Progressiegericht woordenboek

Geluk als culturele norm

Psycholoog en filosoof Frank Martela stelt dat sinds de jaren zestig veel mensen in Westerse samenlevingen geluk zijn gaan zien als een individueel doel en een individuele verantwoordelijkheid. Gelukkig zijn is een culturele norm geworden en een vanzelfsprekend doel in het leven. Deze culturele norm wordt versterkt door allerlei boodschappen in de media en in de reclame die ons er voortdurend aan herinneren dat we gelukkig moeten zijn. Martela erkent dat het plezierig is om je gelukkig te voelen maar zegt dat streven naar geluk keerzijden kent en niet een goed antwoord op de vraag naar betekenis is. Hij begint met te zeggen dat geluk niet het vanzelfsprekende doel is aangezien mensen in andere delen van de wereld en in andere tijdperken geluk niet als het belangrijkste doel zien/zagen. Voorts zegt hij dat streven naar geluk averechts kan werken. Waar je namelijk ook staat in het leven, je realiseert je altijd dat meer geluk mogelijk zou zijn. Dit kan je vermogen om te genieten van wat je hebt ondermijnen. Ook kan een focus op je eigen geluk je sociale relaties beschadigen. Verder kan gelukkig zijn als culturele norm het lastiger maken om de zware momenten in het leven te doorstaan. In onze maatschappij kan je ongelukkig voelen een dubbele last worden: je voelt je slecht en ook nog eens schuldig dat je niet voldoet aan de culturele norm van gelukkig zijn.


Klik hier om meer te lezen over Geluk als culturele norm.

► Verwante begrippen: Geluk, Eudemonisch welbevinden, Hedonisch welbevinden, Subjectief welzijn, Betekenis in het leven

► Willekeurige suggesties voor zoektermen: Sociaal leren, Group-malleability intervention, Broaden and build theory of emotions, Hellend vlak, Statische mindset over persoonlijkheid


Heeft u een vraag of suggestie, stuur ons dan gerust een mail.