Succes, van welke soort dan ook, is niet volledig maakbaar. Geluk, in de zin van toeval, speelt een rol in het bereiken van wat dan ook. En waarschijnlijk is de rol van geluk wel groter dan we ons realiseren. En ik denk dat geluk niet echt af te dwingen is. Maar het omgekeerde geldt, denk ik, wel. Je kunt het wel heel onwaarschijnlijk maken dat het geluk je gaat toelachen. De manier om dat te doen is om niet actief te zijn en niet je best te doen voor wat je belangrijk vindt. Om geluk uit te nodigen moet je wel actief zijn. Dingen uitproberen en initiëren, je onder de mensen begeven, je best doen en doorzetten als het moeilijk is. Bron
Dr. Keith Stanovich, hoogleraar menselijke ontwikkeling en toegepaste psychologie aan de Universiteit van Toronto, is een vooraanstaand deskundige op het gebied van de psychologie van het lezen en van rationaliteit. Zijn laatste boek, What Intelligence Tests Miss: The Psychology of Rational Thought, laat zien dat IQ-tests zeer onvolledige metingen zijn van cognitief functioneren. Deze tests falen in het beoordelen van rationele denkstijlen en vaardigheden die nochtans cruciaal zijn voor gedrag in de echte wereld. In dit interview met Keith Stanovich legt hij het verschil uit tussen IQ en rationaliteit en waarom rationaliteit zo belangrijk is. Ook deelt hij zijn visie op hoe rationaliteit kan worden verbeterd.
Het Dunning-Kruger effect is het verschijnsel dat mensen die mensen die minder competent zijn op een bepaald gebied zichzelf te positief inschatten terwijl mensen die uiterst competent zijn iets te streng zijn in hun zelfbeoordeling. De verklaring voor dit verschijnsel is dat je kennis nodig hebt over een competentiegebied om je eigen competentie enigszins realistisch te kunnen beoordelen. Het bestaan van het Dunning-Kruger effect is een beetje tegen-intuïtief en paradoxaal. Blijkbaar kun je je eigen gevoel over hoe goed je ergens in bent, niet goed vertrouwen. Dat je het gevoel hebt dat je ergens heel goed in bent, kan misschien zelfs een aanwijzing zijn dat je er dus helemaal niet zo goed in bent.Lees verder »
Matthew Killingsworth en Daniel Gilbert (2010) deden een onderzoek naar de “wandering mind” ofwel de afdwalende geest. Mensen hebben voor zover bekend als enige diersoort het vermogen om af te dwalen in hun gedachten. Met andere woorden: om na te denken over dingen waar ze niet nu mee bezig zijn. Dat kunnen dingen in het verleden of in de toekomst zijn. Het kan gaan om gebeurtenissen maar ook dingen die nooit gebeurd zijn of zullen gebeuren.
Dit vermogen om af te dwalen is een aspect van ons vermogen om te reflecteren op ons verleden en om doelen te stellen voor de toekomst. Maar er wordt vaak gedacht dat het ook een nadeel heeft. Velen denken dat een afdwalende geest een ongelukkige geest is en dat je beter de hoeveelheid tijd die je besteedt aan afdwalen kunt beperken en je aandacht beter vooral kunt richten op het hier en nu.Lees verder »
Heidi Grant Halvorson, PhD, is een experimenteel sociaal psycholoog en de auteur van Succeed: How We Can Reach Our Goals. Zij studeerde summa cum laude af in de psychologie aan de University of Pennsylvania en promoveerde aan de Columbia University, zich specialiserend in de psychologie van doelen stellen en motivatie. Haar onderzoek heeft zich gericht op het begrijpen van hoe mensen reageren op tegenslag en uitdagingen en hoe deze reacties beïnvloed worden door het type doelen dat zij stellen. Zij heeft artikelen gepubliceerd over onderwerpen zoals presteren, zelfregulatie, overtuigen en welbevinden. Ze was ook de co-redacteur van het wetenschappelijke handboek The Psychology of Goals. In dit interview praat ze over enkele van de meest fascinerende inzichten met betrekking tot hoe we op een wijze manier doelen kunnen stellen en hoe we die doelen kunnen bereiken.
Van oudsher hebben filosofen zich al verdiept in wijsheid. Maar binnen de psychologie heeft dit onderwerp tot voor kort relatief weinig aandacht gekregen, zeker vergeleken met een onderwerp als intelligentie. Maar de laatste jaren komt daar verandering in. Er is meer consensus ontstaan over wat we bedoelen met wijsheid, in welke mate het voorkomt bij mensen en waar het mee correleert. Grossmann & Brienza (2018) beschrijven in een nieuw artikel hoe wijsheid een unieke bijdrage kan leveren aan het oplossen van complexe vraagstukken van onze tijd.
Dopamine is een chemische stof in ons lichaam die functioneert als hormoon en neurotransmitter en die verschillende belangrijke functies vervult. Twee belangrijke functies waarin dopamine een centrale rol speelt, zijn de regulatie van motoriek en de regulatie van emoties.
