Toxische negativiteit, een overmatig en onrealistisch negatieve houding, kan verlammend werken en is niet realistisch. Onze eigen manieren van denken kunnen soms aanzienlijke belemmeringen vormen voor wat we willen bereiken. Verschillende negatieve denkstijlen kunnen ervoor zorgen dat we inactief worden waardoor we de progressie die we zoeken niet bereiken. Hieronder bespreek ik 6 van die negatieve manieren van denken die ten grondslag kunnen liggen aan toxische negativiteit: pessimisme, cynisme, defaitisme, fatalisme, doemdenken en de statische mindset.

Lees verder »

Kunnen we altijd progressie boeken? Winston Churchill zei ooit: “Elke dag kun je progressie boeken.” Het idee dat je elke dag kunt benutten om vooruitgang te bereiken spreekt me aan. Ging gisteren niet goed dan heb je vandaag in ieder geval een nieuwe kans om een stapje vooruit te zetten. Door deze manier van denken wordt het voorstelbaar om te geloven dat hoe slecht je situatie er ook uitziet je altijd kunt beginnen om progressie te boeken.

Lees verder »

Een van de meest interessante aspecten van het boek The upward spiral van Alex Korb is het denken in termen van neerwaartse en opwaartse spiralen in menselijk functioneren. Het idee van een spiraal is gebaseerd op wat men noemt een positieve feedbacklus, een lus van oorzaak en gevolg die zichzelf versterkt. Een eenvoudig voorbeeld van een positieve feedbacklus is een microfoon die dicht bij een luidspreker wordt gehouden. De microfoon pikt dan het geluid van de luidspreker op en versterkt dat opnieuw en opnieuw en opnieuw. Het resultaat is een snerpende hoge toon. In menselijk functioneren kunnen dit soort positieve feedbacklussen op allerlei manieren optreden. Wanneer de consequenties van dergelijke positieve feedbacklussen negatief zijn kun je spreken van neerwaartse spiralen; zijn de consequenties positief dan kun je spreken van opwaartse spiralen. Dit soort neerwaartse en opwaartse spiralen kunnen zich op allerlei gebieden voordoen. Ik noem enkele voorbeelden.

Hans en Ola Rosling laten zien dat we te weinig weten over vooruitgang in de wereld en leggen uit hoe we dat kunnen veranderen. 

De reclame van Unicef zegt: “De wereld staat in brand. Maar kinderen hebben ‘m niet aangestoken.” Ik geloof dat Unicef een prima organisatie is en een goed doel om geld aan te geven maar ik vind het jammer dat zij hun reclame beginnen met de opmerking “de wereld staat in brand”.

Natuurlijk is er veel leed in de wereld en zijn er gruwelijke dingen aan de gang in de wereld. De nieuwsberichten staan er bijna dagelijks bol van. Denk aan de barbaarse toestanden die ISIS aanricht, de dreiging die uitgaat van Rusland en de moordaanslagen in de Amsterdamse onderwereld. Maar als je op de nieuwsberichten afgaat dan lijkt de wereld altijd een kruitvat.Lees verder »

Op deze site heb ik al diverse malen enthousiast geschreven over neuroplasticiteit (zie bijvoorbeeld dit, dit, dit, dit, dit, dit en dit). Volgens Wikipedia duidt neuroplasticiteit op veranderingen in de organisatie van de hersenen van individuen als gevolg van ontwikkeling, leren of ervaring en kan het verschillende vormen aannemen: het kan optreden als onderdeel van de normale ontwikkeling, als onderdeel van leerprocessen bij normale volwassenen en na hersenletsel. Omdat ik geloof dat het verstandig is om bij het leren te pendelen tussen een houding van ontvankelijkheid en enthousiasme en een houding van scepsis of kritiek, leek het me goed om me eens te verdiepen in een paar kritische geluiden over (publicaties over) neuroplasticiteit. Ik doe dat aan de hand van enkele auteurs die zich een paar keer tamelijk sceptisch (en, in sommige gevallen, cynisch) hebben geuit over het begrip neuroplasticiteit of publicaties over neuroplasticiteit.

Kiezen voor progressie (2017)

Paperback, 204 blz. | Nederlands
JustInTime Books | 2e druk, 2017
EAN: 9789079750047

Dit boek is een pleidooi tegen fatalisme en voor realistisch optimisme. Het laat namelijk zien dat betekenisvolle progressie bestaat, zowel in onze individuele levens als op het niveau van samenlevingen. De wetenschap van de psychologie biedt duidelijke aanknopingspunten voor hoe we progressie kunnen boeken. Het boek gaat uitgebreid in op het werk van bekende psychologen zoals Carol Dweck, Ed Deci, Richard Ryan, Daniel Kahneman, Anders Ericsson, Walter Mischel en Steven Pinker.

Lees verder »

Onlangs viel me op, nog wat meer dan anders al het geval is, hoeveel fouten ik maak. Ik constateerde dat ik, in feite, aan de lopende band kleine en grotere fouten maak. Het is niet zo dat ik mijn best niet doe voor wat ik probeer te bereiken. Dat doe ik wel. Toch blijven de fouten komen. En ik sta hierin denk ik niet alleen. Ieder van ons maakt elke dag fouten. Ook viel me op dat hoe goed ik ook heb geprobeerd om iets goeds op te bouwen in mijn leven en werk, er altijd problemen blijven komen. Ook hierin denk ik niet alleen te staan. Hoe succesvol je ook bent, je komt iedere dag kleine en grotere problemen tegen. Hoe kunnen we het beste denken over deze onvermijdelijkheid van fouten en problemen?Lees verder »

Er is een nieuw boek verschenen van de Belgische filosoof Maarten Boudry: Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat. Het boek is een pleidooi voor vooruitgangsdenken en een kritiek op doemdenken.  Hierin doet het boek sterk denken aan boeken die ik hier eerder noemde zoals Progress van Johan Norberg, Enlightenment Now van Steven Pinker en It’s better than it looks van Gregg Easterbrook en aan het werk van Hans Rosling.

Lees verder »

Veel mensen zijn sceptisch over de mogelijkheid van cultuurverandering. Er zijn natuurlijk mensen die geloven dat culturen veranderd kunnen worden en ze pleiten hiervoor. Sommigen menen echter dat cultuurverandering misschien wel kan plaatsvinden maar dat je het woord ‘cultuurverandering’ beter niet kunt gebruiken omdat het vaag is. Anderen mensen dat cultuurverandering praktisch onmogelijk is omdat culturen taai zijn en mensen zich zullen verzetten tegen pogingen de cultuur te veranderen. Nog anderen geloven dat culturen wel kunnen veranderen maar zien deze veranderingen als cyclisch: eerst gaan we de ene kant op, dan weer de andere. Progressie in culturen is volgens hen niet mogelijk. 

Lees verder »