Progressiegericht woordenboek

Spatiële zelfdistantiëring

Een cognitieve strategie waarbij een persoon zichzelf vanuit een andere ruimtelijke positie bekijkt om emotionele en cognitieve afstand te creëren ten opzichte van een situatie of ervaring. Dit betekent dat iemand zich voorstelt de situatie van buitenaf te observeren, alsof ze een toeschouwer zijn die vanaf een afstand naar zichzelf en de omstandigheden kijkt. Door deze ruimtelijke afstand in te nemen, kunnen mensen hun emoties beter reguleren en objectiever nadenken over de situatie. Dit helpt hen om met minder vooringenomenheid en meer perspectief te redeneren, wat leidt tot weloverwogen en verstandige beslissingen. Spatiële zelfdistantiëring helpt mensen wijzer te redeneren, meer betekenis in hun ervaringen te vinden en zich beter te voelen.


Klik hier om meer te lezen over Spatiële zelfdistantiëring.

► Verwante begrippen: Temporele zelfdistantiëring, Zelfdistantiëring, Wijsheid

► Willekeurige suggesties voor zoektermen: Logica, Belemmerende werkeisen, Fysieke inertie, Sociaal‑leren‑theorie, Macroniveau relevantie van wijsheid


Heeft u een vraag of suggestie, stuur ons dan gerust een mail.