Verbeteren door te verwijderen, een onderbenutte strategie

Als je situaties, objecten of gedrag wilt verbeteren moet je bedenken hoe je dat wilt doen. Onderzoekers Adams et al. (2021) hebben onderzocht of mensen evenzeer geneigd zijn om die verbeteringen proberen te bereiken door dingen toe te voegen (additieve transformaties) of door dingen te verwijderen (subtractieve transformaties).

Kortom: hoe verbeter je een tekst? Hoe verbeter je een takenpakket? Hoe verbeter je een recept? Voegen mensen, als ze verbetering proberen te bereiken eerder componenten (woorden, taken, ingrediënten) toe of verwijderen ze eerder componenten?

Observatiestudies

Adams et al. voerden eerste enkele observatiestudies uit waarin zij vaststelden dat de deelnemers aan het onderzoek meer geneigd waren om dingen toe te voegen dan om te verwijderen. Zij deden acht onderzoeken waarin ze lieten zien dat mensen eerder geneigd zijn om componenten toe te voegen dan te verwijderen. In deze onderzoeken bleken mensen meer geneigd om componenten toe te voegen dan om componenten te verwijderen.

In één gecontroleerde observatie vroegen ze de deelnemers bijvoorbeeld om een reeks digitale rasterpatronen symmetrisch te maken door ze aan te passen. Toevoegen of verwijderen kon door middel van klikken op de vakken en kostte evenveel moeite. Slechts 20% koos voor het verwijderen van vlakken en 80% door vakken toe te voegen.

Experimenten

In acht experimenten lieten zij vervolgens zien dat mensen eerdere aan verbeteren door toevoegen dan verbeteren door verwijderen denken in de volgende situaties:

1. wanneer ze niet expliciet aangespoord worden om verwijderen als optie te overwegen;
2. wanneer ze slechts één kans (versus meerdere) hadden om de tekortkomingen van een additieve zoekstrategie te herkennen of
3. wanneer ze onder een hogere (versus lagere) cognitieve belasting waren.

Reflectie

Ik herken deze neiging om eerder aan toevoegen dan aan verwijderen te denken goed. Maar verwijderen kan enorm krachtig zijn.

Ik herinner me hoe ik ooit samen met collega’s in een werkproces op zoek ging naar alles wat we zouden kunnen schrappen zonder dat dat tot een verslechtering van onze toegevoegde waarde zou leiden. We waren verrast door hoeveel kleine en soms ook wat grotere dingen we konden schrappen zonder dat dit de kwaliteit van ons werk aantastte. Ook waren we verrast over hoeveel minder tijd en inspanning ons nieuwe proces kostte. Schrappen had heel goed gewerkt. Sometimes less is more.

Een manier om eens te kijken wat je kunt schrappen is via de cirkeltechniek. Hier kun je lezen hoe je dat kunt doen.

Dank aan Paul van Alberda die me wees op dit onderzoek.