In een nieuw artikel beschrijft David Yeager (2017) de mogelijke relatie tussen mindset en sociaal probleemgedrag van adolescenten. Hij beschrijft hoe een statische mindset (de overtuiging dat mensen niet kunnen veranderen) bij sociale problemen (zoals uitgesloten worden of gepest worden) leidt tot zelfverwijt en verwijten aan anderen en samenhangt met meer extreme gevoelsmatige, fysiologische en gedragsmatige problemen zoals depressie en agressie.
Mindset en sociale interacties
Yeager kijkt in het artikel naar verschillen tussen de statische mindset en de groeimindset wat betreft hoe adolescenten kijken naar de wereld, waar ze op letten, hoe ze negatieve sociale situaties beoordelen en hoe ze reageren. De onderstaande, door mij vertaalde, tabel vat deze verschillen samen.
Yeager beschrijft voorts hoe zich bij leerlingen met een statische mindset na verloop van tijd probleemgedrag kan ontwikkelen zoals teruggetrokken en agressief gedrag gepaard gaand met emoties van wanhoop of wraakzucht (zie figuur rechts; click voor vergroting).
Reflectie
Dit artikel wijst wat mij betreft op twee belangrijke zaken. Ten eerste: mindset heeft niet alleen betrekking op intelligentie of intelligent functioneren. Het heeft ook veel betekenis voor sociaal gedrag en sociale vaardigheden. Ten tweede: het is verstandig om op scholen interventies aan te reiken die gericht zijn op het internaliseren van een groeimindset. Dit zal vermoedelijk niet alleen positieve effecten hebben op het cognitief functioneren van leerlingen maar ook op hun sociale ontwikkeling.
Ik zie dat je er een foto van het programma Dream School bij hebt geplaatst. Het zou interessant zijn om met de theorie in gedachten terug te kijken naar de mindset van de leerlingen en die van de mensen die de interventies hebben gepleegd (Lucia de Rijker en Erik van ‘t Zelfde). Wat is effectief en wat niet? Ik denk dat het een prachtige illustratie vormt van de theorie.
zou me niet verbazen