Individuen met sociale privileges kunnen hun privileges vaak niet zien
Leven we inmiddels in een rechtvaardige maatschappij waarin we allemaal gelijke kansen hebben? Behoren discriminatie op grond van geslacht, etniciteit, sekse, seksuele geaardheid, handicap, leeftijd, etc., nu definitief tot het verleden? Zijn individuen die discriminatie in onze maatschappij aan de orde proberen te stellen daarom slechts zeurpieten, aanstellers of aandachtszoekers? Of hebben zij wel degelijk een punt en zijn mensen die het bestaan van discriminatie ontkennen juist glasharde leugenaars? Kaidi Wu & David Dunning (2020) hebben een artikel geschreven dat behulpzaam kan zijn in het denken over deze vragen. Ze hebben het over een speciaal soort cognitieve blinde vlek. Zij betogen in hun artikel dat leden van sociaal dominante groepen zich weinig bewust zijn van de sociale privileges die ze hebben.
De rest van dit artikel is alleen toegankelijk voor geregistreerde leden. U kunt zich gratis registreren en hebt dan toegang tot alle artikelen. Mocht u al een account hebben aangemaakt, gebruik dan deze link om in te loggen.
1 Comment
Tegelijkertijd lees ik regelmatig (en ik kan dit ook wel begrijpen) dat deze strategie beledigend overkomt voor de minder sociaal geprivilegieerde groep, alsof hun ervaringen pas gehoord worden of pas tellen van zodra deze bevestigd zijn door de sociaal wél geprivilegieerde groep. Ik vraag me af of er geen compromis is tussen beide strategieën.