Je eigen autonomie ondersteunen via zelfspraak werkt beter dan jezelf onder druk zetten

Onderzoek uit de zelfdeterminatietheorie suggereert dat autonomie-ondersteuning door opvoeders, leraren en leidinggevenden bijdraagt aan het welbevinden en functioneren van kinderen, leerlingen en medewerkers (zie bijv. hier). Hoe zit het met de effecten van het ondersteunen van je eigen autonomie?

Trainingen Progressiegericht Werken

Zelfondersteuning: ondersteunen van je eigen autonomie via zelfspraak

Nieuw onderzoek van Sheldon et al. (2020) kijkt naar de effecten van het ondersteunen van je eigen autonomie via zelfspraak. De onderzoekers onderzochten dit soort zelfondersteuning in drie onderzoeken. Onderzoek 1 was een crosssectioneel onderzoek (N=1167) onder studenten. Dit onderzoek liet zien dat zelfondersteuning (het ondersteunen van je eigen autonomie via zelfspraak) sterker samenhing met subjectief welzijn dan autonomie-ondersteuning door  autoriteiten (opvoeders, leraren, leidinggevenden, etc.).

Studie 2 was een longitudinaal onderzoek (N=) bestaand uit twee substudies (N=92, N=119). In studie 2 voorspelde aanvankelijke zelfondersteuning een subjectief welzijn na het wandelen over het Pacific Crest Trail (onderzoek 2a) en gedurende zes weken van een college-semester (onderzoek 2b) sterker dan de positieve effecten van autonomie-ondersteuning door autoriteiten.

Zelfondersteuning vergeleken met zelfbeheersing

In studie 3 (N=426), een experiment, werd zelfondersteuning vergeleken met zelfbeheersing. De proefpersonen, studenten moesten zich voorstellen dat ze een moeilijk vak volgden waar ze weinig gemotiveerd voor waren. Ze moesten zich voorstellen dat ze zichzelf zouden toespreken zoals een vriend hen zou toespreken (een vorm van zelfdistantiëring dus). In de ene conditie moesten ze zichzelf zelfondersteunend toespreken, bijvoorbeeld op de volgende manier: “Luister naar wat je nu echt voelt!” of “Laat jezelf de dingen op je eigen manier doen!” of “Iedereen maakt wel eens fouten, laat je er niet door van de wijs brengen!” In de andere conditie moesten ze zichzelf zelfbeheersend toespreken, bijvoorbeeld op de volgende manier: “Je moet het doen, of je het nu leuk vindt of niet!” of “Je moet echt harder proberen, zonder excuses!” of “Je zult je vreselijk voelen als je dit verpest!”

Resultaten

Degenen die waren aangewezen om een zelfondersteunende motivatiestijl te overwegen in het “moeilijke vak” -scenario, verwachtten meer plezier en minder vervelende gevoelens te hebben tijdens het volgen van het vak. Verder kwam naar voren dat mensen met een voorkeur voor een zelfbeheersingsstijl (ipv. een zelfondersteuningsstijl) verwachten dat zelfbeheersing tot betere resultaten en emoties zouden leiden dan zelfondersteuning. Of dit werkelijk zo is, is in dit onderzoek niet onderzocht.

Conclusie

Je eigen autonomie ondersteunen via zelfspraak hangt samen met verschillende positieve uitkomsten. Het effect van het ondersteunen van je eigen autonomie lijkt nog sterker te zijn dan autonomie-ondersteuning door anderen.

Ben je iemand die de neiging heeft zichzelf onder druk te zetten in uitdagende situaties? Misschien is het beter om in plaats daarvan, jezelf begripvol te ondersteunen. Dit lijkt beter te werken.

Wat vind je van dit artikel?
  • Interessant (4)
  • Bruikbaar (3)