Interessante nieuwe informatie over een effectieve mindset-interventie. Een nieuw onderzoek van Yeager et al. (2016) bestudeerde de effecten van zogenaamde voorbereidende lekentheorie-interventies om raciale, ethnische en socio-economische prestatiekloven te voorkomen op de universiteit.

Eerder schreef ik al enkele artikelen over wilskracht.

In Geloven in de ‘onuitputtelijkheid’ van wilskracht werkt beschreef ik onderzoek van Job et al (2010). In dat onderzoek wordt onderscheid gemaakt tussen twee manieren van denken over wilskracht. De ene manier ziet wilskracht als gelimiteerd, beperkt aanwezig; de andere ziet wilskracht als ongelimiteerd. Job et al lieten met hun onderzoek zien dat studenten met een ongelimiteerde wilskracht theorie zichzelf beter konden reguleren en betere resultaten haalden ook onder druk.

Eerder onderzoek liet al zien dat het ego depletion model van wilskracht te simpel is. Nu is er onderzoek dat het hele bestaan van ego depletion in twijfel trekt.

Een populair begrip in de moderne psychologie is het begrip ego depletion ofwel ego-uitputting (zie onder andere Baumeister & Tierney, 2012). Kort gezegd gaat het ego-depletion model er van uit dat zelfbeheersing of wilskracht afhangt van een beperkte voorraad mentale energie. Wanneer je je lang probeert te concentreren of beheersen dan verbruik je, volgens Baumeister, die energie en begint de voorraad langzaam maar zeker op te raken. Hoe meer die energie opraakt hoe moeilijker het dan wordt om je te blijven beheersen. Dit ego depletion effect zou ook algemeen zijn. Elke taak die zelfbeheersing vergt put je energievoorraad uit en wanneer je energievoorraad uitgeput raakt wordt het moeilijker om je te concentreren of beheersen voor welke taak dan ook. Volgens de ego-depletie onderzoekers moet je zorgen dat je energie-voorraad weer wordt aangevuld, bijvoorbeeld door te rusten en te eten.

Zorgvuldig ontworpen mindsetinterventies kunnen, zo blijkt uit onderzoek, de schoolprestaties van leerlingen verbeteren (Blackwell et al., 2007; Good et al. 2007). Nu is aangetoond dat ook kortdurende en goedkope mindsetinterventies positieve effecten kunnen hebben. Hier is een voorbeeld van een onderzoek waaruit dit blijkt. In een experiment, uitgevoerd door Dave Paunesku, Carissa Romero, David Yeager, Greg Walton en Carol Dweck (Paunesku, 2013) met 1,594 middelbare scholieren, verhoogde een 30 minuten durende online mindsetinterventie bestaande uit een eenvoudige slide show presentatie, de mate waarin onderpresterende leerlingen (de 33% laagst scorende) goede cijfers behaalden in verschillende vakken. Over een heel semester haalden leerlingen die meededen aan de online mindset interventie 14% hogere scores dan leerlingen in de controle groep (zie tabel hieronder).

Lees meer

Implicit Theories About Willpower Predict Self-Regulation and Grades in Everyday Life
Job, Walton, Bernecker, and Dweck (in press)

Samenvatting [vert CV]: Laboratoriumonderzoek laat zien dat wanneer mensen geloven dat wilskracht een overvloedige (in plaats van een zeer gelimiteerde) bron is zij meer zelfbeheersing laten zien na veel eisende taken. Sommigen hebben zich echter afgevraagd of deze ‘ongelimiteerde’ theorie leidt to verkwisting van bronnen en slechtere uitkomsten in het dagelijkse leven wanneer er hoge eisen worden gesteld aan zelfregulatie. Om dit te onderzoeken voerden wij een longitudinaal onderzoek uit waarbij we de theorieën van studenten over wilskracht beoordeelden en hun zelfregulatie en studieprestaties volgden. Zoals gehypothetiseerd voorspelde een ‘ongelimiteerde’ theorie betere zelfregulatie (beter time management en minder uitstellen, ongezond eten en impulsieve uitgaven doen) voor studenten aan wie hoge eisen werden gesteld aan hun zelfregulatie. Bovendien haalden van de studenten met een hoge studiebelasting degenen met een ongelimiteerde theorie hogere cijfers wat gemedieerd werd door minder uitstellen. Deze bevindingen spreken het idee tegen dat een gelimiteerde theorie mensen helpt om hun bronnen effectiever te alloceren. In plaats daarvan zijn het de mensen met een ongelimiteerde theorie die goed zelfreguleren wanneer er sprake is van hoge eisen.

Met toestemming van David Yeager post ik hier de samenvatting van een white paper die is opgesteld voor de “White House meeting on Excellence in Education: The Importance of Academic Mindsets”. Let op: een deel van de data die in deze paper gepresenteerd worden zijn nog niet gepubliceerd en moeten dus niet worden geciteerd zonder toestemming.  Lees verder »

Via Anne Murphy Pauls mooie website vond ik dit artikel dat op research gebaseerd kleine psychologische interventies die grote en lange termijn impact hebben kunnen worden opgeschaald mits dat op een contextgerichte manier wordt gedaan.

Social-Psychological Interventions in Education: They’re Not Magic
door David S. Yeager and Gregory M. Walton

Samenvatting [vertaling CV]: Recente gerandomiseerde experimenten hebben laten zien dat ogenschijnlijk kleine sociaal-psychologische interventies in onderwijs – kleine oefeningen die gericht zijn om de gedachten, gevoelens en overtuigingen van studenten over school – kunnen leiden tot grote verbeteringen in studentprestaties en tot grote reducties in prestatiekloven zelfs maanden en jaren later. Deze interventies leren leren studenten geen vakinhoudelijke inhoud aan maar zijn in plaats daarvan gericht op de psychologie van de student, zoals hun overtuiging dat ze het potentieel hebben om hun intelligentie te verbeteren of dat ze op deze school thuis horen en er gewaardeerd worden.  Wanneer sociaal-psychologische interventies blijvende effecten hebben kan het verrassend en zelf “magisch” lijken wat kan maken dat mensen ze gaan zien als snelle oplossingen voor gecompliceerde problemen of ze gaan beschouwen als niet de moeite waard om serieus te nemen. Dit artikel raad beide reacties af. Het zet de theoretische basis van enkele prominente sociaal-psychologische interventies op een rijtje en benadrukt dat ze blijvende effecten hebben omdat ze gericht zijn op de subjectieve ervaringen van studenten op school, omdat ze overtuigende maar subtiele methoden gebruiken om psychologische ideeën over te dragen en omdat ze recursieve processen aanboren die aanwezig zijn in onderwijs omgevingen. Door psychologische interventies te zien als krachtig maar contextafhankelijke instrumenten kunnen onderwijsonderzoekers beter toegerust zijn om deze op te schalen. Dit overzichtsartikel sluit af met een discussie over de uitdagingen bij het opschalen van psychologische interventies en hoe deze uitdaging kunnen worden overwonnen.