Analyses van kritiek op mindsetbevindingen

Diverse papers hebben veel aandacht getrokken met bevindingen waaruit zou blijken dat mindset en mindsetondersteuning weinig relevant zijn voor leren en presteren. Hier kun je enkele analyses lezen van die papers.

1. Problemen meta-analyses: Kritische analyse van Sisk et al. (2018) – twee meta-analyses over mindsets

Sisk et al. (2018) concluderen dat mindset-interventies zwakke effecten hebben, behalve voor risicogroepen. Ik bekritiseer hun methodologie en interpretaties. Er zijn problemen zoals het ontbreken van preregistratie en onduidelijke inclusiecriteria. Daarnaast is het samenvoegen van effecten over alle leerlingen misleidend, aangezien mindset-interventies vooral effectief zijn voor specifieke groepen zoals leerlingen met een statische mindset of lage cijfers. Correlationele onderzoeken bewijzen geen causaliteit en de effectgrootte van interventies verschilt in laboratorium- en veldexperimenten. Ik concludeer dat mindset-interventies waardevol zijn en verder onderzoek verdienen.

2. Problemen met replicatie-onderzoek: Eenvoudige heranalyse van Li & Bates (2019) laat zien dat Mueller & Dweck (1998) niet wordt ontkracht maar juist bevestigd

Li & Bates claimden de oorspronkelijke effecten van een klassieke mindsetstudie niet te vinden. Maar hun replicatieonderzoek voldoet niet aan de normen voor goede replicaties. Ze hadden onvoldoende statistische power in twee van hun drie studies en -mischien nog belangrijker- ze introduceerden een actieve controleconditie die niet overeenkwam met het originele onderzoek. Dweck & Yeager corrigeerden deze afwijkingen en toonden aan dat, wanneer de data van alle studies samen werden geanalyseerd, de resultaten van Mueller & Dweck werden bevestigd. Dit benadrukt het belang van zorgvuldig opgezette replicatiestudies om robuuste, betrouwbare conclusies te trekken.

3. Verdachte motieven bij sommige repliceerders: Ontmaskeraars ontmaskerd? Repliceerders hebben een belang bij het mislukken van replicaties en permitteren zich te veel vrijheden

Een nieuw artikel van Bryan, Yeager & O’Brien (2019) werpt een ander licht op de replicatiecrisis in de psychologie. Het beeld van originele auteurs als sjoemelaars en van repliceerders als morele verdedigers moet worden herzien. Repliceerders hebben vaak een belang bij mislukte replicaties en nemen te veel vrijheden in onderzoeksopzet en data-analyse. Dit kan leiden tot gemaskeerde positieve resultaten en misleidende conclusies. Het is belangrijk om kritisch te zijn naar zowel originele auteurs als repliceerders, aangezien beide groepen opportunistische belangen kunnen hebben.

4. Antwoorden op vier belangrijke vragen over de groeimindset

Onderzoek toont aan dat een groeimindset correleert met betere cijfers, vooral bij leerlingen die moeite hebben met leren. Groeimindset-interventies zijn effectief wanneer ze goed worden toegepast en gericht zijn op kwetsbare leerlingen in een ondersteunende context. Ondanks dat de effecten van deze interventies klein lijken, zijn ze betekenisvol omdat de interventies eenvoudig en goedkoop zijn. Het gebied van groeimindsetinterventies die door leraren worden uitgevoerd is nog in ontwikkeling, maar directe interventies bij leerlingen zijn momenteel het meest effectief. Grootschalig en goed uitgevoerd onderzoek rechtvaardigt het vertrouwen in de groeimindsettheorie en de effectiviteit van groeimindsetinterventies.

5. Het belang van heterogeniteit: Paradigmaverschuiving in sociale wetenschap: de heterogeniteitsrevolutie

Een essay van Tipton, Bryan en Yeager beschrijft een paradigmaverschuiving in de sociale wetenschappen, de zogenaamde heterogeniteitsrevolutie. Dit nieuwe paradigma stelt dat interventies niet voor iedereen en in alle omstandigheden werken, wat traditionele replicatieonderzoeken vaak missen. In plaats van te focussen op gemiddelde effecten bij grote steekproeven, benadrukken zij het belang van heterogeniteit en moderatoren die invloed hebben op de effectiviteit van interventies. Dit vraagt om teamgericht en grootschalig onderzoek om relevante variabelen binnen personen, contexten en interventies te identificeren, vergelijkbaar met de samenwerking in de natuurkunde voor projecten zoals de deeltjesversneller in CERN.

6: Twee nieuwe onderzoeken over effecten van groeimindset-interventies met verschillende conclusies: hoe kan dit?

Er zijn twee nieuwe studies over de effecten van groeimindsetinterventies die verschillende conclusies trekken. Macnamara & Burgoyne (2022) zeggen dat deze interventies nauwelijks werken, omdat veel studies slecht zijn opgezet en er sprake is van publicatiebias. Burnette et al. (2022) vonden echter positieve effecten op schoolprestaties, geestelijke gezondheid en sociaal functioneren, vooral bij bepaalde doelgroepen die het meeste baat hebben bij deze interventies. Tipton et al. (2022) leggen uit waarom deze verschillende conclusies ontstaan. Ze zeggen dat Macnamara & Burgoyne verouderde methoden gebruikten, terwijl Burnette et al. moderne technieken toepasten die beter rekening houden met variaties in de resultaten. Dit betekent dat de aanpak van Burnette et al. meer in lijn is met de huidige beste praktijken. Tipton en haar collega’s pleiten ervoor om niet meer simpelweg te vragen of een interventie wel of niet werkt, maar te kijken naar hoe en voor wie het werkt. Zo krijg je een beter begrip van de variatie in effecten tussen verschillende mensen en situaties.

Reflectie

Kritisch onderzoek en het uitdagen van psychologische theorieën, zoals de mindsettheorie, is essentieel voor de vooruitgang van de wetenschap. Het is belangrijk om het beeld te corrigeren van uitdagers als nobele strijders voor de wetenschap en originele onderzoekers, zoals Carol Dweck, als verkeerd oneerlijk of incompetent. Ook replicatoren kunnen fouten maken en verkeerde motieven hebben. In het geval van de mindsettheorie hebben ze echter een nuttige rol gespeeld. Hun kritiek heeft geleid tot aanscherping van de theorie; heterogeniteit is nu een belangrijk onderdeel ervan, wat het eerst niet was. Ondanks de nuttige rol van deze kritieken, toont de bovenstaande analyse aan dat er veel kritiek te geven is op de replicaties die tot nu toe zijn uitgevoerd. De mindsettheorie is niet zaligmakend en nog niet voltooid, maar het fundament onder de theorie is sterk en het concept blijft relevant voor de onderwijspraktijk en daarbuiten.