Onderzoekers Orvell et al. (2020) deden nader onderzoek naar de effecten van zelfdistantiëring. Ze onderzochten of zelfdistantiëring ook werkt bij intense emoties en bij kwetsbare personen.
Zelfdistantiëring
Er zijn diverse manieren bekend om mensen hun emoties te laten reguleren, zoals bewuste reframing technieken. Een minder bekende techniek die hiervoor tevens geschikt is, is zelfdistantiëring, ofwel gedistantieerde zelfspraak. Hierbij spreekt de persoon zichzelf (meestal in gedachten) toe vanuit een derdepersoonsperspectief door de eigen naam te gebruiken (“Tom, waarom voel je je zo?”). Onderzoek heeft laten zien dat deze manier van zelfspraak helpt bij het reguleren van emoties (zie bijv. Streamer et al., 2017).
Werkt het ook bij intense emoties en kwetsbare personen?
Wat nog niet bekend is, is of zelfdistantiëring ook goed werkt voor het reguleren van emoties bij intens negatieve ervaringen en bij emotioneel kwetsbare individuen. Orvell et al. (2020) voerden twee experimenten uit om hier achter te komen. Ze lieten minder en meer emotioneel kwetsbare personen reflecteren op eerdere en toekomstige negatieve ervaringen van wisselende emotionele intensiteit. Sommigen lieten ze reflecteren vanuit het ik-perspectief, andere lieten ze reflecteren vanuit een derdepersoonsperspectief (zelfdistantiërend, dus).
Resultaten
Als resultaat vonden zij dat gedistantieerde zelfspraak hielp bij het emotieregulatie bij het nadenken over problemen met een verschillende intensiteit. Dit gold zowel bij het denken over eerder beleefde negatieve ervaringen als toekomstige (gevreesde) negatieve ervaringen. Ook werden deze positieve effecten gevonden bij mensen die emotioneel meer kwetsbaar waren. Het is belangrijk om goed te begrijpen dat de proefpersonen niet het denken over de negatieve situaties in het onderzoek vermeden (het woord distantiëring zou die indruk wellicht kunnen wekken).
Bruikbaarheid
Open link
► Dit onderzoek van Orvell et al. (2023) bekeek of het aanleren van zelfdistantiëring kan helpen bij het omgaan met negatieve ervaringen. Tijdens een korte computersessie leerden deelnemers deze techniek.
Tien dagen na deze sessie vertoonden kwetsbare individuen die de zelfdistantiëring geleerd hadden, minder piekeren en negatieve gevoelens, vergelijkbaar met minder kwetsbare personen.
Na 3 en 6 maanden vertoonden ze minder depressieve symptomen dan degenen zonder behandeling. Piekeren verminderde echter niet significant.
Deze resultaten suggereren dat zelfdistantiëring voordelig kan zijn voor kwetsbare individuen. Vervolgonderzoek is nodig om deze resultaten te bevestigen en te kijken of ze ook voor klinische groepen gelden.