Progressiegericht woordenboek

Stoïcijnse houding

De stoïcijnse houding verwijst naar een filosofische benadering waarbij men kalm en gelijkmoedig blijft te midden van externe gebeurtenissen en turbulenties. Deze houding benadrukt dat individuen zich niet negatief moeten laten beïnvloeden door wat er om hen heen gebeurt en zich niet slecht moeten voelen over zaken die ze niet kunnen veranderen. In plaats daarvan moeten ze deze accepteren en soms zelfs waarderen. De oorsprong van het begrip "stoïcijns" ligt in de Griekse Oudheid. Het is afgeleid van de Griekse filosofische school, de Stoa, opgericht door Zeno van Citium rond 300 v.Chr. Deze school gaf les in een zuilengang in Athene, vandaar de naam "Stoa". De leringen van de Stoa, en latere Romeinse stoïcijnse filosofen zoals Seneca, Epictetus en Marcus Aurelius, benadrukten het belang van reden, zelfbeheersing en het aanvaarden van het natuurlijke verloop van het leven. Ze geloofden dat geluk en welzijn voortkomen uit hoe individuen reageren op hun omstandigheden, eerder dan de omstandigheden zelf.


Klik hier om meer te lezen over Stoïcijnse houding.

► Verwante begrippen: Emotieregulatie, Eudemonisch welbevinden, Epistemische nederigheid, Filosofie

► Willekeurige suggesties voor zoektermen: Heuristische activiteiten, Morele basis, Naturaliseerfout, Defectgericht, Fundamentele attributiefout


Heeft u een vraag of suggestie, stuur ons dan gerust een mail.