen en situaties. In allerlei contexten in het leven zijn we voortdurend op zoek naar manieren om verbetering tot stand te brengen. Een voorbeeld is het verbeteren van de inzet, betrokkenheid en leerprestaties van leerlingen in het onderwijs, in het bijzonder voor leerlingen in achterstandssituaties. Een ander voorbeeld is het verminderen van de ongelijkheid tussen groepen op de arbeidsmarkt. Hieronder kun je lezen over een nog niet zo breed bekende manier om bij te dragen aan sociale progressie: psychologische interventies. Lees verder »

Psychologie wordt meestal vooral in verband gebracht met domeinen als opvoeding, onderwijs en werk. Maar de toepassing van psychologische kennis kan verder reiken. We kunnen door een psychologische bril kijken naar onze maatschappij en naar cultuur.Lees verder »

Gregory M. Walton, associate professor psychologie aan de Stanford University, doet onderzoek en onderwijs over wijze interventies die gericht zijn op psychologische processen die een rol spelen in individuele en grote sociale problemen. Deze wijze interventies kunnen de manier veranderen waarop mensen over zichzelf en hun situaties denken en kunnen hen helpen bloeien, zelfs gedurende lange perioden. Onlangs heeft Greg samen met Alia Crum het Handbook of Wise Interventions. How Social Psychology Can Help People Change uitgebracht. We praten over wat deze wijze interventies zijn. Waarom het woord ‘wijs’ gebruiken om ze te beschrijven? Wat zijn enkele voorbeelden van deze interventies? Hoe kan het dat deze korte en eenvoudige interventies soms zulke langetermijnvoordelen hebben?Lees verder »

Hieronder bespreek ik 4 psychologische principes die van belang zijn in gesprekken. Vervolgens kun je een checklist progressiegerichte gespreksvoering invullen die je kan helpen om je gesprekken effectiever te maken.

Lees verder »

Via Anne Murphy Pauls mooie website vond ik dit artikel dat op research gebaseerd kleine psychologische interventies die grote en lange termijn impact hebben kunnen worden opgeschaald mits dat op een contextgerichte manier wordt gedaan.

Social-Psychological Interventions in Education: They’re Not Magic
door David S. Yeager and Gregory M. Walton

Samenvatting [vertaling CV]: Recente gerandomiseerde experimenten hebben laten zien dat ogenschijnlijk kleine sociaal-psychologische interventies in onderwijs – kleine oefeningen die gericht zijn om de gedachten, gevoelens en overtuigingen van studenten over school – kunnen leiden tot grote verbeteringen in studentprestaties en tot grote reducties in prestatiekloven zelfs maanden en jaren later. Deze interventies leren leren studenten geen vakinhoudelijke inhoud aan maar zijn in plaats daarvan gericht op de psychologie van de student, zoals hun overtuiging dat ze het potentieel hebben om hun intelligentie te verbeteren of dat ze op deze school thuis horen en er gewaardeerd worden.  Wanneer sociaal-psychologische interventies blijvende effecten hebben kan het verrassend en zelf “magisch” lijken wat kan maken dat mensen ze gaan zien als snelle oplossingen voor gecompliceerde problemen of ze gaan beschouwen als niet de moeite waard om serieus te nemen. Dit artikel raad beide reacties af. Het zet de theoretische basis van enkele prominente sociaal-psychologische interventies op een rijtje en benadrukt dat ze blijvende effecten hebben omdat ze gericht zijn op de subjectieve ervaringen van studenten op school, omdat ze overtuigende maar subtiele methoden gebruiken om psychologische ideeën over te dragen en omdat ze recursieve processen aanboren die aanwezig zijn in onderwijs omgevingen. Door psychologische interventies te zien als krachtig maar contextafhankelijke instrumenten kunnen onderwijsonderzoekers beter toegerust zijn om deze op te schalen. Dit overzichtsartikel sluit af met een discussie over de uitdagingen bij het opschalen van psychologische interventies en hoe deze uitdaging kunnen worden overwonnen.

