Het functioneren van leerlingen wordt beïnvloed door hun motivatie. Een nieuwe meta-analyse (k=344, N=223209) van Howard et al. (2020) brengt de relatie in kaart, tussen verschillende soorten motivatie zoals die binnen de zelfdeterminatietheorie worden onderscheiden, en verschillende aspecten van functioneren van leerlingen. Hieronder bespreek ik enkele highlights van dit onderzoek.

Lees verder »

Er is een boek verschenen over de psychologie van complimenteren: Psychological perspectives on praise (Brummelman (Ed.), 2020). Complimenteren is een techniek die we vaak gebruiken en vaak met de beste bedoelingen. Maar de psychologie van complimenteren is behoorlijk complex. De effecten van complimenten zijn lang niet altijd wat we ervan verwachten. In dit boek belichten 36 onderzoekers in 16 hoofdstukken complimenten vanuit verschillende theoretische perspectieven zoals de self-enhancement theorie, de self-verification theorie, de attributietheorie, en de zelfdeterminatietheorie. Hieronder bespreek ik kort twee interessante hoofdstukken uit het boek.

Lees verder »

Jiseul Sophia Ahn & Johnmarshall Reeve (2020) geven in een nieuw onderzoek meer inzicht in hoe onze waarden zich tijdens onze jeugd ontwikkelen. Ze maken daarbij gebruik van het onderscheid uit de zelfdeterminatietheorie (ZDT) tussen intrinsieke waarden en extrinsieke waarden.Lees verder »

Als ouders vinden we weinig dingen belangrijker dan dat het goed gaat met onze kinderen. Gelukkig hebben we via de manier waarop we hen opvoeden een aanzienlijke invloed op hun mentale gezondheid. Om die invloed goed te kunnen gebruiken is het belangrijk om te weten wat goed werkt in opvoeden. Joussemet et al. (2018) zijn momenteel bezig met onderzoek waarvan de resultaten nog niet binnen zijn. Hun beschrijving van hun onderzoek is toch al interessant omdat het inzicht geeft in enkele kernaspecten van effectief opvoeden. Lees verder »

Een bekend type interventies dat voortkomt uit de positieve psychologie zijn dankbaarheidsinterventies. Dit zijn interventies die ontworpen zijn om positieve kwaliteiten, situaties en mensen in je leven meer te gaan waarderen. Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd dat deze interventies je psychologisch welbevinden kunnen verbeteren (bijv. Seligman et al., 2005). Daarom zijn ze vaak aangeboden en aanbevolen als zelfhulptechnieken (zie o.a. Duckworth et al., 2005). Recent zijn er echter aanwijzingen gevonden dat de gevonden verbeteringen in welbevinden verklaard kunnen worden door placebo-effecten (Wood et al., 2010, Davis et al., 2016). Een nieuw onderzoek ondersteunt deze scepsis. Lees verder »

Een nieuw artikel van Martela et al. (2019) geeft interessante nieuwe inzichten in wat voor soorten levensdoelen we kunnen stellen en hoe deze samenhangen met ons welzijn. De auteurs gaan in het artikel in op de onderliggende dimensies van aspiraties en op welke individuele aspiraties er zoal zijn. Ook onderzoeken ze wat de relaties tussen verschillende soorten aspiraties zijn met diverse indicatoren van welzijn en onwelzijn. Ze gebruiken in hun onderzoek een variatie aan statistische technieken, variërend van traditionele technieken tot nieuwe en geavanceerde technieken zoals network analysis.

Lees verder »

Werkt autonomie-ondersteunend onderwijs ook in andere culturen? Onderzoekers Yu et al. (2016) deden een longitudinale studie naar de effecten van autonomie-ondersteuning bij Chinese leerlingen die de overgang maakten van de basisschool naar het middelbaar onderwijs (N=236). De studie duurde 18 maanden. De onderzoekers namen op 4 momenten vragenlijsten af: in de herfst van de 1e klas (T1), in de lente van de 1e klas (T2), in de herfst van de 2e klas (T3) en in de lente van de 2e klas (T4).

Lees verder »

Als je ergens emotioneel mee worstelt, bijvoorbeeld omdat je een heftige of traumatische ervaring hebt meegemaakt, dan kan expressief schrijven goed helpen. Expressief schrijven is een oefening die gebaseerd is op het werk van James Pennebaker en zijn collega’s (zie o.a. Pennebaker, 2016). Het houdt in dat je gedurende een dag of vier 20 minuten per dag schrijft over iets dat zeer persoonlijk en belangrijk voor je is. Wat je schrijft, is alleen voor jou bedoeld.

Snel schrijven is een manier van werken die goed kan helpen als je een stuk moet produceren en steeds maar niet vooruitkomt. Dat je niet vooruitkomt, heeft er misschien mee te maken dat je voortdurend maar blijft nadenken over hoe je je stuk nou precies moet gaan opzetten of waar je moet beginnen. De gedachten blijven maar door je hoofd malen en het lukt je maar niet om een goed overzicht te krijgen van wat je nu in je stuk wilt gaan zeggen. En omdat je het je maar niet lukt om dat heldere overzicht te verkrijgen, stel je het eigenlijke schrijven voortdurend uit. Herken je dit soort situaties? Dan is snel schrijven een aanpak die je eens moet uitproberen. 

