Probeer je een nieuwe baan te vinden? Heb je al veel sollicitatiebrieven gestuurd zonder enig succes? Wel, het versturen van sollicitatiebrieven in reactie op een vacature is misschien niet de meest effectieve manier om nieuw werk te vinden. Misschien kan een verandering van tactiek je helpen om enkele nieuwe deuren te openen. Eerst geef ik een korte uitleg. Vervolgens geef ik een suggestie hoe je deze uitleg kunt gebruiken.
De kracht van zwakke verbindingen
Socioloog Mark Granovetter schreef in 1974 een klassieke publicatie met als titel ‘Getting a Job’. Hij had bestudeerd hoe mensen hun huidige baan hadden gevonden en kwam erachter dat 56% van hen deze gevonden had via netwerken, 18,8% via formele kanalen (vacatures, werving- en selectiebureaus) en 20% door open te solliciteren. Verder vond hij dat van de mensen die hun baan via netwerken hadden gevonden (wat gold voor de meerderheid van de mensen), 16,7% hem gevonden had via een naaste relatie (een “sterke verbinding”), iemand die ze minsten één keer per week zagen, 55,6% had hem gevonden via een relatie die ze slechts af en toe ontmoetten, vaker dan één keer per jaar maar minder dan twee keer per week (een “zwakke verbinding”) en 28% door een relatie die ze zelden ontmoetten, een keer per jaar of minder vaak (een insignificante verbinding).
Zwakke verbindingen: belangrijk voor het vinden van werk
De verrassende conclusie is: mensen vinden hun baan meestal niet via formele kanalen en ook niet via hun naaste vrienden en kennissen. In plaats daarvan vinden ze hun baan meestal via zwakke verbindingen, via mensen die ze slechts af en toe zien, mensen in de periferie van hun persoonlijke netwerk. De reden is dat je vrienden en naaste kennissen zich bewegen in de zelfde cirkels als jij en grofweg hetzelfde zien en weten. Solliciteren op een vacature lijkt prachtig maar heeft ook een nadeel: velen hebben die vacature waarschijnlijk gezien wat betekent dat je per definitie concurrentie hebt als kandidaat.
Maar de zwakke verbindingen introduceren je in nieuwe werelden. Zij hebben verbindingen met nieuwe netwerken die jij niet kent en ziet. Daardoor kunnen ze je als het waren katapulten naar nieuwe omgevingen.
Een voorbeeld van het gebruik van de kracht van zwakke verbindingen
Wanneer je je eenmaal realiseert hoe belangrijk zwakke verbindingen zijn is het relatief makkelijk om deze kennis te gebruiken. Hier is een aanpak die je zou kunnen proberen. Om te beginnen, schrijf een korte en eenvoudige e-mailtekst waarin je a) de persoon begroet, b) zegt dat je zoekt naar een nieuwe baan en leg uit wat voor werk en werkomgeving je zoekt, c) vraag de persoon of hij of zij iemand kent met wie jij daarover eens zou kunnen praten. Om een idee te krijgen van hoe zo’n email er uit zou kunnen zien, is hier een voorbeeld:
Maak vervolgens een selectie van, zeg, 5 mensen met wie je zwakke verbindingen hebt (mensen die je af en toe ziet, meer dan eens per jaar maar minder vaak dan twee keer per week). Misschien kun je voor het maken van je selectie een sociale netwerk site gebruiken zoals LinkedIn of Facebook.
Proberen kan weinig kwaad
Verstuur de e-mail dan naar deze mensen en wacht op het antwoord. Hopelijk brengt het je in contact met één of meer mensen die geïnteresseerd zijn om met je te praten. Zo niet, dan herhaal je de voorgaande stappen en verstuur je nog een paar mailtjes. Zelfs als dit proces niet leidt tot nieuwe mogelijkheden dan zou dat nog niet de ergste zaak van de wereld zijn omdat het niet moeilijk is en niet veel tijd vergt om dit te doen.
Probeer het uit en kijk hoe het werkt. Laat me het weten.
Open link
► Dit artikel van West (2023) stelt dat sociale verbindingen met niet-dichte relaties (zoals vreemden en zwakke banden) belangrijke voordelen kunnen hebben voor intellectuele bescheidenheid en altruïsme ten opzichte van zowel gelijkgestemden als andersdenkenden. Ondanks dat veel onderzoek zich richt op de voordelen van sociale connecties met naasten, kunnen interacties met vreemden en zwakke banden, die vaak nieuwe en diverse achtergronden hebben, bijzonder bijdragen aan prosociale processen die openheid en vriendelijkheid bevorderen jegens andersdenkenden. De Positiviteit Resonantie Theorie suggereert dat de kwaliteit van deze interacties, gekenmerkt door gedeelde positieve affectie en zorgzame synchronie, vooral kan bijdragen aan gemeenschapsvoordelen.
In vijf studies onderzoekt dit proefschrift of positiviteit resonantie met zwakke banden en vreemden de prosociale kwaliteiten van intellectuele bescheidenheid en altruïsme vergroot. West gebruikte verschillende methoden om positiviteit resonantie met zwakke banden en vreemden te manipuleren en te meten, terwijl er herhaalde metingen werden gedaan van intellectuele bescheidenheid en altruïsme ten opzichte van mensen met vergelijkbare of tegengestelde politieke opvattingen over diverse onderwerpen. Uit de eerste associatietest (Studie 1; N = 399) bleek dat positiviteit resonantie met vreemden intellectuele bescheidenheid kan vergroten. In Studie 2 (N = 72) werd de valentie (emotionele waarde) van zwakke band ervaringen gemanipuleerd in een binnen-proefpersonenontwerp. Studie 3a (N = 275) en 3b (N = 376) onderzochten de effecten van een gedragsinterventie op verbondenheid met zwakke banden en vreemden. Ten slotte testte Studie 4 (N = 91) of positiviteit resonantie na een ontmoeting met een sterke of zwakke band collega geassocieerd was met intellectuele bescheidenheid en altruïsme op de werkvloer.
De bevindingen suggereren dat positiviteit resonantie met vreemden intellectuele bescheidenheid jegens andersdenkenden kan vergroten, terwijl positiviteit resonantie met zwakke banden altruïsme jegens zowel gelijkgestemden als andersdenkenden kan bevorderen. Het artikel concludeert met een discussie over toekomstige onderzoeksrichtingen en de implicaties van deze bevindingen voor het bouwen van coöperatieve en bloeiende gemeenschappen.