Een tijdje geleden noemde ik Steven Weinberg’s boek To explain the world ,een boek dat me erg aansprak. Nu is een boek verschenen over ongeveer hetzelfde onderwerp. Het boek heet The upright Thinkers en het is geschreven door Leonard Mlodinow.

Lees verder »

Een tijdje geleden schreef ik over het belang van het combineren van hoop en kritisch denken. Hoop zonder kritisch denken is naïviteit; kritisch denken zonder hoop is cynisme; de afwezigheid van beide is apathie, schreef ik toen. Die combinatie is in het algemeen belangrijk in het leven, denk ik, en ook wanneer we lezen over aanpakken die ons leven en werken beter zouden kunnen maken. Eén van de redenen om hier vandaag over na te denken is dat ik een interessant mailtje kreeg van David Creelman.

De neurowetenschap krijgt steeds meer aandacht. Hoe relevant is deze tak van wetenschap voor coaches?

Er is de laatste jaren sprake van een toenemende belangstelling voor de neurowetenschap. De neurowetenschap is de wetenschappelijke studie van ons zenuwstelsel en is meer dan een onderdeel van de biologie omdat veel disciplines een bijdrage leveren aan het vakgebied. Het is een enorm omvangrijk onderzoeksgebied dat nog relatief jong is en volop in ontwikkeling. Als ik met coaches praat over neurowetenschap (bijvoorbeeld naar aanleiding van nieuw onderzoek of een boek) merk ik vaak twee soorten reacties op.

Lees verder »

Michael Shermer heeft een nieuw boek geschreven, getiteld The Moral Arc, waarin hij betoogt dat wetenschap en rede de wereld de wereld steeds beter hebben gemaakt en nog steeds beter maken. In welke zin beter? In de zin van rechtvaardigheid, waarheid en vrijheid. Met andere woorden: de wereld wordt steeds rechtvaardiger en vrijer voor steeds meer mensen en we krijgen steeds meer zicht op de werkelijkheid. In het boek legt hij eerst uit wat hij bedoelt met de begrippen moreel en progressie en waarom hij wetenschap en reden, niet religie, ziet als de belangrijkste veroorzakers van deze morele progressie.

Lees verder »

We horen vandaag de dag vaak over racisme en hoe slecht het is. Beroemde voetballers roepen ons via spotjes op om ‘nee’ te zeggen tegen racisme. Door het woord racisme te gebruiken verwijzen we naar het onderliggende begrip ras. Rassen komen in de biologie her en der voor. We bedoelen er subsoorten mee. We begrijpen allemaal misschien niet precies maar wel ongeveer wat er bedoeld wordt als we het hebben over rassen en racisme. Als ik zeg dat we het allemaal ongeveer begrijpen dat bedoel ik dat we het associëren we met begrippen als het blanke ras, het zwarte ras, het joodse ras, het Aziatische ras. Als ik zeg dat we het niet precies begrijpen dan bedoel ik dat we bijvoorbeeld niet zeker weten wat iemand nu precies tot een Jood maakt, en of er bijvoorbeeld Chinezen en Indiërs wel of niet tot hetzelfde ras behoren. Het wordt ook verwarrend als we nadenken over het ras van president Obama. Behoort hij tot het ‘zwarte’ ras? Dat wordt wel vaak gezegd (de eerste ‘zwarte’ president van de Verenigde Staten) maar hoe zit het dan met het feit dat zijn moeder ‘blank’ was?

Steven Weinberg (81) won in 1979 de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor zijn bijdragen aan de unificatie van de zwakke kernkracht en elektromagnetische interactie tussen elementaire deeltjes. Hij publiceerde recent een boeiend boek, To Explain the World, over een onderwerp dat hem al vele jaren heeft gefascineerd: de ontdekking van de wetenschap.

Lees verder »

© 2011, Coert Visser

Wetenschap kan worden gedefinieerd als de systematische onderneming van het bouwen en organiseren van kennis in de vorm van toetsbare verklaringen en voorspelling over de wereld. Wetenschap is een van de grootste uitvindingen van de mensheid die het vermogen heeft om ons leven en onze samenleving te verbeteren.

De kern van het wetenschappelijke proces bestaat uit het doen van observaties, het lezen van wetenschappelijke literatuur, het formuleren van vragen, het toetsen van ideeën via systematisch onderzoek en het delen van bevindingen. Het systeem van wetenschap bevat principes en regels die helpen om wetenschap zelfcorrigerend en cumulatief te maken. Wetenschappers dienen niet alleen hun bevindingen via publicaties met elkaar te delen maar ook beschrijvingen van hun methodes zodat replicatie van hun onderzoek door andere wetenschappers mogelijk wordt. Een proces van collegiale toetsing, peer review genaamd, functioneert als een filter om ervoor te zorgen dat alleen onderzoek dat voldoet aan wetenschappelijke eisen in wetenschappelijke tijdschriften verschijnt. Replicatiestudies maken het mogelijk om bevindingen te toetsen via dezelfde methodes maar met andere proefpersonen en onderzoekers.

Lees verder »

Op  Annie Murphy Pauls voorspelbaar interessante blog The Brillant Blog staan twee nieuwe artikelen over interesse; over wat het is, hoe het zich ontwikkelt en waar het toe leidt (hier en hier). Ik probeer hieronder samen te vatten (en hier en daar te parafraseren) wat ze zegt en raad je aan haar blog te bezoeken als je er meer over wilt weten.

Annie schrijft over de opkomende wetenschap van interesse die laat zien dat wanneer we geïnteresseerd zijn we informatie beter en dieper verwerken, we harder werken en langer volhouden. En wanneer vinden we dingen eigenlijk interessant? Het blijkt zo te zijn dat dingen, om interessant te kunnen zijn, nieuw, complex en begrijpelijk moeten zijn. Wanneer we eenmaal geïnteresseerd zijn in iets kan onze interesse autonoom verder groeien en ontwikkelen. Dit komt doordat, wanneer we een onderwerp interessant vinden, we vaak nieuwe informatie tegenkomen die in zekere mate op gespannen voet staat met wat we al over het onderwerp wisten. Omdat we dit conflict tussen wat we al wisten en deze nieuwe informatie willen oplossen, is onze interesse verlengd.

Lees verder »

Cognitief wetenschappers, zoals Keith Stanovich, onderscheiden twee basisvormen van rationaliteit: 1) epistemische rationaliteit, ervoor zorgen dat onze overtuigingen corresponderen met de werkelijkheid en 2) instrumentele rationaliteit, ons zodanig gedragen dat we bereiken wat we bereiken willen. Instrumentele rationaliteit heeft betrekking op doen wat werkt en epistemische rationaliteit heeft betrekking op het vinden van waarheid. Mijn mening is dat het gevaarlijk is om elk van deze twee rationaliteiten te negeren.

Lees verder »