Lees verder »

Recent bracht een deelnemer in onze training progressiegericht coachen een casus in als intervisie-oefening (volgens deze aanpak). Als casus bracht hij in dat onlangs bekend was geworden dat zijn moeder beginnende dementie had. Hij wilde graag tips ontvangen van zijn medecursisten over hoe hij zo effectief mogelijk om zou kunnen gaan met deze situatie. Wat hij graag wilde, was dat hij een manier van omgaan met de situatie zou vinden waarbij hij zoveel mogelijk voor zijn moeder kon betekenen en zelf intussen ook goed voor zichzelf kon blijven zorgen zodat hij ook zelf overeind zou blijven. De intervisie oefening leverde veel op en was nuttig voor de persoon die de casus inbracht en ook voor de andere deelnemers die tips en complimenten aan hem gaven. Er kwamen veel en gevarieerde complimenten en tips naar voren. Er werd veel steun naar voren gebracht en er kwamen zowel praktische als wat meer abstracte tips naar voren.

Lees verder »

Visser, C.F. (2017), Hoe creëer je een leergierige cultuur? TvOO – Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties, Nr. 4.

Leergierigheid is goed voor individuen en organisaties. Dit artikel legt uit waarom dat zo is en hoe je een cultuur van leergierigheid kunt ontwikkelen.

We leren op het moment dat er iets gebeurt wat we nog niet wisten of verwachtten. Het is niet zo dat we alleen leren als we er bewust voor kiezen. Het gebeurt voortdurend en we kunnen dan ook niet besluiten om niet meer te leren. Psychologen hebben verschillende vormen van leren bij mensen en andere dieren ontdekt, van eenvoudig tot complex, die geheel of deels automatisch en onwillekeurig plaatsvinden (Haselgrove, 2016), zoals: habituatie, klassieke conditionering, operante conditionering en sociaal leren.

Lees verder »

Een nieuw onderzoek van Schleider & Weisz (2017) wijst op een veelbelovende manier om tieners te helpen die last hebben van depressie en angst. De onderzoekers ontwierpen een zogenaamde single session intervention (SSI) gebaseerd op een groeimindset van persoonlijkheid. Met andere woorden, het idee dat persoonlijkheid veranderbaar is. De sessie duurde 30 minuten en werd door de kinderen (N=96) die last hadden van angst en/of depressie zelfstandig gedaan achter de computer. Vervolgens werden gedurende 9 maanden bij kinderen (en bij kinderen in een controlegroep) gekeken hoe hun angst en/of depressie zich ontwikkelden (zowel volgende kinderen zelf als volgens hun ouders). De resultaten waren verrassend.

Tijdens trainingen met leidinggevenden merk ik regelmatig dat leidinggevenden soms met een lichte angst kijken naar lastige gesprekken die ze moeten voeren met bepaalde medewerkers. In hun eigen organisatie voelt het voor hen als te onveilig om dit te laten merken maar bij ons in de training lukt dit wel. Eigenlijk is dit normaal. Het is normaal dat cursisten zich tijdens onze training veilig genoeg voelen om te durven zeggen dat ze een gesprek lastig vinden en een zekere angst hebben om het gesprek te gaan voeren. Onze training vormt namelijk een veilige leerzone waarin het toegestaan en ook normaal is om te werken aan dingen die je lastig en (een beetje) eng vindt. Het is zelfs precies de bedoeling om dit te doen. Je krijgt de gelegenheid om dingen uit te proberen en feedback en hulp te ontvangen. Het resultaat is dat je je iets (of veel!) competenter gaat voelen en dat je angst afneemt. 

Lees verder »

Een cursist stelde me gisteren de vraag: “Hoe komt het toch dat een controlerende manier van aansturen en lesgeven zoveel voorkomt terwijl een autonomie-ondersteunende manier zoveel beter en prettiger werkt?” Ik zal hieronder proberen deze vraag te beantwoorden. Voordat ik dat doe, geef ik eerst een korte samenvatting van wat autonomie-ondersteuning en gecontroleerde regulatie inhouden. Uit veel onderzoek binnen de zelfdeterminatietheorie is gebleken dat autonome motivatie in allerlei opzichten veel beter werkt dan gecontroleerde motivatie. Een autonomie-ondersteunende manier van begeleiden en aansturen van mensen werkt dan ook beter dan een gecontroleerde manier van aansturen en begeleiden (gecontroleerde regulatie). Het onderstaande plaatje uit mijn boek Kiezen voor progressie (2016) vat de verschillen tussen autonome motivatie en gecontroleerde motivatie en hun verschillende effecten, samen:

Lees verder »

Tijdens de Training progressiegericht werken met groepen vroegen wij cursisten gisteren een oefening te doen die we “Wat heb je geleerd?” noemen. Tijdens deze oefening vragen we hen in duo’s met elkaar te praten over iets waarvan ze vroeger betwijfelden of ze er ooit beter in zouden kunnen worden maar waar ze toch beter in zijn geworden. Via enkele hulpvragen bespreken ze dan met elkaar waarin ze tegen hun eigen verwachting beter zijn geworden en hoe hen dat gelukt is. Deze oefening is een voorbeeld van een zelfovertuigingstechniek.

Lees verder »