Verschillende activiteiten, zoals eten, drinken, het bedrijven van seks, en vele andere activiteiten, maken dopamine vrij in ons brein. Wanneer een activiteit dopamine vrijmaakt, ontstaat bij ons het verlangen om die activiteit opnieuw te doen. Dopamine wordt soms één van de gelukshormonen genoemd omdat het een belangrijke rol speelt bij het ervaren van geluk, genot en plezier. Daarnaast kan de vrijmaking van dopamine ook een gunstig effect hebben op onze cognitieve prestaties.
Werk neemt een centrale plaats in ons leven in, niet alleen omdat het voorziet in ons levensonderhoud, maar ook omdat het een bron van persoonlijke voldoening en sociale erkenning kan zijn. Betekenisvol werk draagt bij aan ons algemeen welzijn en kan een aanzienlijke invloed hebben op onze mentale gezondheid. In dit artikel bespreek ik een nieuw artikel van de Finse psycholoog en filosoof Frank Martela over wat nu de kern van betekenis in werk is.
We leven in een tijd van ingrijpende veranderingen en talloze onzekerheden. Recent zijn we als maatschappij wakker geschud door de dramatische mogelijkheden en bedreigingen die artificiële intelligentie (AI) met zich meebrengt. Deze ontwikkelingen gaan zo snel dat de vooruitzichten zijn dat AI het werk van vele mensen binnen afzienbare tijd zal kunnen overnemen. Welke mogelijkheden en kansen zullen er in de toekomst voor ons zijn? Dit is een essentiële vraag want kansen zijn cruciaal voor het nastreven van doelen, en zonder kansen is progressie onwaarschijnlijk.
In een recente aflevering van het programma Mindf*ck, liet Victor Mids mensen in tweetallen meedoen aan een spelletje Monopoly. Aan het begin werd uitgelegd dat één van de twee diverse voordelen kreeg waardoor deze persoon een veel grotere kans kreeg om te winnen. Welke effecten zou dit hebben op het gedrag van beide spelers tijdens het spel?
Hoe hangt wijsheid samen met welbevinden? Dit is een vraag die onderzoekers al een tijd bezighoudt. Tot nu toe waren er echter geen duidelijke antwoorden op deze vraag. Een nieuw onderzoek laat zien hoe de relatie tussen wijsheid en welbevinden in elkaar steekt.
Igor Grossmann werd geboren in de Sovjet-Unie, groeide op in Oekraïne en Duitsland en studeerde in Duitsland en de VS. Momenteel geeft hij leiding aan het Wisdom and Culture Lab aan de Universiteit van Waterloo, Canada. Hij is één van de leidende onderzoekers op het gebied van wijsheidsonderzoek (bekijk zijn Google Scholar-profiel ). Zijn werk richt zich op het ontraadselen van wijsheid en het modelleren van culturele verandering. Hij is ook co-host van de On Wisdom Podcast en heeft worldaftercovid.info geïnitieerd. In dit interview zullen we het hebben over onderwerpen als wat wijsheid is, waarom er nu een steeds grotere roep om wijsheid lijkt te zijn, hoe individuen verstandiger kunnen redeneren en handelen, en hoe wijsheid kan worden onderwezen. Lees verder »
Mikken op progressie getuigt van optimisme. Maar hoe optimistisch kunnen we zijn? Hoe goed kunnen we verwachten dat het leven wordt? Hoe we deze vraag beantwoorden heeft veel consequenties voor ons leven.
In deze post uitte ik mijn scepsis over iets wat ‘Positive education’ wordt genoemd, een aanpak die wordt gepromoot door Martin Seligman (foto). Wat dat is, wordt uitgelegd in de video die ik ook noemde. Mijn twee redenen om sceptisch te zijn waren
dat ik de definities van positive education zoals die werden genoemd in de video eerder verwarrend dan verhelderend vond en
dat het voor mij geen uitgemaakte zaak is of geluk een criterium moet zijn in onderwijs (lees de post voor meer details over dit tweede punt.
Onlangs viel me op, nog wat meer dan anders al het geval is, hoeveel fouten ik maak. Ik constateerde dat ik, in feite, aan de lopende band kleine en grotere fouten maak. Het is niet zo dat ik mijn best niet doe voor wat ik probeer te bereiken. Dat doe ik wel. Toch blijven de fouten komen. En ik sta hierin denk ik niet alleen. Ieder van ons maakt elke dag fouten. Ook viel me op dat hoe goed ik ook heb geprobeerd om iets goeds op te bouwen in mijn leven en werk, er altijd problemen blijven komen. Ook hierin denk ik niet alleen te staan. Hoe succesvol je ook bent, je komt iedere dag kleine en grotere problemen tegen. Hoe kunnen we het beste denken over deze onvermijdelijkheid van fouten en problemen?Lees verder »
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Bedankt Judith! (Mede namens Mats, die het ook gelezen heeft en nuttig vindt).