Intuïtief zijn we geneigd om in onze comfortzones te blijven om ons veilig en zeker te voelen. Maar onderzoekers Russo-Netzer & Cohen (2023) vermoedden dat we er goed aan doen om regelmatig buiten onze comfortzone te treden. Ze onderzochten of dit de levensvoldoening van mensen zou kunnen vergroten.
Is buiten onze comfortzone treden goed voor ons?
De centrale hypothese van Russo-Netzer en Cohen is dat door actief deel te nemen aan activiteiten die zich buiten de grenzen van het bekende bevinden, individuen hun veerkracht, zelfvertrouwen en algehele levensvoldoening kunnen vergroten. Deze hypothese vindt haar grondslag in het werk van Abraham Maslow, een humanistische psycholoog die geloofde dat persoonlijke groei wordt bereikt door te kiezen voor groei boven veiligheid.
Het onderzoek
Het onderzoek, uitgevoerd in Israël, betrof een diverse groep van 167 volwassenen. De deelnemers werden willekeurig verdeeld in een interventiegroep en een controlegroep. De interventiegroep werd gevraagd om iets verrassends, anders en buiten hun comfortzone te doen, terwijl de controlegroep hun reguliere dagelijkse activiteiten bijhield zonder veranderingen aan te brengen. De levensvoldoening van de deelnemers werd beoordeeld met behulp van de Satisfaction with Life Scale (SWLS) bij aanvang, twee weken na de interventie en weer drie weken na de interventie.
Resultaten van het onderzoek
Na het analyseren van de resultaten ontdekten Russo-Netzer en Cohen dat degenen in de interventiegroep die buiten hun comfortzone traden, vooral door anderen te helpen, een significante verbetering in levensvoldoening ervoeren. Dit gold met name voor degenen die aanvankelijk lagere levensvoldoening rapporteerden. Daarentegen bleek de levensvoldoening van de deelnemers in de controlegroep, die hun normale dagelijkse activiteiten voortzetten, grotendeels onveranderd.
Discussie en Conclusie
Russo-Netzer en Cohen concluderen dat het actief nastreven van nieuwe, uitdagende ervaringen buiten de comfortzone bijdraagt aan een verhoogde levensvoldoening. Dit geldt vooral voor individuen met een aanvankelijk lagere levensvoldoening. Hun onderzoek bevestigt de menselijke capaciteit voor groei en aanpassing en onderstreept het belang van persoonlijke uitdagingen bij het bevorderen van welzijn.
Kwam de voldoening bij de proefpelrsonen uit het buiteln de comfortzone gaan of hing deze ook samen met het feit dat daarmee tevens anderen werden geholpen?
Beste Warner, Proefpersonen die buiten hun comfortzone gingen ervoeren voldoening en dit effect was het sterkst voor mensen die, terwijl ze buiten hun comfortzone traden, anderen hielpen. Mijn interpretatie hiervan is: het buiten je comfortzone levert sowieso voldoening op vanwege de bevrediging van onze behoefte aan competentie en groei. Als je daarbovenop mensen helpt levert dit extra voldoening op omdat tevens je behoefte aan verbondenheid en weldadigheid wordt bevredigd.