Een recente publicatie van Walton & Brady (2019) beschrijft 5 principes voor het reframen van negatieve gebeurtenissen. Deze principes kunnen toegepast worden door de persoon die een negatieve gebeurtenis heeft meegemaakt. Maar ook door anderen zoals, ouders, leraren, artsen, managers, enzovoorts. Lees verder »

De ‘Piramide van Maslow‘ is één van de bekendere ideeën uit de psychologie. Abraham Maslow formuleerde zijn idee van een hiërarchie aan basisbehoeften in zijn publicaties ‘A Theory of Motivation‘ (1943) en Motivation and Personality (1954). Anderen zijn dit de piramide van Maslow gaan noemen. Kort gezegd houdt dit idee in dat mensen hiërarchisch geordende basisbehoeften hebben die essentieel zijn voor een gezonde ontwikkeling. Dit idee is intuïtief aansprekend gebleken want het is erg populair geworden binnen en buiten de psychologie. Dat het binnen de psychologie populair is blijkt het uit feit dat het in vrijwel geen enkel inleidend psychologiehandboek ontbreekt. Dat het buiten de psychologie populair is geworden blijkt onder andere uit het feit dat een grapje waarin wifi als nieuwe basisbehoefte is toegevoegd aan de Maslow piramide meteen wordt begrepen door vrijwel iedereen. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat wij regelmatig vragen krijgen over hoe de piramide van Maslow verschilt van de nieuwe dominante motivatietheorie binnen de psychologie, de zelfdeterminatietheorie (ZDT, zie onder andere Ryan & Deci, 2017). Die theorie poneert immers ook basisbehoeften die essentieel zijn voor een gezonde ontwikkeling. Hieronder beantwoord ik die vraag vanuit 4 verschillende perspectieven. Lees verder »

Tegenwoordig wordt er vaak gesproken van een groeiende polarisatie in onze samenleving. Er wordt vaak gezegd dat groepen steeds agressiever en haatdragender tegenover elkaar komen te staan. Ook kun je lezen dat we steeds minder met andersdenkenden in gesprek gaan. In plaats daarvan zoeken we liever gelijkgestemden op. Op Facebook ontstaan zogenaamde echokamers waarin iedereen het met elkaar eens is. In een inspirerende TED-presentatie vertelt Megan Phelps-Roper over hoe zij opgroeide in een radicale kerkgemeenschap en hoe zij langzamerhand in aanraking kwam met andersdenkenden. Ze vertelt hoe ze zich langzaam bevrijdde uit die gemeenschap en over wat ze geleerd heeft van deze ervaring. Lees verder »

Intrinsieke motivatie is de motivatie die voelen voor het doen van activiteiten die we leuk of interessant vinden. Veel onderzoek heeft laten zien dat intrinsieke motivatie bij ieder mens, ongeacht cultuur en leeftijd, aanwezig is en een belangrijke bron van volharding, groei en geluk is (lees meer hier, hier en hier). De mate waarin intrinsieke motivatie tot uiting komt, is afhankelijk van de mate waarin de psychologische basisbehoeften wordt voldaan (vooral aan autonomie en competentie maar mogelijk aan verbondenheid). Lees verder »

De onderzoekers Jayawickreme, Prentice & Fleeson (2020) beschrijven in een nieuw hoofdstuk voorlopig bewijs voor moraliteit als psychologische basisbehoefte. Ik bespreek hieronder enkele onderdelen van dit hoofdstuk. Lees verder »

In een e-mail ontving ik de volgende vraag: “Heb je ideeën over hoe je om moet gaan met het feit dat er zoveel psychologische kennis is dat het voor de typische manager moeilijk is om het op het juiste moment te onthouden, zelfs als ze het eerder hebben geleerd? Ik blijf neigen naar AI-oplossingen, maar dat kan technofilie zijn.” Voor de vuist weg schreef ik een antwoord op zijn vraag: Lees verder »