Positieve effecten van positieve en autonomie-ondersteunende feedback

Hoe kun je mensen effectief feedback geven? Werkt positief geformuleerde feedback beter of juist negatief geformuleerde feedback? En helpt het om een beetje streng te zijn en ze onder druk te zetten of kan dit juist averechts werken? Een nieuw onderzoek probeert precies deze vragen te beantwoorden.

Valentie en stijl van feedback

De Muynck et al. (2017) onderzochten de effecten van verschillende soorten normatieve feedback bij tennissers (N=120). Normatieve feedback is feedback waarbij de prestatie van de persoon wordt vergeleken met een bepaalde prestatienorm. De onderzoekers keken in het bijzonder naar twee dimensies van feedback geven: de valentie van de feedback en de stijl van de feedback. Met de valentie wordt bedoeld of de feedback positief of negatief is. Met de stijl van feedback wordt bedoeld of de feedback autonomie-ondersteunend of controlerend is. Er waren vier condities in het onderzoek waarbij alle vier de combinaties van negatief vs. positief en autonomie-ondersteunend vs. controlerend werden gerepresenteerd (zie hier).

De onderzoekers wilden ten eerste weten wat de effecten van feedback waren op de zelfspraak (self-talk), de manier waarop de tennissers zichzelf toespraken na de feedback. Verder wilden ze weten wat de effecten van de feedback waren op de de motivationele effecten van feedback. In het bijzonder ging het hierbij om de vraag in hoeverre zij het gevoel hadden dat hun basisbehoeften bevredigd werden en in hoeverre ze plezier beleefden aan de activiteit. Ten slotte wilden ze weten wat de effecten op de prestaties en volharding waren.

Resultaten

De onderstaande figuur vat de bevindingen van het onderzoek samen (click voor een vergroting):

 
Positieve feedback (vs. negatieve) leidde tot meer plezier en volharding omdat het de basisbehoeften van de tennissers bevredigde. Autonomie-ondersteunende feedback (vs. controlerende) leidde ook tot meer behoeftenbevrediging en plezier en volharding. Negatieve feedback leidde ertoe dat de spelers de negativiteit van de feedback overnamen in hun zelfspraak waardoor hun behoeftenbevrediging belemmerd werd en daarmee ook hun plezier en volharding.

Positieve en autonomie-ondersteunende feedback lijkt dus positievere effecten te hebben dan negatieve en controlerende feedback op zowel de motivatie als het presteren van sporters.